Καθως μεγαλωνεις και σιγα σιγα περνας απο το σταδιο της εφηβειας προς την ενηλικιωση δεν αντιλαμβανεσαι ποσο και πως εχεις αλλαξει στην πορεια...

Ερχεται ομως καποια στιγμη διαυγειας οπου κοιτας πισω σου και διαπιστωνεις πως το παιδακι που ησουν μεχρι πριν μερικα χρονια δεν εχει καμια σχεση με τον ανθρωπο που εισαι τωρα.

Οταν τελικα συνειδητοποιησεις ποιος εισαι τελικα και σε τι ειδους ανθρωπο εχεις εξελιχτει αρχιζεις να κοιτας πισω και αναλοιζεσαι πως οι επιλογες,οι προσπαθειες και τα λαθη σου εχουν συμβαλλει στη διαμορφωση του χαρακτηρα σου.

Στο σημειο αυτο πολλοι αρχιζουν να μετανιωνουν για καποια πραγματα και για τα λαθη τους....

Ε λοιπον ΟΧΙ εγω δεν μετανιωνω για ΤΙΠΟΤΑ.....Εχω μαθει πλεον να ζω με τα λαθη μου,προσπαθοντας να μην τα επαναλαβω.....Και σκεφτομαι πων αν δεν τις ειχα κανει αυτες τις βλακεις στη ζωη μου δεν θα ημουν αυτη που ειμαι...και ξερετε κατι αλλο??Μ αρεσω!

Και αν ειχα την ευκαιρια να ξεκινησω τη ζωη μου απο την αρχη......δεν θα αλλαζα τιποτα!

Τα τελαυταια 17 χρονια ηταν και τα ωραιοτερα της ζωης μου....(Ως τωρα,τα καλυτερα ερχονται ;) ;)!!!

Ε λοιπον ναι.....Νομιζω πως ωριμασα....