Αμε! και δεν ντρεπομαι να το πω! μετα απο αρκετους αφορισμους για το κοινο, για τις εμμονες, για τα συνθηματα, για τη μουσική και τις κλικες, μπορω ευθαρσως να δηλωσω οτι εσφαλα οικτρα κυριε Προεδρε! (παραπομπη στο blog της XENIARODO απο το ποστ για τον Τσιπροπουλο για τα περι προεδρου!!) Αμε! Αμε! με το μπ3 στα αυτια μου να μπαινοβγαινω σε τραμ μετρο και λεωφορειο , ενίοτεκαι τρενο,να ακουω το ‘‘σκουλαρικακι‘‘,‘‘ουτε τρυγμος ουτε λυγμος‘‘, ‘νυχτερι‘‘...και αλλα υπεροχα ασματα που μου προκαλουν ποικιλα συναισθηματα! ω ναι, εγω που αφοριζα,εγω πλεον ασχολουμαι με το Κονγκο,με ριφς, με λουπες,με ‘μπατμαν‘,με σολο στα ντραμς,με χελώνες και πυγολαμπίδες και ο,τι πιο τρελα ομορφο μπορεί κανεις να φανταστει. Δίοτι για αλλη μια φορα τα λουστηκα αυτα που αφοριζα! ηρθαν μπροστα μου και μου υπενθυμισαν να μην ανοιγω το στομα μου και να κρινω...

Οσο για την μπαντα των Αναισχυντων, εκει υποκλινομαι βαθιά! τετοια αστερια μουσικούς συγκεντρωμενα σε μια μπαντα...ε αυτο ειναι τυχη!αυτο ειναι μαγεια! αυτο ειναι Εμπειρικικός Υπερρεαλισμος!

Ανίατη η ασθένεια που λένε!

τελικά ναι...μετατρέπομαι σε μια πρωτης ταξεως Θανασοπληκτη. Χαιρετω σας!

Στους κυρίους(με κεφαλαίο Κ!) Γεώργιο  Bandoek Αποστολακη και Αλεξη Αποστολακη!

θα επανελθω με πληροφοριες για το ατομο τους!

Υγ.Να ειστε καλα , με τετοια ευφραδεια λογου και εξαιρετικο χειρισμο της ελληνικης γλωσσας με μαγεψατε και με προκαλεσατε να καλυτερευσω!Ευγε!

Αναρωτιομουν με αφορμη καποιες συζητησεις που ειχα τον τελευταιο καιρο κατα ποσο ενα τετοιο περιοδικο που ασχολειται με τον χωρο του λεγομενου ποιοτικου τραγουδιου δεν πεφτει στην παγιδα να προωθησει οσους προτιμα το ιδιο?προσωπικα δηλωνω φαν του περιοδικου διοτι ουκ ολιγες φορες το εχω ξεκοκκαλησει απαρχης μεχρι τελους με απιστευτη λαιμαργια!υπηρξαν κ φορες που δεν το πηρα!

Το περιοδικο εχει κανει κοιλια και τωρα ανακαμπτει ή το αντιθετο?

τουλαχιστον ομως...υπαρχει κ αυτο!

Να δουμε τι μελλει γενσθαι τωρα που ανελαβε διευθυντρια η Στελλα Βλαχογιαννη!

απλα τη λατρευω!νιωθω ενα δεσιμο με την Κυπρο...σαν να εζησα εκει σε αλλη ζωη...

ΥΓ.Σημερα για χαρη μιας ωραιας συμπραξης ο καιρος χαμογελασε και ηλιαχτιδες μας αγκαλιασαν...

Τους ανακαλυψα απο σποντα πριν απο μια συνεντευξη που εκανα με ενα απο τα μελη τους. ψαχνοντας υλικο στο διαδύκτιο ανακαλυψα οτι το ατομο με τον οποιο θα εκανα συνενετυξη υπηρξε μελος τους. Ετσι εψαξα και ακουσα τα δυο δισκακια τους! Και μαγευτηκα!το ενα το αγορασα αυθεντικο και μολις φτιαξουν τα οικονομικα μου θα παρω κ το αλλο! στιχοι ποιητικοι με ποικιλη θεματολογια και μουσικη ταξιδιαρικη, αισθαντικη...Τους προτεινω ανεπιφυλακτα!

ειναι οι:

 Φώτης Σιώτας-φωνή & βιολίΒαγγέλης Τσοτρίδης-κιθάρα Νεκτάριος Καραντζής-μπάσο Αλέκος Παπαδόπουλος-τύμπανα

 δισκοι που εχουν κυκλοφορησει:

"Ευοί Ευάν: 9  τραγουδια και 2 ορχηστρικα"

"Το τελος θα ειναι παλι η αρχη"

για τα μικρα διαμαντια τουτης της βιομηχανιας...

Είναι απο εκεινες τις συναντησεις με ορισμενους ανθρωπους...περπατας στο δρομο και κοιταζεστε. γνωριζεστε και αναγνωριζετε ο ενας στο προσωπο του αλλου εναν συνοδοιπορο μιας βραδιας... εχετε βρεθει σε τραπεζι, σε συναυλια, εχετε πει τα ονοματα σας ομως σαν να εχετε παραστει σε ενα μυστικο δειπνο δε μιλατε. απλα κοιταζεστε και συνεχιζετε το δρομο σας....ειναι απο εκεινα τα συναπαντηματα που ξυπνανε μνημες...καλες ή οχι τοσο ευχαριστες...ξερετe οτι συντομα ισως ο δρομος και οι κοινοι γνωστοι σας, θα σας φερουνε προσωπο με προσωπο σε μια αλλη συναντηση, εναν αλλο μυστικο δειπνο... μεχρι το επόμενο βουβό συναπάντημα οπου θα συνεχισετε το δρομο σας...ποσο λοιπον κοστιζει ενας χαιρετισμος?ενα χαμογελο και ενα νευμα με το κεφαλι?

Αφιερωμενο στους συνοδοιπορους της δευτερας 25/9/2006, στου κυρ-Ηλία!

υπο τους ηχους του "killing me softly"...