Η ζωή είναι…

Μια στιγμή…

Ένα φιλί…

Ένα χάδι…

Μια αγγαλιά…

Ένα χαμόγελο…

Μια ανάμνηση…

Ένα τραγούδι…

Μια ματιά...

Μια σκέψη...

Ένα κύμα...

Ένας καθαρός ουρανός...

Μια χουφτα ζάχαρη...

Η αγάπη δεν θα μας αφησει

είναι εδώ και θα νικήσει

Πίστεψε το και θα δεις

Πως δεν σ'αγάπησε κανείς

σαν κι εμένα

Αλλά τα μάτια σου δεν είδαν ποτέ

Τις εμμονές απ'τις ρογμές

του προσώπου μου

Και πάντα θα έρχομαι κοντά

σαν ακούω τη μιλιά

να μου λέει

Η φωτιά ακόμα καίει

Να το ξέρεις...

Η ζωή μου είσαι εσύ

και για σένα την χαλάω

Για να είμαστε μαζί

την σκανδάλη θα τραβάω

Γιατί σ΄αγαπάω.

Κάνω μιαν ευχή ξανά να 'ρθεις
Αν μ' αναζητήσεις θα με βρεις
Δίχως να σκεφτείς έλα πάλι κοντά
Στη δικιά μου ζωή στη δικιά μου αγκαλιά που ζητά

Άνοιξη ξανά ακόμα τι να θυμηθώ
απ' τον καιρό που οι δυο μαζί
ξεκινούσαμε εμείς
Ραντεβού στη χαρά
ναι ο έρωτας δίνει φτερά

Είμαστε παιδιά κι ήσουν εσύ
μέσα στ' όνειρο φλόγα ζεστή
Τώρα πως μπορείς να 'σαι σ' άλλη αγκαλιά
Πως μπορείς και γελάς
πως μπορείς και ξεχνάς τα παλιά

Άνοιξη ξανά αλήθεια τι να θυμηθώ
απ' τον καιρό που οι δυο μαζί
ξεκινούσαμε εμείς
Ραντεβού στη χαρά
ναι ο έρωτας δίνει φτερά

Εξόριστοι

Χμμμμμ......

Αγαπητέ Αι-Βασίλη,

Φέτος ηταν μια διαφορετική χρονιά....Αλλαξαν πολλά πράγματα και κυρίως εγω..!!!(έστω και τελευταία στιγμή!)...και επειδη αυτη η αλλαγή έγινε φυσικά προς το καλύτερο(xoxoxo) θέλω κι εγώ σαν παιδί μερικά δωράκια!!!:)

θέλω ένα τρενάκι για τον μπαμπά μου!(εναλακτικό δώρο:όλα τα cd που θέλει)

Πολλά βιβλία για την μαμά μου!

Άπειρα ρούχα για την αδερφούλα μου!

Γευστικές(!) κρέμες για την άλλη μου αδερφούλα(δεν τρώει τίποτα πια αυτο το μωρό)!

Για την Φωτεινή μου ένα φούξια κόσμο!!!!!!!!

Για την Αθηνά λίγο μυαλό..!

Για την Αγγελική έναν άγγελο!

Για τον Γιώργο την αυθεντική κιθάρα του gallagher!!

Για τον Πάρη...εύχομαι να βρεθεί η προληπτική θεραπεία κατά του καρκίνου των πνευμόνων...

Για όλους τους μαθητές του σχολείου μου να πάρει φωτιά το ριμάδι....

Για μένα.....μια ψυχή που άγγιξε την ψυχή μου...

ΑΛΛΑ αν δυσκολευτείς με αυτά σου έχω μια καλύτερη λύση....Δώσε ευτυχία σε όλουυυς.....Αγάπη....Έρωτα...και όλα τ'άλλα έρχονται....!!!!

(Υ.Γ. αν δεν ανέφερα κάποιον είναι είτε για ευνόητους-δικούς μου-λόγους είτε γιατί κουράστικαν τα χερια μου σ'αυτό το τρισάθλιο πληκτρολόγιο!)

                                                                             Με πολύυυυ αγάπη,

                                                                                       Λουίζα....

Αν και κατα την άποψη μου δεν θα έπρεπε να περιορίζουν τους μαθητές βάζοντας τους όριο απουσιών(ξέρετε πόση δυστυχία μπορεί να φέρει αυτό το ροζουλιάρικο τετραδιάκι!) τουλάχιστον θα μπορούσαν όταν μας ενημερώνουν(μάλλον μας καταστρέφουν) για τις απουσίες μας να το λένε λίγακι διαφορετικά.....

ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΩΝ ΑΠΟΥΣΙΩΝ ΣΑΣ ΕΧΕΙ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΤΑ ΕΠΙΤΡΕΠΤΑ ΟΡΙΑ!ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΑΣ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑΤΕ!ΘΑ ΧΑΡΟΥΜΕ ΝΑ ΣΑΣ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΕΠΟΜΕΝΟ ΓΥΡΟ ΚΑΙ ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ!!!

;)

Πραγματικά Λουίζα δεν κατάλαβα πότε κατάντησες έτσι.....Εσύ δεν ήσουνα έτσι...Μπορούσες να κρίνεις σωστά τα πράγματα...Τώρα???Τώρα τι έγινε??Γιατί έχεις γίνει έτσι...Μια μάζα που περιφέρεσαι εδώ και εκεί........Σταμάτα να βασίζεσαι στους άλλους.....Στηρίξου στα πόδια σου....Κάνε κάτι για ΣΕΝΑ....Δεν υπάρχεις πια......Δεν βρίσκω την ψυχή σου...Που είναι....?Σταμάτα να αγάπας πια τόσο αυτή τη ζωή και να φοβάσαι...Δεν ζεις τίποτα έτσι.....Έχεις σταματήσει να παλεύεις για την ζωή σου...περιμένεις να περάσει και να την ζήσεις όπως οι άλλοι ορίζουν για σένα....Πάρε αποφάσεις....Για την ζωή σου πρόκειται....Μην την αφήνεις...Γίνε αυθόρμητη...Σκέφτεσαι(όποτε το καταφέρνεις και αυτό πλέον) τόσο πολύ πριν να κάνεις κάτι πια που περνάνε όλες οι στιγμές χωρίς να το καταλάβεις και χωρίς να κάνεις τίποτα στο τέλος.....Γίνε ξανά εσύυυυυ....

Σε λυπάμαι πια....Έχεις αλλάξει........

μππππρρρρρρρ.....Τέτοιο καιρό δεν τον περίμενα σήμερα αλλά με βοήθησε να καταλάβω πολλά πράγματα αυτή η μελαγχολία του γκρίζου.....

Ο καιρός έκανε αυτό που εγώ τόσες μέρες άδικα προσπαθώ να ξεπεράσω....Για να αρχίσω κάτι καινούργιο....Κάτι δικό μου.........

Καλημέρα :)

Έλα στον δικό μου τον παλμό
ζήταγα πολύ ν' αγαπηθώ
έδωσα τα πάντα και τα ξαναδίνω
και γι' αυτό μπορώ να σ' αγαπώ

(..........)

Παλιέ μου πόθε στο πέρα δώθε
μη σε χαλάσουν φοβάμαι για σένα πιο πολύ
Όλα τα φτύνω, τα καιω όλα, μπαίνω και βγαίνω
και δένω μαζί σου απ' την αρχή

αχ ρε άσιμε.....

Με κοιτάς, το μέρος μου είν' εδώ
είναι ένας τοίχος σ' ένα δρόμο αδειανό
Και νιώθω τόσο απέραντα φτωχός
στην πιο ωραία αχτίδα του φωτός
Όπως η χλόη βίαια θα κοπεί
έτσι κι εσύ μια μέρα θ' αρνηθείς
Θα καταστρέψεις μια μικρή ζωή
κι αυτό το λάθος μία μέρα θα σε βρει

Όλη η ζωή, οι μέρες που περνάς
τα σύννεφα κοιτάς, κι ο χρόνος φεύγει
Όπως και αυτός που έπεσε στη γη
ήρθε ένα πρωί και έγινε σκόνη

Σ' αγαπώ, το μέρος μου είν' εδώ
με πήρες απ' το χέρι και σ' ευχαριστώ
Ήμουνα σ' ένα δρόμο σκοτεινό
πίστευα πως κανείς δεν πέρναγε από δω
Με κοιτάς, το μέρος μου είν' εδώ
είναι ένας τοίχος σ' ένα δρόμο αδειανό
Και νιώθω τόσο απέραντα φτωχός
στην πιο ωραία αχτίδα του φωτός

Όλη η ζωή, οι μέρες που περνάς
τα σύννεφα κοιτάς, κι ο χρόνος φεύγει
Όπως και αυτός που έπεσε στη γη
ήρθε ένα πρωί και έγινε σκόνη

 Κωνσταντίνος Βήτα

Δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να παραλείψω τη σημερινή μέρα και τα γεγονότα που συνέβησαν σαν σήμερα τον Νοέμβρη του '73...

(Πηγη:Pathfinder.gr)

Μόνο η αίσθηση του ότι βρίσκεσαι στον χώρο που πριν απο 34 χρόνια έγινε αυτή η ανυπέρβλητη πράξη απο πλευράς των φοιτητών αλλά και αποτρόπαιη απο πλευράς της χούντας είναι αρκετή για να με γεμίσει δέος προς τους Αγωνιστές και τον ηρωικό τους αγώνα.

θα σας έδινα κάποια λινκς αλλά αποφάσισα να στείλω μόνο ένα, με κάποια λόγια του λαζόπουλου τα οποία κατα την άποψη μου είναι απλώς υπέροχα και θα θελα αν γίνεται να δώσετε μεγάλη σημασία σ'αυτα που λέει.

https://www.youtube.com/watch?v=-GG1_8PJDoU

Γιατί οι "αλήτες" και τα "κωλόπαιδα" είναι αυτοί που μας κρατάνε "ζωντανούς"..........

Πολλές φορές προσπαθούμε απεγνωσμένα να κατακτήσουμε την αλήθεια...Και τελικά τις περισσότερες φορές πληγωνόμαστε...

Γιατι λοιπόν, εφόσον εκ των προτέρων γνωρίζουμε -άσχετα αν δεν θέλουμε να το πιστέψουμε- ότι η αλήθεια πονάει, επιλέγουμε αυτόν τον δρόμο.....Και το ψέμα πονάει και η αλήθεια πονάει....Η αλήθεια δίνει την δυνατότητα της επιλογής αλλά το ψέμα δίνει χαρά....

Το να ζείς διαρκώς σε ένα ψέμα,χωρίς να μάθεις ποτέ την αλήθεια,δεν θα είναι το ίδιο με το να ζούσες στην αλήθεια...;

Εγω χρειάζομαι τα ψέματα γιατι θέλω να ζω αυτές τις στιγμές ευτυχίας που μου προσφέρουν ζώντας την δική μου αλήθεια....Εσείς??