Πριν λίγο καιρό ένας φίλος μου, επίσης λάτρης της ιαπωνικής κουλτούρας προσπαθούσε να με πείσει για την αξία των ιαπωνικών κινουμένων σχεδίων .Ειλικρινά δεν πίστευα όταν μου έδινε το dvd με το neon genesis evangelion ότι θα έβλεπα τα επεισόδια με τόση αγωνία. Πρώτη φορά είδα κινούμενο σχέδιο που με έβαλε σε τόσες σκέψεις. Σκέψεις για τις σχέσεις των ανθρώπων, την πολιτική, την αγάπη και κυρίως τη θρησκεία. Από κάποιο σημείο και μετά ήμουν σίγουρος ότι ο δημιουργός πρέπει να ήταν ή ιδιοφυία ή τρελός. Μια σειρά κινουμένων σχεδίων με έκανε να νιώσω τα πιο αντιφατικά συναισθήματα και να τραβήξει το ενδιαφέρον μου πάνω σε πράγματα που δεν πίστευα ότι θα με ενδιέφεραν ποτέ. Θετικά εντυπωσιασμένος, τολμώ να πω ότι ανακάλυψα μια μορφή τέχνης που αγνοούσα.

Τι παραλογές που είναι οι λέξεις! Κτήνος, θηρίο, λεία. Δεν θα έπρεπε να μιλάνε με αυτό τον τρόπο για τα ζώα. Μπορεί μερικές φορές να είναι φοβερά, αλλά είναι πολύ πιο σωστά από τους ανθρώπους.
Όταν κοιτάς ένα ζώο, μια γάτα, ένα σκύλο, ένα πουλί η κάποιο από τα όμορφα θηρία που βλέπουμε στο ζωολογικό κήπο, ένα πούμα λόγου χάρη η μια καμηλοπάρδαλη, δεν μπορείς να μην παραδεχτείς ότι είναι σωστά. Ποτέ τους δεν νιώθουν ντροπή η αμηχανία. Πάντα ξερόυν τι να κάνουν και πως να συμπεριφερθούν. Δεν προσποιούνται. Είναι αυτά που είναι, σαν τις πέτρες η τα λουλούδια η τα αστέρια στον ουρανό.

Χέρμαν Έσσε, Ο Λύκος της Στέπας.

Έτος 1030 π.Χ. Για πολλά χρόνια οι φυλές του Ισραήλ ζούσαν χωρίς κεντρική κυβέρνηση. Ο κόσμος ζήτησε από τον προφήτη Σαμουήλ να δώσει ένα βασιλιά όπως έχουν όλα τα έθνη. Ο Σαμουήλ προσπαθεί να αποθαρρύνει τον κόσμο περιγράφοντας τη ζωή κάτω από καθεστώς μοναρχίας:

Κατ’ αυτό τον τρόπο θα βασιλεύει στο λαό σας ο βασιλιάς. Θα παίρνει τους γιους σας και θα τους χρησιμοποιεί για τις δουλειές του σαν αρματηλάτες και σαν ιππείς του. Θα τους στέλνει να τρέχουν εκείνοι μπροστά από τα άρματα του…Θα παίρνει τις κόρες σας για να τον αρωματίζουν, να κάνουν τις μαγείρισσες και τις φουρνάρισσες. Θα σας παίρνει τα χωράφια, τα αμπέλια και τους ελαιώνες σας, και μάλιστα τα καλύτερα από όλα αυτά, και θα τα δίνει στους υπηρέτες του.. Θα παίρνει το ένα δέκατο από τα κοπάδια σας. Θα σας κάνει υπηρέτες του. Και εκείνη την ημέρα θα διαμαρτυρηθείτε για αυτόν το βασιλιά που εσείς διαλέξατε[1 Σαμουήλ 8:11-18]

Έτος 2006.Για πολλά χρόνια όλες οι φυλές των ανθρώπων έχουν από μια κεντρική κυβέρνηση. Ουσιαστικά δεν έχουν αλλάξει πολλά στη δημόσια διοίκηση. Το θέμα όμως είναι ο άνθρωπος και η ελευθερία του. Γιατί οι διοικούντες οργανώθηκαν. Βρήκαν τρόπους να ελέγχουν το άτομο. Τη σκέψη του, τη συμπεριφορά του. Ακόμα και τα θέλω του. Άλλωστε είναι άσχημο να αντιδράει. Είναι άσχημο να διαμαρτύρεται για τον βασιλιά που διάλεξε.

Κάθε κράτος φτιάχνει τους ανθρώπους όπως αυτό θέλει. Θα έλεγε κανείς ότι όλα είναι σαν ένα video game που επιλέγεις τι χαρακτηριστικά θες να έχουν τα στρατιωτάκια σου και αναλόγως πράττεις. Φτιάχνεις σχολεία και τους βάζεις να μαθαίνουν ότι θες εσύ. Περιορίζεις την κριτική τους ικανότητα. Τους λες τι να πιστέψουν. Τους κανείς θρησκευτικά φανατικούς. Ανήθικους η πουριτανούς. Τους λες τι να αγαπάνε, τι να μισούν, τι τους αρέσει και τι όχι. Έχεις πολλά μέσα. Σχολεία, εκκλησίες και το καλύτερο και ισχυρότερο; Έχεις εφημερίδες. περιοδικά, ραδιόφωνο και τηλεόραση.

Σε ένα κόσμο που όλοι μας λένε τι να κάνουμε και τι να σκεφτούμε από τη στιγμή που γεννιόμαστε είμαστε πραγματικά εμείς ή είμαστε ένα κατασκεύασμα άλλων; Τα συναισθήματα που νιώθουμε ,αυτά που σκεφτόμαστε , η αίσθηση του καλού και του κακού που έχουμε είναι όντως δικά μας η είναι μια ψευδαίσθηση; Μια μαθημένη συμπεριφορά, μια μηχανική αντίδραση; Άλλωστε έννοιες όπως ηθική και αισθητική έχουν γίνει πλέον σταθερές. Δεν μπορούμε να τις επηρεάσουμε. Γενικότερα δεν έχουμε ουσιαστική ενεργή επίδραση στην κοινωνία που ζούμε. Απλά υπάρχουμε. Μας έχουν φτιάξει όπως μας θέλουν. Όπως τους βολεύουμε.

Μακάρι να κάνω λάθος....