Μέσα στην πόλη περπατώ
Τρεις το πρωί και σε ποθώ
Τις αναμνήσεις μας θυμάμαι
Ξανά στο πλάι σου δεν θα μαι.
Μα τις βιτρίνες προσπερνώ
Και τις νύχτες νοσταλγώ
Να σε φέρουνε κοντά μου
στα στέρνα τα όνειρά μου.
Και ένας διαβάτης με κοιτά
Μου λέει φίλε και αν πονάς
Πάντα η αγάπη μαρτυρά
Πως η καρδιά δεν θα ξεχνά.
Για αυτό μη στέκεσαι εδώ
Έχε το νου σου καθαρό
Κι αν θα γυρίσει μία φορά
Πάλι θα αξίζει να πονάς.
Έφυγες ξαφνικά την αγάπη μου δεν κράτησες
Έπλασες μοναξιά στον θολό τον έρωτά σου
Η απουσία σου αμέσως τους καημούς μου τους τσάκισε
Από τότε έχω να σε δω άπονη η μοναξιά σου
Ρεφρέν
Έρωτά μου έρωτά μου τα πάντα τώρα δίνω για να σε δω κοντά μου
Μοναξιά μου μοναξιά μου έλα τώρα κοίτα μέσα στην καρδιά μου
Έρωτά μου μοναξιά μου
Κουπλέ 2
Μιλάει το κορμί με είδωλα και οράματα
Και αν έφταιξες ο νους μου ξανά θα σε ψάχνει
Ο πόθος μου ναυαγός απόψε σε κοίτα κατάματα
Το μυαλό λέει δεν πρέπει και το τρένο έχεις χάσει
Ρεφρέν
Έρωτά μου έρωτά μου τα πάντα τώρα δίνω για να σε δω κοντά μου
Μοναξιά μου μοναξιά μου έλα τώρα κοίτα μέσα στην καρδιά μου
Έρωτά μου μοναξιά μου
Πέφτουν τα αστέρια πάλι απόψε
Μέσα στον μαύρο χαμένο ντουνιά
Ψάξε στο ψέμα σου έλα και δώσε
Πέρα από το άδικο χαμένη ζαριά.
Σκέψου πως θα σαι όταν γεράσεις
Εικόνες γυρίζουν μες στο μυαλό
Κι άμα μπορέσεις να το αλλάξεις
Έχε το νου σου στο χαμένο παρόν.
Μην αφήσεις κανέναν να αλλάξει
Τον μέσα σου κόσμο το νόθο παιδί
Κοίτα μονάχα να μην σε ρημάξει
Εκείνος που λέει πώς έχεις πληγή.
Άμα θα δεις πως όλα τελειώσαν
Μην φοβηθείς την απονιά
Κάτσε και σκέψου όλα ερημώσαν
Τα άστρα ματώσαν σε μία γωνιά.
Ακούω ήχους της στιγμής
Ψέματα ήταν πως θα ρθεις
Τις υποσχέσεις σου κρατώ
Τις αποστάσεις μηδενίζω.
Δεν βρίσκω τώρα γιατρειά
Μέσα μου καίει μία φωτιά
Από τη δική σου την ματιά
Αμετάβλητος ο οίκτος.
Μα σ' αγαπάω δεν μπορώ
Νιώθω πως πάω να τρελαθώ
Τώρα που μένω μοναχός
Κι ο χωρισμός πιο γκρίζος.
Θέλω να νιώσω παρηγοριά
κι αν δεν γυρίσεις μοναξιά
Ποιος σε κρατάει αγκαλιά
Μένει άλυτος ο γρίφος.
Έλα και δως μου μία στοργή
Σε αυτό τον κόσμο το μεγάλο
Πάρε από τα σύννεφα κλωστή
Πλέξε ένα γέλιο να γλυκάνω.
Από του ονείρου τα τερτίπια
Χάρισε μου μία αλήθεια
Που ο φθόνος ξεγλιστρά
Από του κόσμου τη συνήθεια.
Πρόσεξε μονάχα τη φωτιά
Στου ουρανού την λάμψη
Όταν από πάνω σου περνά
Του φεγγαριού η χάση.
Και εγώ θα βρίσκομαι εδώ
Να καταλάβεις τον παλμό
Θα περιμένω να σου πω
Για τον αιώνιο το σκοπό.
Φέρε χρόνε γιατρικά
Από τα ένδοξα θεριά
Που το πλήθος επιθυμεί
Δώσε τώρα αφορμή.
Να αλλάξεις τώρα θέλω
Της μάστιγας το βέλος
Και από τα άρρωστα μυαλά
Δως μας τώρα γιατρειά.
Φέρε μαζί σου τους χειμώνες
Εκεί που φυτρώνουν ανεμώνες
Μέρες νύχτες πορφυρές
Και αιώνες από το χτες.
Μάθε μας και δίδαξέ μας
Την αλήθεια από το ψέμα
Πώς παίρνουν οι αυταπάτες
Όταν πέσουν οι τεχνοκράτες.
Που δαμάζουν ασυλία
Νόμους ψεύτικους αδικία
Δώσε μας γνώση και απορία
Να αλλάξουμε πορεία.
Και όταν φτάσουμε Βαγδάτη
Χάραξε πλώρη απ' τον χάρτη
Για να ανταμώσουμε ξανά
Χίλιους χρόνους μαγικά.
Έλα απόψε δάνεισε μου
Και σιγά ψιθύρισε μου
Μία εικόνα χίλιες λέξεις
Και κατάχαμα οι σκέψεις.
Είσαι μία οπτασία
Και στον κόσμο άλλη καμία
Είμαι τώρα τυχερός
Που υπάρχεις ευτυχώς.
Μες στις σκέψεις του μυαλού μου
Και στις πράξεις του εαυτού μου
Σε αγαπάω δεν στο κρύβω
Είσαι έρωτας και μίσος.
Έλα πάρε με αγκαλιά
Άκου τους χτύπους της καρδιάς
Νιώσε με παράδεισέ μου
Μία αγάπη χάρισέ μου.
Και όταν όλα θα αλλάξουν
Και τα χρόνια μας γεράσουν
Θα σκεφτόμαστε και οι δύο
Τον αιώνιο τον δεσμό.
Μία συγνώμη περιμένω
Σε ένα σπίτι ερειπωμένο
Να θυμάμαι τις στιγμές σου
Που περάσανε στο χτες σου.
Δεν υπάρχουν άλλα λόγια
Και αμετάκλητα τα σχόλια
Στης αυγής την καληνύχτα
Στα αξημέρωτα μεθύσια.
Τώρα πού σαι μακριά
Κλείνει ο κύκλος της καρδιάς
Δεν μπορώ να μη σου πω
Πόσα θέλω, νοσταλγώ.
Όταν ήμασταν μαζί
Στο μικρό μας το γιαπί
Ήταν όλα μαγικά
Και η αγάπη ξεγνοιασιά.
Όμως τώρα προσπαθώ
Να τα σβήσω από το μυαλό
Όλα εκείνα που πονούν
Και τον έρωτα μισούν.
Τρέχεις μέσα σε ένα κύκλο
Που όλο σε πηγαίνει πίσω
Όλα πάλι από την αρχή
Και η ανάγκη σε καλεί.
Να τα αλλάξεις θέλεις τώρα
Μα είναι αντίπαλος η ώρα
Δεν σε αφήνει να χαρείς
Την ουσία για να δεις.
Μα πεισμώνεις για ζωή
Έχεις μέσα σου πνοή
Δεν το βάζεις τώρα κάτω
Αν και έχεις πιάσει πάτο.
Και φορτώνεις όλο βάροι
Οικογένεια φίλους χάρη
Όλοι εσένα περιμένουν
Οι ανάγκες να πληθαίνουν.
Όλο λες μα δεν πειράζει
Κι ας σε τρώει το μαράζι
Όλο τρέχεις σε έναν κύκλο
Που όλο σε πηγαίνει πίσω.
Στέκεσαι και βλέπεις τις αξίες
Απ' του πατέρα σου τα χνάρια
Μα είναι μελαγχολικά τα βραδιά
Σκέφτεσαι να αλλάξεις θεωρίες.
Μα σε δίδαξε να βλέπεις τις αλήθειες
Όταν σου λένε πως όλα είναι χάλια
Στο κορμί σου να μετράς σημάδια
Από πρόσωπα αιτίες και συνήθειες.
Πάντα νιώθεις τον χρόνο να στερεύει
Οταν χάνεσαι στου πόνου τα σενάρια
Τωρα μόνος ανταμώνεις τα σκοτάδια
Το γέρο σου θυμάσαι να σαι ορμηνεύει.
Έχουν αλλάξει απροσδόκητα τα χρόνια
Και δεν βρίσκεις χώρο να αναπνεύσεις
Απόψε το όπλο θέλεις να το στρέψεις
Στην ζωή σου την ανούσια και τη δόλια.
Κουπλέ 1
Έρχεσαι και απόψε μέσα στα όνειρά μου
Να μου θυμίσεις που σε είχα αγκαλιά μου
Πέρασαν τα χρόνια τώρα είσαι μακριά μου
Δεν μπορώ να ζω στον πονεμένο έρωτά μου.
Ρεφρέν
Άφησε τα όλα και έλα κοντά μου πάλι
Σου ζητάω κάνε μου μόνο αυτή τη χάρη
Ξέχασέ τα όλα νιώσε την καρδιά μου
Τώρα δεν μπορώ να ζω στη μοναξιά μου.
Κουπλέ 2
Είναι όλα μαύρα όταν είσαι μακριά μου
Αισθάνομαι να σβήνω σιγά-σιγά χαρά μου
Είναι πάντα άδειο στη μεριά σου το μαξιλάρι
Όπως σβήνει μόνο του απόψε το φεγγάρι.
Ρεφρέν
Άφησε τα όλα και έλα κοντά μου πάλι
Σου ζητάω κάνε μου μόνο αυτή τη χάρη
Ξέχασέ τα όλα νιώσε την καρδιά μου
Τώρα δεν μπορώ να ζω στη μοναξιά μου.
Κουπλέ 1
Αν ήξερες πώς θα ναι το φιλί
Θα τόλμαγες να αλλάξεις τη συνήθεια
Θα έβρισκες μονάχη την πυγμή
Και θα έτρεχες να ψάξεις την αλήθεια.
Ρεφρέν
Χόρεψε απόψε στη βροχή
Στα όνειρα που μένουν πάντα ίδια
Ξεγύμνωσε απόψε μοναχή
Τα ψέματα που ψάχνουν παραμύθια.
Κουπλέ 2
Η εικόνα μου που μένει πια θολή
Στον έρωτα δεν βρίσκεις πια βοήθεια
Η αγάπη μας μας βγήκε δανεική
Και χάνεσαι στο πόνου τα περίσσια.
Ρεφρέν
Χόρεψε απόψε στη βροχή
Στα όνειρα που μένουν πάντα ίδια
Ξεγύμνωσε απόψε μοναχή
Τα ψέματα που ψάχνουν παραμύθια.
Πεντέμισι και αν πήγε η ώρα το πρωί
Σε ψάχνω στην Λεωφόρο Κατεχάκη
Ο χρόνος να μοιάζει σα να ναι φυλακή
Η θλίψη μου κοιτάει από το παγκάκι.
Βουβοί όλοι οι δρόμοι αβάσταχτη ζωή
Φωνές ακούγονται ξοπίσω στο δρομάκι
Ακόμα αν γούσταρες να μείνεις μοναχή
Τώρα η φλόγα σου θα λιώνει σαν παγάκι
Ξημέρωσε ο κόσμος πηγαίνει για δουλειά
Και εγώ σαν άστεγος ακόμα περπατάω
Σε μία στάση, σου μοιάζει κάποια κοπελιά
Χάνεται η ελπίδα μου όταν ξανά κοιτάω.
Όσο και αν σε έψαξα δεν ήτανε γραφτό
Στο χέρι μου την φωτογραφία σου κρατάω
Αν δεν πρόλαβα να σου πω πόσο σ'αγαπώ
Την οπτασία σου στο νου μου θα κρατάω.
Κουπλέ 1
Κοιτάζοντας τον φάρο στο λιμάνι
Μου έρχονται αναμνήσεις στο μυαλό
Που κάναμε το όμορφο σεργιάνι
Και σου λεγα το πόσο σ'αγαπώ.
Ρεφρέν
Αλλάξανε οι έννοιες της αγάπης
Δεν φέρονται οι άνθρωποι σωστά
Και γράφονται ιστορίες αυταπάτης
Και ζούμε μία ψευδαίσθηση φωτιά.
Κουπλέ 2
Τα όνειρα που χτίζαμε οι δυο μας
Η αγάπη μας να φτάνει στο Θεό
Αν πιστέψαμε πώς ήταν το γράφτο μας
Τώρα έχω δύο χρόνια να σε δω.
Ρεφρέν
Αλλάξανε οι έννοιες της αγάπης
Δεν φέρονται οι άνθρωποι σωστά
Και γράφονται ιστορίες αυταπάτης
Και ζούμε μία ψευδαίσθηση φωτιά.
Κουπλέ 1
Στο δρόμο για την εθνική
Τις νταλίκες προσπερνώ
Θέλω να φτάσω χαραυγή
Στην αγάπη που ποθώ
Τέρμα το γκάζι στη στροφή
Με τις τύψεις οδηγώ
Αγκαλιά να μας βρει το πρωί
Τον Θεό παρακαλώ.
Ρεφρέν
Μα δεν πρόλαβα να δω
Τον έρωτα πού λαχταρώ
Είχες φύγει από το σταθμό
Έμεινα το τρένο να κοιτώ.
Κουπλέ 2
Δεν θα σε ξεχάσω ούτε στιγμή
Τον εαυτό μου τιμωρώ
Όσο κι αν θέλει η ψυχή
Με την απουσία σου πόνο
Είναι αβάσταχτη η πληγή
Νομίζω πως θα τρελαθώ
Αφού δεν κατάλαβα γιατί
Να χωρίσουμε εμείς οι δύο
Ρεφρέν
Μα δεν πρόλαβα να δω
Τον έρωτα πού λαχταρώ
Είχες φύγει από το σταθμό
Έμεινα το τρένο να κοιτώ.
Κουπλέ 1
Κοίτα δεν με πειράζει
Πού η ζωή μου αλλάζει
Τώρα θέλω να ζήσω
Όλα τα αφήνω πίσω
Σκέψου πώς ήρθε η ώρα
Όλα θα σβήσουν τώρα
Στου δεσμού το αγκάθι
Μετρά εσύ τα λάθη.
Ρεφρέν
Δεν σου δίνω ούτε λεπτό
Δεν θέλω να σε ξαναδώ
Η ζωή μου θησαυρός
Της ψυχής μου ουρανός.
Κουπλέ 2
Ποιά αγάπη καρτεράς
Στην άκρη του μυαλού σου
Πάψε να με πουλάς
Με τους εγωισμούς σου
Για ποιον έρωτά μιλάς
Θάλασσα γίναν όλα πια
Πέσαν τα φύλλα της καρδιάς
Από της μοναξιάς τον χάρτη.
Ρεφρέν
Δεν σου δίνω ούτε λεπτό
Δεν θέλω να σε ξαναδώ
Η ζωή μου θησαυρός
Της ψυχής μου ουρανός.
Κοίτα τώρα πώς πονά
Η πονεμένη μου καρδιά
Αφού δεν ένιωσες ποτέ
Της λείπεις το ταξίδι.
Νιώσε μέσα σου βαθιά
Τι αλλάζει τώρα πια
Στα χρόνια που περνάν.
Ο πόνος που γυρίζει.
Ψάξε τώρα να με βρεις
Σε μία σταγόνα της βροχής
Αφού δεν δείχνεις λησμονιά
Στις μοίρας το παιχνίδι.
Έλα και απόψε νοερά
Χάρισέ μου μία αγκαλιά
Αφού δεν άλλαξε ποτέ
Της λείπεις το ταξίδι.
Αυτά που μένουν στη σιωπή
Πρέπει να γίνουν αφορμή
Να αλλάξουν τώρα πια
Που ο χρόνος τα τσακίζει.
Κουπλέ 1
Ξεπέρασες του κόσμου τα γραμμένα
Ένα βλέμμα σου χαράζει την πορεία
Και ενώ ήξερες ποία θα ταν η ιστορία
Δεν άντεξες στου χρόνου την αρένα.
Ρεφρέν
Σαλπάρισες μία νύχτα με φεγγάρι
Την τύχη σου έχεις τώρα διαγραμμένη
Κι αν η ζωή σου είναι πλέον πουλημένη
Βλέπεις τον πόνο σου απόψε να ρεφάρει.
Κουπλέ 2
Κι αν αγάπησες τα πέλαγα με πάθος
Δεν μπόρεσες να αλλάξεις τώρα ρότα
Και πέρασες του άπειρου την πόρτα
Μα κατάλαβες πώς ήταν πλέον λάθος.
Ρεφρέν
Σαλπάρισες μία νύχτα με φεγγάρι
Την τύχη σου έχεις τωρα διαγραμμένη
Κι αν η ζωή σου μένει πουλημένη
Βλέπεις τον πόνο σου απόψε να ρεφάρει.
Κουπλέ 1
Να έφερνες στη σκέψη σου Πατρίδες ξεχασμένες
Και η νιότη σου να έβρισκε
Πορφυρούς θεσμούς
Να ήτανε όλα τα χρόνια σου από μέρες
δοξασμένες
Αφού μετράς τα λάθη σου
σε άδοξους καιρούς.
Ρεφρέν
Περιπλανιόσουν σε έναν κόσμο αδιάβατο
που σε μεθούσε
Ένα παιχνίδι πλέον σε κρατούσε
στα έγκατα της γης
Μα εσύ συνέχεια τη μοίρα σου
παρακαλούσες
Να βρεις την δύναμη να βγεις
ένδοξος νικητής
ένδοξος νικητής.
Κουπλέ 2
Και τώρα που λαχτάρισες ελπίδες
μανιασμένες
Και όλες οι σκέψεις θα βρίσκουν
Ιερούς δεσμούς
Του κόσμου οι λαμπτήρες να μένουν
φωτισμένες
Από της αγάπης το προτέρημα
Για ένδοξους καιρούς.
Ρεφρέν
Περιπλανιόσουν σε έναν κόσμο αδιάβατο
που σε μεθούσε
Ένα παιχνίδι πλέον σε κρατούσε
στα έγκατα της γης
Μα εσύ συνέχεια τη μοίρα σου
παρακαλούσες
Να βρεις την δύναμη να βγεις
ένδοξος νικητής
ένδοξος νικητής.
Όλα αυτά που περνούν
Και της νύχτες πονούν
Ακροβάτης στο φως
Είμαι τώρα σκοπός
Της μοίρας ο δρόμος.
Τα ξανθά σου μαλλιά
Του ονείρου κελιά
Μιας αιώνιας στιγμής
Κι όλα αυτά που θα δεις
Μία ανάσα ο χρόνος.
Τα δικά σου φτερά
Είναι τώρα χρυσά
Μία ακτίνα φωτός
Και όσα θέλω να πω
Με κερνάει ο πόθος.
Είσαι τώρα μακριά
Τα άστρα μένουν σβηστά
Η ελπίδα εχθρός
Κι όλα μένουν εκτός
Μίας αληθείας ο όρκος.
Της δικιάς μας χαράς
Όλα αυτά που κρατάς
Θέλω να νιώσω πως ζω
Κι αν δεν έρθεις εδώ
Με ρημάζει ο πόνος.