Έρχεται στιγμή που αισθάνεσαι πως και το απλό γεγονός,πως ζείς,

είναι μια ακραία τόλμη καλά κερδισμένη.Δεν ειναι μόνο τα μεγαλοφάνταστα εγχειρήματα καρποί τόλμης.

Είναι και τα μικρά και τα ταμεινά.Πρέπει να τολμήσεις,για να περάσεις ενα σταυροδρόμι.

Πρέπει να τολμήσεις να μένεις μόνος σου.Πρέπει να τολμήσεις να πεις την αλήθεια...

Το γέλιο είναι το άνοιγμα του ανθρώπου στον άνθρωπο.

Είτε θετικό ως κίνηση χαράς και αποδοχής προς τον άλλο,              

είτε αρνητικό ως απόρριψη,ως απομάκρυνση,ως αποχωρισμός.

Σε οποιαδήποτε περίπτωση,το γέλιο είναι το ξέσπασμα των συναισθημάτων,

μια ιδιαίτερη στάση του πνεύματος απέναντι στον κόσμο!

Γιάννης Κότσιρας

Φτιάχνω από παιδί, φτιάχνω φυγή
Φτιάχνω καράβι μα χαρτί, γίνεται η θάλασσα το βράδυ στο σκοτάδι.

Ψάχνω από μικρός ο ουρανός να ’χει μια σκάλανα ανεβώ μα είναι τα όνειρα από μένα πιο μεγάλα.

Έχω μια καρδιά που να φύγει όλο θέλει,κι άλλη μια καρδιά που
Φοβάται...φοβάται...κι όλο εδώ γυρνά.

Φτιάχνω από παιδί, φτιάχνω ζωή
Πάνω στα αστέρια, την κορφή του κόσμου πες μου πώς να φτάσω με τα χέρια..

Έχω μια καρδιά που να φύγει όλο θέλει,κι άλλη μια καρδιά που
φοβάται...φοβάται...κι όλο εδώ γυρνά.

Στίχοι:Νίκος Μωραίτης

Μουσική:Γιάννης Αιόλου

 Θάνος Παπανικολάου

Ας ήμουν σ' αυτά που αγαπάς
και ας είμαι το πιο λίγο αγαπημένο
Μαζί σου να πηγαίνω όπου πας
σαν φυλαχτό στο χέρι σκαλισμένο

Ας ήμουνα σ' αυτά που αγαπάς
κι ας είμαι το πιο λίγο αγαπημένο
τις θάλασσες ν' ανοίγω να περνάς
στο κύμα επάνω να σε δένω...

Να με πας πιο ψηλά... να βρεθώ σ' άλλη γη
με καινούργια φτερά να πετάξω
Να με πας πιο ψηλά... να μου δώσεις φωνή
σ' αγαπώ δυνατά να φωνάξω
Να με πας πιο ψηλά... μόνο εκεί που μπορώ
ένα αστέρι να γίνω χαμένο
που θα κλείνει πληγές στο δικό σου ουρανό
μακρινό μα το πιο αγαπημένο...

Ας ήμουνα σ' αυτά που αγαπάς
κι ας είμαι το πιο λίγο αγαπημένο
να βρίσκομαι εκεί που εσύ κοιτάς
στην άκρη των ματιών σου ν' ανασαίνω

Ας ήμουνα σ' αυτά που αγαπάς
κι ας είμαι το πιο λίγο αγαπημένο
το όνειρό μου ντρέπεται το φως
και ζει μέσα στα χέρια σου μπλεγμένο...

Στίχοι-Μουσική:Θάνος Παπανικολάου

Μάνος Λοΐζος     

Κι αν τα μάτια σου δεν κλαίνε
έχουν τρόπο και μου λένε
για τον πόνο που πονούν
μ’ ένα βλέμμα λυπημένο
πρωινό συννεφιασμένο
για την άνοιξη ρωτούν

Με κοιτάζουν μου μιλούν και απορούν
αχ τα μάτια σου...
για τα όνειρα που κάναμε ρωτούν
αχ τα μάτια σου...

Μάτια παραπονεμένα
μάτια που είσαστε για μένα
θάλασσες υπομονής
με κλωστούλες ασημένιες
πλέκω τις κρυφές σας έννοιες
σε τραγούδι της ζωής

Χάρις Αλεξίου


Όταν του φθινοπώρου η πόρτα ανοίξει
όταν θ' αποδημούνε τα πουλιά
θα φτάνει ένα αεράκι ν' αποδείξει
τι είναι μιά αγκαλιά

Θα 'ναι Σεπτέμβρης μήνας μπορεί κι Οκτώβρης
θα 'σαι στην πόλη εσύ κι εγώ στο νησί
και όποιος θυμάται πιο πολύ θα το βρεις
όταν θα παίρνεις το γράμμα μου το θαλασσί

Δεν υπάρχουν σύνορα μου λες
τα καράβια κάνουν κύκλο στις καρδιές
τα δελφίνια όμως θα μου πουν
όποιος μένει πίσω δεν τον αγαπούν

Καθώς κοιτώ να παίζεις με το κύμα
να μου φοράς κοχύλια στα μαλλιά
νιώθω πως δεν αργεί το πρώτο βήμα
που σε πάει μακριά - σ' άλλη αγκαλιά

Αύγουστος μήνας θα λέει η φωτογραφία
μα ο Δεκέμβρης θα 'ναι στην ψυχή
και μένα που με λένε απλώς Μαρία
θα φτιάχνω μιά ιστορία από την αρχή

Δεν υπάρχουν σύνορα μην πεις

Το δελφίνι το 'πε στις ακτές
κράτα την καρδιά σου από τους πειρατές
το 'πε και στο κύμα χάθηκε
όποιος μένει πίσω πάει, ξεχάστηκε

Δεν υπάρχουν σύνορα μου λες
τα καράβια κάνουν κύκλο στις καρδιές
τα δελφίνια όμως θα μου πουν
όποιος μένει πίσω δεν τον αγαπούν

Στίχοι:Χάρις Αλεξίου

Μουσική:Νίκος Αντύπας

Γιάννης Κότσιρας

Πάνω στον καθαρό αφρό
θα πέσω πάλι και θα βρω
τη διαδρομή για το ταξίδι της καρδιάς σου
σα μελτεμάκι ξαφνικό
στης θάλασσας τον πανικό
θα ημερέψω εγώ ξανά τον έρωτά σου
Πάνω στον καθαρό αφρό
θα πέσω μόνος για να βρω
μία κρυψώνα στο βυθό να ξαποστάσεις
σαν μωβ γλυκιά ανατολή
της μοναξιάς σου το κελί
θα το γεμίσω με χαρές να το γιορτάσεις

Μα όταν στα πόδια σου πατήσεις
και αφήσεις τα παλιά
πάλι να φύγεις δίχως δάκρυ και μιλιά
να με κοιτάξεις μ΄ένα βλέμμα φευγαλέο της στιγμής
και να χαθείς λες και δεν ήσουνα κανείς

Πάνω στον καθαρό αφρό
θα πέσω πάλι και θα βρω
το χάδι αυτό που δεν μπορούσες να μου δώσεις
μέσα στον ύπνο σου θα΄ρθώ
και μ΄ένα κόλπο μαγικό
θα ξαναρχίσω όσα θέλεις να τελειώσεις
Πάνω στον καθαρό αφρό
θα πέσω μόνος για να βρω
μία κρυψώνα στο βυθό να ξαποστάσεις
σαν μωβ γλυκιά ανατολή
της μοναξιάς σου το κελί
θα το γεμίσω με χαρές να το γιορτάσεις

Μα όταν στα πόδια σου πατήσεις
και αφήσεις τα παλιά
πάλι να φύγεις δίχως δάκρυ και μιλιά
να με κοιτάξεις μ΄ένα βλέμμα φευγαλέο της στιγμής
και να χαθείς λες και δεν ήσουνα κανείς

Στίχοι-Μουσική:Θάνος Παπανικολάου

Αχ χελιδόνι μου πώς να πετάξεις
σ' αυτόν το μαύρο τον ουρανό
αίμα σταλάζει το δειλινό
και πώς να κλάψεις και πώς να κλάψεις
αχ χελιδόνι μου

Αχ παλικάρι μου τα τρένα φύγαν
δεν έχει δρόμο για μισεμό
κι όσοι μιλούσαν για λυτρωμό
πες μου πού πήγαν πες μου που πήγαν
αχ παλικάρι μου

Άχου καρδούλα μου φυλακισμένη
δε βγαίνει ο ήλιος που καρτεράς
μόνο ο ντελάλης της αγοράς
σε ξεκουφαίνει σε ξεκουφαίνει
άχου καρδούλα μου

Μάνος Λοίζος-Λευτέρης Παπαδόπουλος