Πρόσφατες έρευνες ελλήνων επιστημόνων στις ΗΠΑ και στον ΚΑΝΑΔΑ  που ξεκίνησαν αρχικά με τη μελέτη συμπεριφοράς και υγείας φυτών και ζώων ανάλογα με τη μουσική που άκουγαν , έδειξαν ότι η καταστροφικότερη  μουσική για ζωντανούς οργανισμούς είναι το ΣΚΥΛΑΔΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟ HEAVY METAL.

Σε ευαίσθητα φυτά , μετά από μία εβδομάδα συνεχούς έκθεσης σε σκυλάδικη μουσική παρατηρήθηκε μαρασμός τμημάτων των φύλλων ,και μέσα σε ένα μήνα είχε επέλθει μαρασμός σε ποσοστό 60% της συνολικής επιφάνειας των φυτών και πλήρης αδυναμία άνθισης.

Στα ζώα (ποντίκια και κουνέλια),παρατηρήθηκε αύξηση της νωχελικότητας, αδυναμία συγκέντρωσης έλλειψη κοινωνικότητας ,πτώση της σεξουαλικότητας , και σταδιακή στείρωση , τόσο στα αρσενικά όσο και στα θηλυκά.

Άλλη ομάδα ελλήνων επιστημόνων προχώρησε σε περεταίρω έρευνα για να διαπιστώσει το πώς μια τόσο καταστροφική μουσική για τη διανοητική και βιολογική υγεία εξαπλώθηκε σε όλες σχεδόν τις περιοχές της Μ. Ανατολής και ειδικότερα στην πατρίδα τους την Ελλάδα.

Η Έρευνα έφερε στο φως τρομακτικά στοιχεία .Το Σκυλάδικο άρχισε να προωθείτε από δισκογραφικές εταιρείες της δεκαετίας του 70, στις οποίες έφτασε μέσα από εργαστήριο μυστικών υπηρεσιών με ειδίκευση σε προγράμματα τα Mindcontrol. Η ΕΡΤ υπήρξε το μοναδικό κανάλι που έπαιζε την περισσότερη ποιοτική μουσική και το λιγότερο σκυλάδικο απ όλα.

http://ohifront.wordpress.com/

Συναντηθήκαμε κάποια στιγμή σε μία κίνηση που έγινε πριν χρόνια άγνωστοι τότε όλοι μεταξύ μας αλλά και γνωστοί γιατί μας ένωναν κοινές οπτικές και αντιλήψεις για όλα αυτά που βλέπαμε και μας ενοχλούσαν γύρω μας. Ήταν ο πρώτος πυρήνας που με αφορμή το ζειτγκειστ άρχισε να ενημερώνεται και να ενημερώνει για την προσπάθεια μιας αχρήματης κοινωνίας στηριζόμενη στους φυσικούς πόρους .Έγιναν σπουδαία βήματα αλλά κάποιοι που είχαν λιγότερες δεσμεύσεις θέλησαν να πάνε πιο πέρα αυτή την υπόθεση . Και έτσι δημιουργήθηκαν οι ''freeandreal''. Ο Παναγιώτης ,ο Αποστόλης η πέπη και αλλά παιδιά αναζήτησαν χώρο για το όνειρο τους κάπου στην Εύβοια. Παραιτήθηκαν απ την πόλη τις δουλειές τους και τα δεσμά της δήθεν άνεσης που είχαν  και άρχισαν να χτίζουν. Δυστυχώς δεν μπορούσαμε να ακολουθήσουμε όλοι ,αλλά μπορούμε και θα το κάνουμε να στηρίζουμε τέτοιες κινήσεις και προσπάθειες όχι μόνο των παιδιών που τυχαίνει να ξέρουμε αλλά και άλλων ομάδων ,όπως είναι οιcobστη Λάρισα.

Μπορούν όποιοι θέλουν να επισκεφτούν το χώρo freeandreal 

και να μείνουν δωρεάν στα σπιτάκια αρκεί να βοηθήσουν και να συνεισφέρουν οσες μέρες μείνουν στις δουλειές της κοινότητας στο βαθμό που μπορούν. 

Κάποιοι είπαν είναι όνειρα αυτά και δε μπορούν να γίνουν πραγματικότητα.

Το όνειρα απέδειξαν τα παιδιά μπορεί να είναι το πρώτο σκαλί για την πραγματικότητα που επιλέγει ο καθένας να ζήσει.

Η προσπάθεια αυτή έχει ξεκινήσει σχετικά πρόσφατα αλλά ας δούμε τι έχουν καταφέρει αυτές οι ομάδες και που θέλουν να φτάσουν…..

FREEANDREAL  '' Telaithrion''  

http://www.freeandreal.org/

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------

COB   Κουτσουπιά Λαρίσης     

http://www.cob.gr/

Αφύπνιση..

Δεν σιώπησαν όλοι όπως λένε κάποιοι .....Και τα λένε και αγωνίζονται και προσπαθούν να αφυπνίσουν και να ξυπνήσουν συνειδήσεις . Εμείς τι κάνουμε? αναμασάμε τα ίδια και τα ίδια , γκρινιάζουμε , μιζεριάζουμε κάποιοι, άλλοι αποδέχονται φασιστικές οργανώσεις και φασιστοειδή στοιχεία που οδηγούν ιδεολογικά στο μεσαίωνα και κάποιοι άλλοι φτάνουν έως και την αυτοκτονία . Τι άλλο πρέπει να μας κάνουν πόσο να μας εξευτελίσουν  να μας χρησιμοποιήσουν ακόμη και να μας απομακρύνουν απ την ανθρώπινη μας φύση.

Εμείς τι πρέπει να κάνουμε? και αν πρέπει πότε?

Η οργή και ο θυμός χωρίς κατεύθυνση και στόχο δημιουργεί χάος έκρυθμες καταστάσεις και εν τέλει εξυπηρετεί την εξουσία την εκάστοτε ηγεσία και τους κρατούντες. Ας δραστηριοποιηθούμε αφήνοντας τις διαφορές και κοιτώντας αυτά που μας αφορούν και μας ενώνουν για την αξιοπρέπεια μας τα δικαιώματα μας και για μια ζωή καλύτερη δική μας και των παιδιών μας. Χωρίς κομματικοποιήσεις και λάβαρα πολιτικά . Με ποιό τρόπο? δεν έχω απάντηση συγκεκριμένη . Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι ..ίσως να μπορούμε να δραστηριοποιηθούμε  με το διπλανό μας με το γείτονα μας διεκδικώντας σαν ομάδες πρωτοβουλίας της γειτονιάς μας αυτά που μας ανήκουν απ το δρόμο την πλατεία τα χαράτσια του δήμου και ίσως και άλλα πολλά.

Η ελπίδα υπάρχει οταν αποφασίσουμε να γίνουμε  πρωταγωνιστές στήν ζωή μας και όχι  παθητικοί θεατές. Τότε μπορεί και να βρούμε τρόπο.

Δε ξέρω αν '' αν ο θάνατος είναι η συνεχεία της ζωής '' όπως υποστηρίζει ο Κρισναμούρτι. Άλλά έχοντας υπάρξει μάρτυρας στις τελευταίες στιγμές αγαπημένου μου προσώπου είναι …. απλός και μεγαλειώδης. Όλη η μετάβαση στο θάνατο είναι απλώς μια ήσυχη εκπνοή.

Δεν έχω νοιώσει αυτό το μεγαλείο της απλότητας σε τίποτα άλλο  μέχρι τώρα

Άλλαξε εντελώς η οπτική μου και η θεωρεία μου για τη ζωή. Πιο συγκεκριμένα θέλω να πω ότι δεν τον αποδέχομαι(θάνατο) και κυρίως σαν απώλεια ολοκληρωτική. Δε ξέρω αν χρυσώνω το χάπι αλλά νομίζω ότι η αλήθεια των συναισθημάτων μου είναι πολύ ισχυρή και καθαρή για να δεχτώ το χρύσωμα. Και θα πω ακριβώς που οδηγήθηκα σκεπτόμενη κάποια πράγματα.

Θεωρώ ότι ο θάνατος είναι το τέλος και η απώλεια μιας πραγματικής κατάστασης. Δηλαδή δε θα σε ξαναδώ ,δε θα σε ξαναγγίξω , δε θα ξαναμιλήσουμε. Ένα πράγμα σαν να επιλέγει ο άλλος την δραπέτευση ,η την εξαφάνιση.

Είτε λοιπόν πεθάνει είτε δραπετεύσει αν δε τον (ή την ) ξαναδώ είναι το ίδιο .Οπότε τη δυνατότητα της επαφής την χάνουμε ούτω συ άλλως.

Όμως αυτόματα γίνεται κάτι πιο ισχυρό , γίνεται ΄΄ ουσία ΄΄ και εννοώ ότι γίνεται ένα μέρος , του είναι μας Της ψυχής , της σκέψης μας , της ζωής μας. Σαν να γίνεται μια άμεσα τιμητική μετατόπιση, του αγαπημένου μας προσώπου στην ύπαρξη μας. Δεν το κρίνουμε ,δε συγκρουόμαστε μαζί του, είναι κάτι πάνω απ όλα αυτά, είναι πολύτιμο.

 Φεύγει και χάνει τη θέση αυτή μόνο όταν φύγουμε και εμείς. 

ΥΓ . και βέβαια μιλάω για έναν άνθρωπο μεγαλύτερο απ τα παιδιά του αν και πολύ νέος. Δεν αναφέρομαι σε απώλειες αφύσικες που είναι νεαροί άνθρωποι.

Μπορεί ο Φόρεστ Γκαμπ να έλεγε πως η «βλακεία κάνει το βλάκα», ωστόσο η «κατινιά δεν κάνει την Κατίνα». Πρώτα απ’ όλα η Κατίνα δε θα καταλογίσει ποτέ στον εαυτό της κατινιές. Ακόμη κι αν τη στριμώξεις για τα «τέρατα» που έχει κάνει, το πολύ πολύ να απολογηθεί λέγοντας

«και τι να έκανα δηλαδή; Αλλά που να με καταλάβεις…». (Σωστά, γιατί αν την καταλάβαινες κι εσύ Κατίνα θα ήσουν!).

Η έλλειψη αυτογνωσίας είναι απλώς η κορυφή του παγόβουνου. Γενικά η Κατίνα έχει ένα δικό της, μοναδικό τρόπο που βλέπει τα πράγματα -άρα και τον εαυτό της. Στην ουσία πρόκειται για τη μεγαλύτερη συνωμοσιολάγνα! Πιστεύει πως τα πάντα και οι πάντες περιστρέφονται γύρω από αυτήν, με απώτερο σκοπό την εξόντωσή της! Ενώ εκείνη μόνιμα φροντίζει και γίνεται θυσία για τους άλλους..

Συνεπώς οι κατινιές της δεν είναι παρά μια προληπτική άμυνα ενάντια σε αυτούς που την έχουν βάλει στο μάτι! Η αγαπημένη της μέθοδος είναι το ιστορικό «διαίρει και βασίλευε». Κοινώς βάζει τους «εχθρούς» της (όλους δηλαδή) να σκοτώνονται κι αυτή απολαμβάνει το θέαμα, ρίχνοντας ύπουλα λάδι στη φωτιά. Αργά ή γρήγορα αποκαλύπτεται και σε κάποιες περιπτώσεις διώχνεται κακήν κακώς. Αποχωρεί με το κεφάλι ψηλά, στο σπίτι όμως «λυγίζει». Κλαίει γοερά και κάθε τόσο μονολογεί

«αντί να με ευχαριστούν που τους άνοιξα τα μάτια…..οι αχάριστοι».

Εννοείται πως σύντομα βρίσκει νέα παρέα- πεδίο δράσης, καθώς η κοινωνικότητά της είναι επιπέδου .
Άλλωστε η απομόνωση για την Κατίνα ισοδυναμεί με αργό και βασανιστικό θάνατο. Όταν είναι μόνη τρελαίνεται. Για κακή τύχη όλων των υπολοίπων, οι ώρες που περνά η Κατίνα με τον εαυτό της λειτουργούν σαν προετοιμασία για το επόμενο χτύπημα!

Για να τα έχεις καλά μαζί της, οφείλεις να είσαι μονίμως stand-by για όποτε σε χρειαστεί. Τι πάει να πει δουλεύεις; Αυτά να τα ξεχάσεις… Την απουσία σου η Κατίνα την εκλαμβάνει ως προσπάθεια να την αποφύγεις και να της σκάψεις το λάκκο, οπότε…μαύρο φίδι που σ’ έφαγε!

Η Κατίνα είναι ένα βαθιά πληγωμένο άτομο -στο μυαλό της- που έχει ανάγκη από στοργή και αγάπη. Γιατί της αξίζει! Γιατί μόνο αυτή γνωρίζει «τη βρωμιά αυτού του μάταιου κόσμου» και η ανθρωπότητα οφείλει να την αντιμετωπίζει σαν την Εκλεκτή! Και στην τελική, αν σας πέφτει βαρύ να την προσκυνήσετε και να συμφωνείτε μαζί της  τουλάχιστον μάθετε να ζείτε μαζί της, αφού ούτως ή άλλως δεν πρόκειται να την αποφύγετε...

Η Δημιουργία ξεκινάει μοναχικά και σιωπηλά με πρωταγωνιστές εσένα τη σιωπή και την φαντασία.....

και μετά όλα αυτά μαζί με σένα γίνονται στιγμές,,,,, και αποτέλεσμα είτε σε ένα καμβά είτε σε ένα πάζλ εικόνων που προσπαθούν να εκφραστούν μέσα από σένα για σένα....

Και όταν τελειώνει η διαδρομή τότε η δημιουργία παίρνει το δικό της δρόμο αυτονομείται και δεν ανήκει πια σε κανέναν,,,,,,, Σήμερα είπα να μοιραστώ μαζί σας εκτός απ τους πίνακες μου

και μερικά βίντεο πάζλ αρτ ,,,,

''ο χώρος '' 

διαρκής και αέναος να πλανιέται η να σε πλανεύει σε μονοπάτια σκέψης και υποθέσεων,,,,

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

'' η σιωπή των ανδρών ''

ένας χώρος επίσης , άγνωστος για μένα λόγω φύσης αλλά κατά ένα περίεργο τρόπο συγγενικός .

.

διάφορα έργα σε διαφορετικό χρόνο ....το τελευταίο (ασπρόμαυρο) σε μια φωτο ιδέα του πατουσέτου και με τη συνοδεία ασμάτων απ την εκπομπή της Σίλλιας....

μερικές φωτογραφίες απο έργα μποντιπειτινγκ που είχα φτιάξει σε πανελλαδικές διοργανώσεις....

γκουέρνικα...

εργα μποντιπέιτινγκ....