Μου λειψαν. Δεν το περίμενα. Αυτές οι δύσκολες, οι υπέροχες μέρες. Που καιρό πριν έρθουν τις έχεις στο μυαλό σου, μετράς ασυναίσθητα, χωρίς να μετράς, τον καιρό που απομένει. Χαραγμένες σε κάθε σκέψη σου, αυτές που σε κάνουν στην άκρη του χαμόγελού σου να έχεις την ανησυχία τους. Οι μέρες που εύχεσαι να ξυπνήσεις ως δια μαγείας το επόμενο πρωί, που όταν γίνουν «αύριο» από την αγωνία και το άγχος σκεπάζουν και το σήμερα. Μου έλειψαν. Μου έλειψε αυτός ο φόβος που γίνεται πείσμα, η γωνία που γίνεται έκπληξη, η είσοδος και η πάλη. Τον τελευταίο καιρό δεν έχω δύσκολες μέρες. Θέλω ξανά όμως. Να ακούσω το ξυπνητήρι και να ιδρώσω από άγχος και το βράδυ, να κλείσω το φως και τα μάτια με το χαμόγελο αυτού που πέρασε τις δοκιμασίες και είναι ακόμη ζωντανός.

πόσο καλύτερο είναι το δύσκολο από το τίποτα!

φώτο: από το κέντρο της Μαδρίτης, άδειο το βράδυ της Κυριακής εξαιτίας κυρίως του ανυπόφορου κρύου..

για όλα αυτά που δεν θέλαμε να γίνουν αλλά έγιναν

για όλα αυτά που μπορούσαμε αλλά δεν κάναμε

για όλα αυτά που σκεφτήκαμε αλλά δεν τολμήσαμε

για όλα αυτά που μας χάραξαν σημάδι

για όλα εκείνα που ειπώθηκαν σε λάθος χρόνο

για όλα εκείνα που ποτέ δεν είπαμε

για όλα εκείνα που μας έριξαν στο ψέμα

για όλα εκείνα που δεν μας άφησαν να είμαστε μαζί

και κυρίως για όλες τις σιωπές που δεν μπορέσαμε να αντέξουμε…

…στο διάολο να πάει το 2009!!

Καλή Χρονιά!!!

Υ.Σ. 2010!! Μου ακούγεται απίστευτο…

Φώτο: Tο "σημείο μηδέν" όλων των αποστάσεων της Ισπανίας στην Puerta del Sol της Μαδρίτης. Από εδώ ξεκινάμε.

La movida Madrileña ονομάστηκε το πολιτιστικό κίνημα που συνόδευσε την πτώση του δικτάτορα Franco στην Ισπανία και την αναγέννηση της πληγωμένης Ισπανικής οικονομίας. Το κίνημα αυτό έλαβε μέρος σε όλα τα αστικά κέντρα της Ισπανίας αλλά κυρίως στη Μαδρίτη από την οποία πήρε και το όνομά του. Ήταν αποτέλεσμα της ανάγκης του ισπανικού λαού να απαλλαγεί από τον τρόπο σκέψης, ζωής και πολιτιστικής έκφρασης, που είχαν επιβάλλει τα στερεότυπα και τα ταμπού του μέχρι τότε πολιτικού συστήματος και να τον αλλάξει ριζικά. Η ελευθερία του λόγου και της πολιτιστικής έκφρασης, η σεξουαλική απελευθέρωση, το πνεύμα ελευθερίας και ευδαιμονίας στους δρόμους της πόλης χαρακτήρισαν αυτήν την περίοδο και παρουσιάστηκε μεγάλη ανάπτυξη σε κάθε καλλιτεχνικό τομέα.

Έτσι κάπως γίνεται και στη ζωή. Μετά από περιόδους με τις ελευθερίες και τα θέλω μας περιορισμένα στο ελάχιστο από κάποιους ισχυρούς παράγοντες, νοιώθουμε την ανάγκη να χτίσουμε ξανά από την αρχή το πλαίσιο και τις κατευθύνσεις που θα ακολουθούμε. Να επαναπροσδιορίσουμε τους κανόνες και τα δικαιώματά μας, να κερδίσουμε το χαμένο χρόνο ζώντας ότι δεν μας άφηνε ο μικρός μας «δικτάτορας», είτε αυτός είναι κάποιος άνθρωπος, είτε μια κατάσταση ή δυσκολίες που παρουσιάστηκαν μπροστά μας.

Με τη Μαδρίτη ως πατρίδα λοιπόν και τη movida Madrileña ως σύμβολο, το blog αυτό δημιουργήθηκε για να αφηγείται την καθημερινότητα της προσπάθειας για μια προσωπική, πολιτιστική και ιδεολογική αναθεώρηση. Στην πορεία θα δείξει πόσο επιτυχής θα είναι.

¡Hasta pronto!