Στα όνειρά μας βλέπουμε μόνο πρόσωπα
                 τα οποία ήδη γνωρίζουμε..
 
                     Λες πως με είδες,
                   να αποχωρώ παρά να
                 παριστάνω τη μαριονέτα..

        Στο δεξί μου χέρι έχω δεμένα τα δεσμά της..
                  ..Δε με γνώρισε ποτέ,
             & ας παριστάνει τον 3ο ενικό μου..
                 . . είναι 25% ελεύθερη . .
     Να δίνει τη χειραψία της μόνο σε ότι τη ταξιδεύει..

             Όσους καθρέπτες & αν σπάσεις,
            το είδωλο σου θα παραμένει ίδιο..
                      Άγνωστο & Άχρωμο..
                 Φορτωμένο με στερήσεις..

  ..έχω κουραστεί να αντικρίζω άτομα που δε πετούν τη μάσκα τους..
                         Που επιθυμούν..
         Το κάτι ή το τίποτε, το κόκκινο ή το άχρωμο..
              που καταλήγουν τώρα, άλλο θέμα.

                  Όπως & εσύ, θυμάσαι;..

             Αν χαράξω στην άμμο το όνομα σου,
         η θάλασσα θα μου φανερώσει το βρεγμένο
                          σου Σ΄ αγαπώ. .

         Δεν σε θέλω πρωταγωνίστρια σε ένα έργο,
             που ποτέ δεν θα μάθω τον ρόλο μου..
          Μη τολμήσεις να κάνεις τούτο το λάθος..
                 ..Θα απέχω, όπως & τώρα..
                             ..

Copyright© Κων/ντίνος Κοφινάς | Νόμος Περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας Άρθρο 8 2557/1997

                                         
                Με κοιτάς, σε κοιτώ & οι 2 με σιγουριά
              πως το παρελθόν έραβε κάποτε κοινές αναμνήσεις 
          ώστε όταν μετά τις φοράμε,
   να θυμίσεις εσύ εγώ & εγώ εσύ . .

                                 Αλλά,
         δε ξέρεις ποιος είμαι . .
                       μα ούτε & εγώ εσένα..
                   αφού είμαστε ίδιοι άλλωστε . .
    ..1 ηχόχρωμα μας ένωσε & μια ματιά μας απομάκρυνε..

            Απόψε, φορώ το παλιό πουκάμισο που πάντα ταιριά..ζει
          Δε μπορείς να ξεφύγεις από κάτι αληθινό, από κάτι ζωντανό!

             Βγαίνω στο δρόμο να σε βρω!
           Εσύ φοράς το βλέμμα & τα όνειρα μου
         όνειρο ζω ή ψέμα; ..
           Μα, δε μπορώ να μιλήσω!
             Η σιωπή έχει φιμώσει τη φωνή μου . .

        Υπήρξαμε οι καλύτεροι μαθητές, ο ένας του άλλου . .
    Μια ματιά μου όμως παρόλη τη σιωπή σε φιλά, σε αγκαλιάζει
                    & σου σιγοψιθυρίζει
                                  ..
                ‘Το φανάρι της ζωής έγινε πράσινο..
                                τι περιμένεις πλέον; . .
                      έπαιξα , έπαιξες.. χάσαμε & οι 2!
                               Το παιχνίδι τελείωσε . .
                           Ακολούθησε με ή.. προχώρα ’

               Ο αέρας περικυκλώνεται από 1 μοναδικό ηχόχρωμα . .
                     ‘Πούλα με ακόμη 1 φορά δε με πειράζει..’

                                              Χά!
                Η χαρτοσακούλα δεν έχει άλλες αναμνήσεις πλέον..
                            Το τελευταίο κείμενο που γράφω
                                        για΄σενα .. δίχως εσένα!
               Σκίζω το πουκάμισο που φορώ & σπάω τη κλεψύδρα,
                που μαζί κόκκο ~κόκκο αναμνήσεις εναποθέταμε.

            Στιγμές αναμνήσεις, χιλιάδες κρατώντας νεραϊδοσκονη, 
                          κάνουν παρέα με τον ζωντανό αέρα..
                       που έκλεψαν σε 1 στιγμή αδυναμίας μου
                                     ..από τα 1000 σου..
             Μα, εδώ & 4 χρόνια δε κάνω πια παρέα με νεκρούς ..
                   Πλέον..
                          Δε με μαγεύεις,
                               Δε με λυτρώνεις,
           δεν είσαι η αιτία να δω τι κρύβεται πίσω από το φώς . .
               Τα όνειρα μου θα ζωγραφίζουν έναν άλλο καμβά..
                                     θα λείπεις.
         θα σε χαρακτήριζα Μούσα όπως λέει ένας καλός μου φίλος..
               Άλλα έλα πιο κοντά να σου πώ κάτι τελευταίο..

                               ‘..τώρα έρχεται 1 νέα..’
                         . . είμαι ελεύθερος να επιλέξω . .


Copyright© Κων/ντίνος Κοφινάς | Νόμος Περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας Άρθρο 8 2557/1997

                                       ..3,2,1..
                                           ---
                                 Μόλις, ξαναγεννήθηκα!
                                       Αλήθεια λέω..
                                 Γύρισα τον χρόνο πίσω..
 
                     Όλα είναι τόσο καθαρά, τόσο ζωντανά..
                                Τα βλέπω & χαμογελώ! . .

                                   Δεν θέλει πολύ κόπο 
                                 μα, & καθόλου σκέψη!
                           αρκεί να ξέρεις να ονειρεύεσαι..
                                             μόνο αυτό..

               Τα χρόνια περνούν & ξεκινούν οι ερωτήσεις..
                          Δεν μπορώ να κρυφτώ πλέον!
                   Σκίζω τη μάσκα & σου αποκαλύπτομαι..

                              Τη στιγμή αυτή ξέρεις..
                                     Δε γράφω εγώ! ,
             Αλλά κάποιος άλλος που κατοικεί εδώ & 4 χρόνια, 
                                              εντός μου..

                      Ένα αερικό θέλει απόψε να χαράξει,
                           τις στιγμές που τον κυνηγούν..
                         Κάθε λέξη & 1 πληγή που κλείνει..

                         Όταν το κείμενο αυτό τελειώσει
                                     & εκείνος θα χαθεί !
               Αλλά θα πάρει μαζί του τη κάθε () ανάμνηση.. 


Πάντοτε έρχεται όμως η στιγμή που σε επισκέπτονται οι θεές απαντήσεις..
                  ..3 ερωτήσεις ευχές μπορείς να μου κάνεις..
1ή..
                     Μα, γιατί δεν με αφήνεις να επιλέξω; . .

            Επειδή δε(ν) μπορούμε να επιστρέψουμε πίσω μικρέ μου . .
                              Τίποτε δεν θα είναι ίδιο..
                                 Δε θέλω να σε χάσω.
2ή..
                   Τι είναι αυτό που αγαπώ περισσότερο; . .

Όταν παλέψεις με το άμυαλο τέρας που κρύβεις εντός σου & βγεις νικητής,
                  θα το γνωρίσεις & θα δεις καθαρά τι είναι . .
      Όταν παραδεχτείς ποιά είναι η φύση του & ποιό είναι το όνομα του,
                                      θα το κυνηγήσεις! . .
3ή..
                                    Που πάμε..;

                Δε(ν) απαντώ αυτή τη φορά, αγκαλιάζω την σιωπή,
                        ο μικρός όμως αρχίζει να δακρύζει..

      Ώσπου ξάφνου..

                          .. (α)νοίγω δεξί μου χέρι..
                      Εκείνο που κρύβει τη μοίρα μου . .
                                   Τη κρύβω πάλι . .

                             Τώρα υπάρχει 1 διαφορά όμως . .

                Κρατώ σφιχτά το χέρι του παιδικού μου εαυτού! . .
                         & καθώς απομακρύνομαι σιγά ~ σιγά,
                 στον μακρύ μας περίπατο του ψιθυρίζω συνεχώς . .
                           ”Πάντα δίπλα σου μικρέ μου”
                                     
                                       ξανά & ξανά..

Copyright© Κων/ντίνος Κοφινάς | Νόμος Περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας Άρθρο 8 2557/1997

                         Τι υπέροχη μέρα σήμερα! ..
         Τώρα σίγουρα, θα νομίζεις πως μιλώ για τον καιρό,
                           μάλλον σε ξεγέλασα..

           Ο χάρτης γράφει παρελθόν με στερητικά Α..
              Η καρδιά μου όμως ζωγραφίζει άπειρα Μ,
                  όπως Μακάρι, Μπαλόνι, Μαγεύτρα.. 
                           με έχεις μαγέψει! . .

                         Μόλις φώναξα στον θεό! . .
                   ..τον ευχαριστώ που σε γνώρισα..
                          Ξεκίνησε να βρέχει!
                         2 θαύματα σε 1 μέρα . .
        Το 1 που έβρεξε μέσα στο καλοκαίρι, το άλλο
               Εσύ . .

          Με ρώτησες αν είμαι ερωτευμένος.. δεν απάντησα..
                    Ξαναρώτησες! Χαμογέλασα..
                             & σου ψιθύρισα..
          ‘’..μπλέχτηκα στα νήματα σου αράχνη.. ‘’

Copyright© Κων/ντίνος Κοφινάς | Νόμος Περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας Άρθρο 8 2557/1997

               Προσπαθώ να σε ξεχάσω αλλά έχουμε κάτι κοινό..
                                    Που δεν με αφήνει, 
                       έχει δεθεί σαν άγκυρα στον λαιμό μου 
               & με πνίγει όποτε προσπαθώ να φύγω μακριά σου!

                                    1 παιδί που λάμπει..
                                     Σε θέλει, με θέλει..
                                  Του λείπουμε γαμώτο! 
 
                                     Αθάνατο & δυνατό, 
                                   γέρικο & νεογέννητο,
                    σκέψη της νύκτας & ψέμα της ημέρας,
                     από εκείνα που σου έλεγα για πρωινό. 
                                  Ήθελα να χαμογελάς! . .
                                       ..δεν φταίω εγώ..

                Μη με παρεξηγείς που δε σου μιλώ παρά μόνο σε αγκαλιάζω
                  που δε σε φιλώ παρά μόνο σε κοιτάζω
                    που συνεχώς σε προσέχω . .
                                            μου λείπεις..
                                         & ας είσαι ψέμα..
                               πες μου το! Θα το πιστέψω . .

                                            κάναμε λάθη,
                      τα κείμενα μου, συνεχώς μου το θυμίζουν!
            Προχτές, εκείνο που είχες πρωτοδιαβάσει με δάγκωσε..
                                                    
                                           Ακόμα πονάω..

                                        Αναμνήσεις..
                          ένδειξη πως κάποτε ήσουν ζωντανός..
              αν πονάς μάλιστα όταν τις κάνεις παρέα, τότε είσαι & τώρα! 
              ..ζω στο παρελθόν & σχεδιάζω τη κάθε στιγμή το μέλλον..
..το παρόν, τώρα το προσπέρασα..

        Τις προάλλες εισέβαλε παράνομα & πάλι στο πυκνό μου δάσος
                         μία μικρή με ένα καλαθάκι στο χέρι,
                                γεμάτο όνειρα & χαμόγελα..
                                         με όψη νεράιδας 
       & ζωηρά κόκκινα ρούχα..

                      Μάλλον κατάλαβες σε ποια αναφέρομαι..

                                         Γινόταν & αλλιώς; 
                                ..η ιστορία μας έγινε παραμύθι..
 
                                 Μα, μόλις με αναγνώρισε,
                                     ..έφυγε φοβισμένη..
                    δεν έμαθε ποτέ, πως ο πλούτος του ανθρώπου,
                           φαίνεται απ΄ότι κατοικεί εντός του ,
                        παρά απ΄ότι βολτάρει γύρω από εκείνο..

              Το τελευταίο ηχόχρωμα που σου χαρίζω πριν φύγω..
                  ‘’όλα τα χω πει, όλα τα χω δει.. βαριέμαι ..’’

Ο καθένας αποκτά ότι του αξίζει..

                 Ο κλέφτης , κάνει παρέα με αναμνήσεις άλλων,
                     Ο δειλός, με άτομα που δεν αγαπά,
                         Ο τολμηρός με ζωντανούς & αληθινούς..

                                  Υπάρχω & εγώ!
                   Κοίτα με..

       ..Ποτέ μην διστάσεις να ακολουθήσεις τον δρόμο που σε οδηγεί &
                         ορίζει η καρδιά σου διότι,
            μια ζωή το μυαλό σου θα την ψάχνει ακολουθώντας ,
                            ..απλά τα χνάρια της..

                  Τελικά όμως, όλοι σκοτώνουμε ότι αγαπάμε..
                                   Σε ευχαριστώ.. 
                               σου χρωστώ χάρη!
           Χτύπησες στα σημεία που ήμουν ψεύτικος & τρίτος..
                  Τώρα είμαι 7 φορές αληθινός & ζωντανός..
                            1 φορά για τη κάθε μέρα,
                  να αλλάζω τις αλήθειες σαν πουκάμισα, 
                      κάθε μέρα & διαφορετικό χρώμα!
                               & να σε παρασύρω..

                           Έρχονται καλύτερες μέρες..

Copyright© Κων/ντίνος Κοφινάς | Νόμος Περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας Άρθρο 8 2557/1997