Γλυκά πλασματάκια χρόνια πολλά με υγεία και ευτυχία και πάνω απο όλα με τους ανθρώπους που αγαπάτε και νοιάζεστε (- και αυτούς που σας νοιάζονται εκτός αν έχουν να κάνουν με κανένα ανεπιθύμητο λαβ στόρυ που θέλετε να ξεχάσετε)! 

   Σας εύχομαι να ζήσετε την καλή όψη των Χριστουγέννων με τα δώρα, το καλό φαγητό και τις ευχές! Να μην ξεχνάτε όμως και την οικτρή πλευρά των γιορτών, με τους ανθρώπους που υποφέρουν στην άκρη ενός πεζοδρομίου! Θα πρέπει να αναρωτηθείτε: αν δεν έβλεπαν τη στολισμένη πόλη θα καταλάβαιναν οτι είναι Χριστούγεννα ή κάθε μέρα του σιωπηλού μαρτυρίου τους είναι αηδιαστικά ίδια με την προηγούμενη; 

   Προβληματιστείτε, γιατί τα Χριστούγεννα δεν πρέπει να ξυπνάει μόνο η όρεξη μας για φαγητό και ποτό, και η διάθεση μας για σπατάλες, αλλά και ο ανθρωπισμός μας, ο οποίος δεν πρέπει να κοιμάται ποτέ φυσικά, αλλά να μένει ενεργός όλη τη διάρκεια κάθε χρόνου! Απλώς τα Χριστούγεννα είναι μια καλή ευκαιρία να τον ενεργοποιήσουμε και να τον αφήσουμε stand by  για κάθε περίπτωση που θα μας χρειαστεί!

   Λοιπόν και πάλι χρόνια πολλά, υγεί και ευτυχία και σε σας και στις οικογένειες σας, αλλά και τύχη, γιατί όπως λέει και ένας φίλος μου "Στον τιτανικό υγιέστατοι ήταν, τύχη δεν είχαν" .

                                                                       Φιλάκια, καλέ γιορτές το Φοφάκι. 

Φαίνεται απο την αρνηση σου οτι έχεις πληγωθεί απο κάτι.. Μην ανησυχείς ομως.. Και γω απο τα ίδια πληγώθηκα αλλα δεν είναι ανεπανόρθωτη η προδοσία., Εδώ ο ανθρωπος ξεπερνά το θάνατο.. Το υπέρτατο ! Ο έρωτας πολλές φορές μένει πλατωνικός.. Μπορεί κάποια εκει έξω να ζει μαζι σου έναν πλατωνικό Έρωτα και εσύ να μη το έχεις καταλάβει.. Είσαι πολλά περισσότερα απο αυτα που νομίζεις. Απλα πολλές φορές κάποια πράγματα είναι καλύτερο να μην λέγονται γιατι αν τα πούμε θα καταστραφούν. Πολλές φορές οι άνθρωποι φοβούνται να νιώσουν.. Γιατι αν νιώσουν και πράξουν θα καταστρέψουν αλλα πράγματα που τα θέλουν για πάντα! Πολλές φορές ο έρωτας δεν μπαίνει σε κλουβια και σχέσεις. Ειναι σαν ένα άγριο θηρίο που δε μπορείς να το κανεις οικόσιτο γιατι χάνει τη ζωή του χάνει την ταυτότητα του.. Αν κάποιος σε αφησει σημαίνει οτι μπορεί να ζήσει χωρίς εσένα σημαίνει οτι δε σαγαπαει. Αν όμως ειναι διπλα σου ποτε δε ξέρεις τι μπορεί να νιώθει.. Απελευθερωσου απο αυτα που σε τρώνε.. Μη γίνεις δειλός... Ζήσε.. Carpe diem... Αλλα χωρίς να καταστρέφεις αυτα που αγαπας.. Ούτε και τον εαυτο σου..

  Εντάξει νομίζω οτι είμαι ο μοναδικός άνθρωπος που φοράει το μάρτη (βραχιολάκι χεριου) έναν ολόκληρο χρόνο μέχρι να έρθει ο επόμενος μάρτης.. Αυτή σίγουρα δεν είναι κίνηση χαζομάρας.. Ο μάρτης με βοηθά να συνειδητοποιώ οτι οι μέρες περνούν και δε ξαναγυρίζουν, με κάνει να αποκτώ μια καλή αίσθηση του χρόνου.. Ξέρετε πόσο γρήγορα περνά ο χρόνος; Οι μέρες φεύγουν και πολλές απο αυτές δεν έχουν κανένα απολύτως νόημα.. Δεν πρέπει να αφήνουμε το χρόνο να περνά ανεκμετάλλευτος.. Αν δε μπορείτε να συνειδητοποιήσετε πόσο σημαντικός είναι ο χρόνος, τότε φτιάξτε και σεις ένα μάρτη και πιστέψτε στη δική μου παράδοση που λέει πως αν ό,τι ονειρευόμαστε και ποθούμε, το τοποθετήσουμε χρονικά στη ζωή μας, έχουμε κάνει ενα πολύ σημαντικό βήμα στο δρομο της διεκδίκησής του.. Καλό βράδυ λοιπόν και όνειρα γλυκά.. Μόνο προσέχετε μη περάσετε τη ζωή σας με όνειρα και δε σας μείνει χρόνος για την υλοποίση τους.. Φιλάκια!

   Μάθατε το παραμύθι, τώρα ήρθε και η ώρα να μάθετε την αλήθεια για την Maleficent, την κακιά του παραμυθιού της Ωραίας Κοιμωμένης! Βγήκε το trailer του σκοτεινού παραμυθιού που θα βγει στους κινηματογράφους το καλοκαίρι. Soundtrack της ταινίας, είναι ένα πολύ όμορφο τραγούδι το "Dream" το οποίο έπαιζε και στο κλασσικό παραμύθι χωρίς όμως τη σκοτεινή μουσική και την ατμοσφαιρική φωνή της Lana Del Rey! Δεν ξέρω για εσάς, εγώ πάντως ανυπομονώ να δω αυτή την εκδοχή της ιστορίας και την Ancelina Jolie ως κακιά Maleficent... 

Απολαύστε!

Θυμάσαι; Ποιος απο τους δυο μας το διαλεξε.. Θυμάσαι; Θυμάσαι τα μάτια σου που ήθελαν να γυρίσουν πίσω; Θυμάσαι τα χέρια σου που ήθελαν να με αγκαλιάσουν; Θυμάσαι την αμηχανία σου; Ξέχασες.. Εύκολα ξεχνα το μυαλό του ανθρώπου. Αυτος που αγαπα,ομως, δε ξεχνα ποτε.. Κρατάει τα καλά και σβήνει τα ασχημα.. Τα μετατρέπει σε αναμνήσεις όμορφες.. Τα θυμάται πριν κοιμηθεί..

Πόσο μπερδεμένος να νιώσεις ακομα;; Όταν τα σ'αγαπω συνοδεύονται απο ωμότητες και κανείς δε βλέπει τα πράγματα απο τη σκοπιά σου; Πως να επιβιώσεις σε έναν κόσμο όπου κυριαρχεί η βια και το πάθος μεταφράζεται σε αίσχος; Πόσο μπερδεμένος να νιώσεις όταν μια λέξη που για σένα σημαίνει τα πάντα, για τους αλλους δεν αξίζει τιποτα; Δύσκολος καιρός για συναισθήματα.

 Θα γελάσεις! Μπήκα στο προφίλ σου στο facebook, αφού σε ξεμπλόκαρα δηλαδή. Και μάντεψε! Είδα την καινούρια σου σχέση! Ναι καλέ, αυτή την ασχημομούρα με τα σγουρά μαλλιά-μπούφος λέω. Μα τι γλυκιά ύπαρξη!

Λοιπόν ξέρεις τι; Έχει την πλάκα του  το να είσαι κακός. Ξέρεις πόσο  απολαμβάνω να βλέπω την παρακμιακή ζωή σου απο μια γωνία σα τον σέρλοκ; Κι όμως... τι κέρδισα;

Εσύ μπορεί να ζεις την παρακμιακή ζωή σου νομίζοντας οτι είσαι το κέντρο του κόσμου αλλά τουλάχιστον την ζεις και κάποια μέρα μπορεί να γίνεις ευτυχισμένος.. Θα γελάσεις.. Ζηλεύω την παρακμιακή ζωή σου...

  Το τέλος των γιορτών, η φρίκη των μαθητών.

Είναι τρείς ακριβώς και κοιτάζω το ρολόι υπολογίζοντας με τα λίγα και κουτσά μαθηματικά που ξέρω πόσες ώρες έχω για να διαβάσω και πόσες με παίρνει να κάτσω και να απολαύσω το ατελείωτο τίποτα..

Απο πότε το ατελείωτο τίποτα είναι τόσο δελεαστικό; Στην εποχή μας όλα τα περιμένω πια..

Καλά ε;;; Μιλάμε το ταβάνι έχει κάτι τρομερές ρωγμές. Πάω να τις αναλύσω. 

At first I was afraid, I was petrified
I kept thinking I could never
live without you by my side
But then I spent so many nights
Just thinking how you'd done me wrong
I grew strong, I learned how to get along

And so you're back from outer space
I just walked in to find you here without that look upon your face
I should have changed my fucking lock
I would have made you leave your key
If Id have known for just one second, you'd be back to bother me

Oh, now go walk out the door
Just turn around now , you're not welcome anymore
Weren't you the one who tried to break me with desire?
Did you think Id crumble?
Did you think Id lay down and die? Oh not I

I will survive, yeah
As long as I know how to love, I know I'll be alive
I've got all my life to live, I've got all my love to give
I will survive, I will survive, yeah, yeah

It took all the strength I had just not to fall apart
Im trying hard to mend the pieces of my broken heart
And I spent oh so many nights just feeling sorry for myself
I used to cry but now I hold my head up high

And you'll see me with somebody new
I'm not that stupid little person still in love with you
And so you thought you'd just drop by and you expect me to be free
But now I'm saving all my lovin for someone whos lovin me

Oh, now go walk out the door
Just turn around now, youre not welcome anymore
Weren't you the one who tried to break me with desire?
Did you think Id crumble?
Did you think Id lay down and die? Oh not I

I will survive, yeah
As long as I know how to love, I know I'll be alive
I've got all my life to live, I've got all my love to give
I will survive, I will survive, yeah, yeah

 Οι άνθρωποι είναι γεμάτοι συναισθήματα και μπορούμε να το διαπιστώσουμε απο παντού. Με ένα βλέμμα μπορεί ένας άνθρωπος να δείξει αγάπη, ευγνωμοσύνη, μίσος, αντιπάθεια, φόβο, εκτίμιση, πάθος, απογοήτευση, θυμό, αμηχανία.. Με μία απλή κίνηση μπόρει να εκφράσει την στοργή του για κάποιον άλλο και μπορεί να αλληλεπιδρά με τους άλλους ανθρώπους.

   Τι συμβαίνει όμως όταν τα συναισθήματα μας είναι καλά κρυμμένα και αντί για αγάπη δείχνουμε φόβο; Όταν αντί για στοργή δείχνουμε αδιαφορία; Τι γίνεται τότε; Γιατί εμείς οι άνθρωποι δεν μπορούμε να βγάλουμε στην επιφάνεια όλα αυτά που νιώθουμε και να υποστούμε τις συνέπειες; Τις περισσότερες φορές κυριαρχούνε μέσα μας συναισθήματα όπως η ντροπή, η αμηχανία, ο φόβος. Είναι τόσο καλά κρυμμενα μέσα μας όλα αυτά που νιώθουμε που ούτε οι ίδιοι δεν μπορούμε να τα ανακαλύψουμε! Κι όμως αυτά μπορούνε να βγούνε απο μόνα τους στην επιφάνεια με απλές καθημερινές κινήσεις που δείχνουν στοργή, με κινήσεις που τις κάνουμε ασυναίσθητα μόνο και μόνο επειδή αυτό που νιώθουμε ειναι τόσο δυνατό και αφού δεν ψάξαμε αρκετά για να το εκφράσουμε αποφασίζει να βγει μόνο του και να μας προδώσει.

  Δάκρυα μπορούν να μας προδώσουν και εκεί που θέλουμε να δείξουμε δύναμη και αυτοσυγκράτηση νά σου και ξεπροβάλλουν απο τα μάτια μας. Ο ανθρώπινος οργανισμός είναι ειλικρινής. Δεν πτοείται απο δύναμη και δήθεν προβολές. Κάνει πάντα αυτό που θέλει με μια σειρά αντιδράσεων. Εκφράζεται με παραδοσιακούς τρόπους και προσπαθεί πάντα να δείξει αυτό που πραγματικά εμείς νιώθουμε άσχετα αν εμείς τον καταπιέζουμε με επιτυχία πολλές φορές.

   Κανείς ποτέ δεν μπόρεσε αν ελένξει ολοκληρωτικά την ανθρώπινη σκέψη και ψυχολογία.. Γιατί; Γιατί οι άνθρωποι είναι γεμάτοι συναισθήματα, συναισθήματα που πολλές φορές ούτε οι ίδιοι δεν ξέρουν οτι υπάρχουν πόσο μάλλον την δυναμή τους..! Αυτό μπορούμε να το διαπιστώσουμε απο παντού καθώς υπάρχει σε κάθε κίνηση και κάθε βλέμμα..!

  Μόνο το σ'αγαπώ άκουσα απο τα χείλη σου... To "δεν" και το "πια" σβήστηκαν απο την βοή του ανέμου... Κλείστηκαν σε μυστικά σεντούκια που βρίσκονται παραχωμένα σε πειρατικά ναυάγια.. Γίνανε σκόνη στο ξέσπασμα της αστραπής του έρωτα μου για σένα..!  Αλλά ίσως το "δεν" και το "πια" που τόσο ήθελα να αφανίσω ετσι ώστε να μην λερώνουν τα χείλη σου και να μην μολύνουν τα αυτιά μου, να δηλώνουν οτι με αγάπησες κάποτε...πως κάποτε η καρδιά σου γέμισε απο την ζεστή μου ανάσα..πως κάποτε, μια φορά κι έναν καιρό, το παραμύθι που ζήσαμε ήτανε αληθινό..
 Αυτές οι τόσο μικρές κι όμως τόσο ικανες να σε πληγώσουν λέξεις, δηλώνουν επίσης τον εξευτελισμό του ονείρου μου που απο άθραυστο τοπίο βγαλμένο απο πίνακα ζωγραφικής, μετατράπηκε σε σκόνη, αέρα και πόνο, πολύ πόνο... Πόνο που δεν νιώθεις καθώς σε βασανίζει η επιθυμία για όλα αυτα που δεν έχεις, αλλά καθώς νοσταλγείς όλα αυτά που έχασες!
 Αλήθεια, αγάπη μου, αν ήξερες απο πριν οτι όλο αυτο που ζήσαμε ήταν ένα λάθος θα το έκανες; Εγώ θα το έκανα.. Και θα το έκανα, γιατί μερικοί άνθρωποι ό,τι και να γίνει είναι γραφτό να μπουν στην ζωη μας και οταν μπουν, αφήνουν ανεξίτηλο σημάδι στην καρδιά μας..
  Αυτό το σημάδι, λοιπόν, που άφησες στην καρδιά μου θα δηλώνει για πάντα πως κάποτε μ' αγάπησες. Αυτό το σημάδι, θα είναι η ζωή μου.. Όποιος είπε οτι η αγάπη θέλει δύο, έκανε μεγάλο λάθος... Εγώ αγαπώ, κι όμως ζω μόνη μου για δύο...  
 
ΈΝΑ ΑΣΤΕΙΟ Η ΖΩΗ, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΩΣ ΟΥΤΕ ΓΙΑΤΙ...
ΚΑΙ ΓΩ ΠΟΥ ΖΩ ΚΑΙΡΟ ΓΙΑ ΔΥΟ, ΠΙΑ ΔΕ ΓΕΛΑΩ Μ' ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΣΤΕΙΟ..
ΕΓΩ ΓΙΑ ΔΥΟ...

   Λένε οτι ένας φίλος, είναι ο καλύτερος ψυχολόγος για κάποιον που έχει ένα πρόβλημα και χρειάζεται βοήθεια αλλά κατα πόσο ισχύει αυτό;

   Όταν λοιπόν εχεις ένα πρόβλημα και πας με την απόγνωση ζωγραφισμένη στο πρόσωπο σου να το εξομολογηθεις σε έναν φίλο σου ελπίζοντας (μάταια) οτι θα βρει την λύση, εκείνος δεν ανταποκρίνεται πλήρως στις προσδοκίες σου..! Καταρχάς αυτό που κάνουνε οι φίλοι σχεδον πάντα, μπορεί και άθελα τους, είναι οτι κρίνουν... Εσύ δηλαδή προσπαθείς να βρεις μια σανίδα σωτηρίας και αυτοι αντί να βοηθήσουνε σε κρίνουνε και απο πάνω, είτε επειδή σε ξέρουνε σαν άνθρωπο είτε επειδή αναγνωρίζουνε απο την μεριά τους πως εσύ φταις. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει απαραίτητα οτι δεν είναι πραγματικοί φίλοι. Ένα άλλο λάθος που κανουνε οι φίλοι είναι οτι εκεί που εισαι έτοιμος να ξεφουρνήσεις το πρόβλημα σου και να κλαφτείς αναζητώντας απεγνωσμένα μια παρηγοριά, ο φίλος σου αρχίζει να ξεφουρνίζει το δικό του πρόβλημα ζητώντας την ίδια στιγμή αυτό που εσύ ζητάς απο αυτόν: ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ και ΒΟΗΘΕΙΑ. Τέλος οι φίλοι πολλές φορές δίνουνε τις λάθος συμβουλές , επειδή βλέπουν τα πράγματα απο μία άλλη οπτική γωνία που μπορεί να μην τους οδηγούσε ποτέ στα δικά μας λάθη άρα η λύση που θα έδιναν αυτοί στην θέση μας, μας είναι πολλές φορές άχτηστη..!

   Και τότε λοιπόν, όταν συνειδητοποιείς όλα αυτά, στρέφεσαι σε έναν ψυχολόγο επειδή ειναι πιό εύκολο να πεις τον πόνο σου σε έναν ξένο παρά σε έναν φίλο γιατί καταρχάς ο ψυχολόγος δεν θα σε κρίνει αφού δεν έχει ιδέα ποιός είσαι και τα μόνα που ξέρει για σένα είναι το όνομά σου και τι δουλειά κάνεις και εξάλλου η δουλειά του δεν είναι να σε κρίνει αλλά να σε ακούσει και να σε καταλάβει. Επίσης ένας ψυχολόγος δεν θα σου πει το πρόβλημα του γιατί η υπόθεση αυτή είναι καθαρά επαγγελματική για αυτόν. Τέλος, ένας ψυχολόγος έχει πτυχία και έχει σπουδάσει οπότε δεν είναι πολύ πιθανό να σου δώσεί λάθος συμβουλές.

 Όμως τελικά τι είναι πιό σημαντικό; Να πεις το πρόβλημά σου σε κάποιον που δεν σε ξέρει  και  που είτε έχεις πρόβλημα έιτε δεν έχεις, δεν τον νοιάζει ή να το πεις σε κάποιον που μπορεί μεν να κάνει όλα τα παραπάνω λάθη, αλλά θέλει πραγματικά να σε βοηθήσει; Ίσως τελικά ένας φίλος να είναι καλύτερος και απο έναν ψυχολόγο, αφού μπορεί να σε διακόπτει λέγοντας τα δικά του αλλά σαγαπάει και θέλει το καλό σου.

 Το φεγγάρι λοιπόν έχει υπάρξει αντικείμενο συζήτησης για πολλούς ανθρώπους. Έχουν γραφτεί για αυτό ποιήματα, μυθιστορήματα, έχουν ξυπνήσει εξαιτίας του αναμνήσεις είτε καλές είτε κακές... Τελικά όμως τι είναι αυτό που κάνει το φεγγάρι σύμβολο αγάπης ή μελγχολίας για τους ανθρώπους;

  Το φεγγάρι είναι ανεξάρτητο και δεν ανήκει σε κανέναν και αυτό οδήγησε τους ανθρώπους στο να ονειρεύονται... Τα όνειρα όμως αξίζουν περισσότερο όταν τα μοιράζεσε με τον άνθρωπό σου... Πολλές φορές αυτά τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα και τότε όποτε κοιτάζεις το φεγγάρι νιώθεις συγκίνιση και ευγνωμοσύνη... Αν όμως αυτά τα όνειρα δεν γίνουν πραγματικότητα τότε κάθε φορά που κοιτάζεις το φεγγάρι με το οποίο κάποτε μοιράστικες τις πιο κρυφές σου επιθυμίες, τότε μετανιώνεις για επιλογές που έκανες ή και για ευκαιρίες έχασες, μελαγχολείς για παλιές αγάπες και θυμάσαι πρόσωπα που θα ήθελες να ξεχάσεις... Αυτό πιστεύω οτι συμβαίνει στους περισσότερους ανθρώπους ακόμα και σε αυτούς που δυσκολεύονται να δείξουν πόσο ευαίσθητοι είναι!

  Αύτο λοιπόν σημαίνει οτι όσα όμορφα συναισθήματα μπορεί να προσφέρει το φεγγάρι σε έναν άνθρωπο, άλλα  τόσα άσχημα μπορεί να του δημιουργήσει...  Αυτό όμως δεν πρέπει να μας κρατήσει μακριά απο τον κόσμο των ονείρων όπου όλα έιναι δυνατά... Ακόμα και όταν εμείς θα πάψουμε να υπάρχουμε, το φεγγάρι θα είναι εκεί κρατώντας τα όνειρα μας σαν φυλαχτό και κάποτε κάποιος άλλος θα βρεθεί να τα πραγματοποιήσει...! 

  Υπάρχουν άνθρωποι που γνωρίζουν την επιτυχία απο το τίποτα και είναι ένα τίποτα χωρίς αυτήν. Αυτοί ξεχώρισαν  απο τους άλλους γιατί "άστρο". Αυτοί ξεχώρισαν επειδή ήταν πολύ καλοί σε κάτι και δεν προσπαθούσαν να βρούνε νόημα στην άχαρη και χωρίς ενδιαφέρον ζωή τους.

   Τα πρώτα χρόνια είναι πολύ ωραία.. Ακούς τους πάντες να σε παινεύουν για τα πιο απλά πράγματα του κόσμου όπως ένα βήμα, μόνο και μόνο επειδή το έκανες για πρώτη φορά..! Τότε νιώθεις περίφανος επειδή πιστεύεις πως έκανες κάτι ξεχωριστό.. Σιγά σιγά όμως, καθώς τα χρόνια περνούν συνειδιτοποιείς οτι κανείς δεν σε επαινεί εύκολα και οτι για να τραβήξεις την προσοχή κάποιου πρέπει να προσπαθήσεις σκληρά! Απογοητεύεσαι και νομίζεις πως κανένας δεν ενδιαφέρεται για σένα και πως δεν υπάρχει κανένας λόγος να ζεις, αφού και να εξαφανιστείς  απο προσώπου γης κανείς δεν θα το παρατηρήσει... Αυτή λοιπόν είναι η εφηβεία.. Επώδυνη και ατελείωτη..

  Περνάει λοιπόν ο καιρός και πάνω που αρχίζεις να ξαναβρίσκεις την χαμένη αυτοπεποίθηση σου και να γιατρεύεις τον πληγωμένο σου εγωισμό έρχεται η ανάγκη εύρεσης προορισμού και αξιολόγησης του εαυτού σου ..! Σκέφτεσαι οτι δεν είσαι καλός σε τίποτα και πως δεν έχεις κανέναν προορισμό.. Ζηλεύεις όλους αυτόυς που είναι επιτυχημένοι σκεπτόμενος οτι δεν πρόκειται ποτέ να έχεις την ίδια τύχη, οτι δεν έχεις απολύτως κανένα ταλέντο και θες να ανοίξει η γη να σε καταπιεί... Ετσι καταρρέεις ξανά.. 

  Περνάνε λοιπόν τα χρόνια και όταν είσαι ετοιμοθάνατος απο γεράματα στο κρεββάτι, αντιλαμβάνεσαι πως άφησες την ζωή σου να φύγει χωρίς να κάνεις τίποτα μόνο και μόνο επειδή είχες την ανόητη εντύπωση πως δεν θα μπορούσες να προσφέρεις τίποτα στην κοινωνία.. Και εδώ επαληθεύονται τα λόγια αυτού που είπε πως "Η πείρα είναι μια χτένα που την αποκτάς όταν είσαι ήδη φαλακρός"...!

  Μην κάνεις αυτό το λάθος... Όλοι έχουμε δικαίωμα στην ζωή! Άσχημοι και όμορφοι, ταλαντούχοι και μη!  Η ζωή είναι για αυτούς που αποφασίζουν να την ζήσουν και δεν αρκούνται στο να την παρακολουθούν να φεύγει..!

Είναι γνωστό το οτι η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει αρνητικά τους πάντες και τα πάντα στην Ελλάδα. Όποιος πιστεύει το αντίθετο, ή δεν είναι και πολύ καλά στα μυαλά του, ή  ζει σε έναν δικό του κόσμο...!

Όπως λοιπόν η κρίση επηρεάζει την τσέπη μας, έτσι επηρεάζει και τα όνειρά μας, όποια κι αν είναι αυτά, που αν βγουν αληθινά θα μας χαρίσουν την ευτυχία. Πριν αρχίσουν οι παρατηρήσεις σχετικά με το " Τα χρήματα δεν φέρνουν την ευτυχία" που λέει ο λαός, θα ήθελα να σας τονίσω οτι και εγώ το πιστεύω αυτό...! Συμφωνω απόλυτα οτι τα χρήματα δεν μας φέρνουν την ευτυχία αλλά πιστεύω πως είναι μια χείρα βοηθέιας για να την φτάσουμε. Το μυστικό λοιπόν είναι να εκμεταλλευτούμε αυτή την κρίση και να την αντιμετωπίσουμε σαν μία δοκιμασία απ' τις πολλές τη ζωής.

Εμείς οι  μουσικοί για παράδειγμα! Αντί να μας πάρει απο κάτω αυτή η κατάσταση και να σκεφτόμαστε οτι το μέλλον μας είναι ανύπαρκτο, μπορούμε να μετατρεψουμε όλη αυτή την στεναχώρια και την ένταση σε δημιουργικότητα και μέσα από την όμορφη μουσική μας  να ξεχωρίσουμε ως μία ιδέα λευκού μέσα στις μαύρες σελίδες της σημερινής Ελληνικής πραγματικότητας. Έτσι, δεν δημιουργούμε μόνο το δικό μας μέλλον αλλά βοηθάμε και τους υπόλοιπους ανθρώπους να ξαναπιστέψουν στον εαυτό τους και να καταλάβουν πως κανείς δεν μπορεί να διαγράψει τα όνειρά τους.

Αυτό που πρέπει να κάνουμε λοπόν είναι να δοθούμε ολοκληρωτικά σε αυτό που αγαπάμε και μας αρέσει να κάνουμε γιατί μπορούμε να λάμψουμε και με τα λίγα. Τελικά μάλλον έκανα λάθος γι΄ αυτούς που λένε οτι  η κρίση δεν έχει επηρεάσει τα πάντα. Τελικά έχουν δίκιο που υποστηρίζουν οτι η κρίση δεν πρόκειται να σκοτώσει τα όνειρα μας! Γι' αυτό λοπόν πραγματοποιήστε τα όνειρά σας γιατί τελικά αυτά είναι που θα φύγουν μαζί μας...! Κουράγιο... Ελπίζω σε ένα καλύτερο μέλλον από αυτό που άλλοι έχουν σχεδιάσει  για μας!