Είναι μερικές φορές που νιώθεις ότι ο αέρας έχει ταξιδέψει αλλού. Μακρία από σένα και σε αφήνει χωρίς αναπνοή. Δεν ξέρω αν αυτό η ευφορία που νιώθω είναι γιατί απλά κατάλαβα ότι όλα είναι αναλώσιμα και με ημερομηνία λήξης, μα είχα μια υπέροχη βδομάδα. Πραγματικά θυμήθηκα αυτό που μου έλεγε μια φίλη πριν μερικούς μήνες. Μην πλησιάζεις σε υπερβολικό βαθμό το κόσμο. Πάντα θα έχουνε παράπονα και πάντα όταν δίνεις υπερβολική αγάπη, σε παίρνουν για δεδομένο.

Έτσι αυτή τη βδομάδα κράτησα όλη την ενέργεια μου για μένα. Πραγματικά ξαναζωντάνεψα. Σταμάτησα να ασχολούμαι με ότιδηποτε και απλά αφέθηκα στην αγάπη. Σηκώθηκα στις 0530 την Κυριακή, μπήκα στο αμάξι και οδήγησα μέχρι τη θάλασσα. Πήρα ενα κρύο καφέ και απλά έβλεπα το παλιό κάστρο και τα κύματα. Μία ώρα. Πόσο όμορφα τελικά είναι αυτά τα μικρά πράγματα. Ούτε λεφτά χρειάζονται, ούτε υπερβολική προσπάθεια. Απλά αγάπη. Προς όλες τις κατευθύνσεις.

Με αυτά τα λίγα λόγια, προετοιμάζομαι για τις καλοκαιρινές διακοπές. Μοναχός μου. Όπως μου αρέσει. Ησυχία και χωρίς να πρέπει να προσαρμόσω τις διακοπές μου στα προγράμματα φίλων και γνωστών.

Ποτήρι ψηλά, στην υγειά σας. Να προσέχετε.

Ξεκινάς ένα ταξίδι όταν βγείς από το μαγικό κόσμο της μαμάς. Βλέπεις το φώς για πρώτη φορά και πιστεύεις τα πάντα γιατί όλα μέσα σου και έξω σου είναι αγνά. Μεγαλώνεις με τις αρχές και την αγάπη της οικογένειας. Προχωράς στα μονοπάτια που σου δείχνουνε με τυφλό σύστημα μέχρι να φτάσεις σε κάποια ηλικία ή και κάποιο σημείο που αναγκάζεσαι να χρησιμοποιήσεις το δικό σου εγκαφαλικό σύστημα.

Τότε αρχίζεις να καταλαβαίνεις ότι όλοι μα όλοι έχουν στο μυαλό τους το δικό τους. Ο καθένας για τον εαυτό του και κάπου το κατανοείς αυτό. Αλλά αυτό σημαίνει οτι πατάμε επι πτωμάτων για να εξυπηρετήσουμε τα δικά μας συμφέροντα; Η αγάπη και το φιλότιμο έχουν πλέον απορροφηθεί και έχουν διαγραφεί από το μυαλό του σύγχρονου ανθρώπου. Τραβάμε κόκκινες γραμμές και στις αξίες.

Κρατώντας τον Θεό από την μία και τις αξίες σου από την άλλη, περπατάς ευλαβικά στη ζωή ελπίζοντας οτι θα είναι καλή μαζί σου. Τις ανηφόρες δεν τις αντιλαμβάνεσαι σαν προβλήματα, μα απλά εμπόδια. Τις κατηφόρες τις κατεβαίνεις με φόρα και με ενθουσιασμό μή γνωρίζοντας αν θα καταφέρεις να ελαττώσεις στην σωστή χρονική στιγμή. Γι αυτό και πολλές φορές τρώμε τα μούτρα μας ακόμα και στις περιπτώσεις που μερικά λεπτά πριν μας προσέφεραν στιγμές χαράς.

Ποτέ δεν ξέρεις τι θα παρουσιαστεί μπροστά σου. Συμφωνώ ότι η ζωή είναι δική μας και ότι πρέπει να τη ζούμε όπως εμείς θέλουμε. Αλλά δεν είναι δικαιολογημένο στην δικιά μας πορεία να πληγώνουμε τους άλλους ανθρώπους. Ζήσε τη ζωή σου με αγάπη. Πρώτα προς εσένα αλλά και προς τους άλλους. Γιατί η αγάπη τα πάντα νικάει. Δυστυχώς δεν είμαι σίγουρος αν η αγάπη νικάει και τον υπέρμετρο εγωισμό του σύγχρονου ανθρώπου.

Τελικά έχει δίκιο ο αρκάς: Η πείρα είναι μια χτένα που την αποκτάς όταν είσαι πια φαλακρός.

Είναι αλήθεια πως πέρασα πολλά χρόνια να κλαίω για ανθρώπους που χάθηκαν. Έμαθα όμως με τα χρόνια να αφήνω τους κύκλους να κλείνουν ομαλά και τους ανθρώπους να προχωρούν ερήμην μου. Βλέπετε όσο και να προσπαθήσεις, όταν η ζωη κάνει σχέδια χωρίς εσένα, τότε απλά το θέλημα της θα γίνει αργά ή γρήγορα πραγματικότητα.

Πέρσι ήταν η χρονιά που άδειασα τα ντουλάπια μου. Άνθρωποι που μέχρι πρότινος θα ορκιζόμουν ότι θα είναι δίπλα μου προτίμησαν την έυκολη λύση. Αλλά δεν κράτησα ποτέ κακία. Η αγάπη μου για τα δυο αυτά άτομα ήταν πραγματική και ατόφια. Εξάλλου η ζωή με γέμισε με νέους ανθρώπους. Δεν με άφησε ποτέ να σκεφτώ αρνητικά. Το όμορφο ήταν ότι όταν ένας κύκλος τελειώνει, δεν υπάρχουν διαμάχες. Τα πάντα έχουν πραγματικά τερματιστεί μέσα σου. Ούτε καν ενα γιατί, ένα αν. Ξέρεις οτι έπρεπε να το είχες τελειώσει εδώ και καιρό. Η συμβατικότητα των δυο εκείνων ανθρώπων απλά είναι πλεόν ανύπαρκτη.

Σήμερα βαδίζω με ανθρώπους που πραγματικα είμαι περήφανος που έχω δίπλα μου. Η αγάπη τους και η έλλειψη εγωισμού σε υπέρμετρο βαθμό είναι κάτι που εκτίμώ απεριόριστα. Ο σεβασμός από τους ίδιους και τους/τις συντρόφους τους και το ειλικρινές ενδιαφέρον που δείχνουν είναι κάτι πραγματικά αναζωγονητικό για μένα. Πλέον δεν είναι ανάγκη να παρακαλάω για το χρόνο και την σημασία των ανθρώπων. Οι φίλοι μου πλέον μου δίνουν πραγματικό χρόνο όταν βεβαίως και εκείνοι μπορούν. Αλλά το προσπαθούν και αυτό για μένα είναι πρωτόγνωρο. Οι ανθρώποι πλεόν έχουν σταματήσει να επενδύουν στις ανθρώπινες σχέσεις. Είμαστε λίγοι αυτοί που το κάνουμε. Ευτυχώς σιγά σιγά ανακαλύπτω ανθρώπους που πραγματικά δεν θυσιάζουν ολόκληρη τη ζωή τους επειδή βρήκανε μια σχέση και δεν ξεχνάνε τους ανθρώπους που τους στάθηκαν. Πραγματικά προχωρώ μπροστά και επιλέγω διαφορετικά από ότι επέλεγα παλαιότερα. Αν κάνεις αυτό που έκανες πάντα, θα έχεις αυτό που είχες πάντα.

Πραγματικά και χωρίς ίχνος κακίας, υπάρχει λόγος που κάποιοι άνθρωποι έγιναν παρελθόν. Υπάρχει λόγος που δεν προχώρησαν μαζί μου στο επόμενο βήμα. Απλά εκπλήρωσαν τον ρόλο τους στη ζωή μου. Ο κύκλος έκλεισε και τα πάντα πήραν τον δρόμο τους.

Με αυτό το μικρό πόστ, θέλω να αποχαιρετήσω τα δυο αυτά άτομα. Ο ένας ήταν δίπλα μου για 26 χρόνια και στενός φίλος για 21 από αυτά ενώ η άλλη ήταν δίπλα μου και στενή μου φίλη για 16 χρόνια. Θα ήθελα να τους ευχαριστήσω για την αγάπη τους που μου έδειξαν. Η κοινή μας πορεία είναι μεγάλο κομμάτι της ζωής μου το οποίο βέβαια δεν ακυρώνω. Γιατί οι άνθρωποι έφυγαν από τη ζωή μας αλλά πολλές φορές ταυτόχρονα αφήνουν σημαντικές παρακαταθήκες. Ελπίζω να ευτυχήσετε και σας εύχομαι, με κάθε ειλικρίνεια, ότι καλύτερο για το μέλλον και η ζωή σας να είναι γεμάτη αγάπη.

Μέρα Αγάπης. Αγάπη. Μοιάζει σαν μακρινό όνειρο. Ανάμεσα στα οικονομικά προβλήματα, τις καταστροφές στο κέντρο της Αθήνας, το διασυρμό των ανθρωπίνων σχέσεων και την πλαστική αγάπη που κυκλοφορεί ακόμα ψάχνουμε για αγάπη.

Απλά απορώ. Ψάχνουμε για αληθινή αγάπη ή απλά ψάχνουμε για περαστική προσωρινή αγάπη που καλύπτει τις ανάγκες μας; Πέρα απο τα κουτιά με τις κόκκινες καρδούλες και τα κόκκινα τριαντάφυλλα, δεν βλέπω τους ανθρώπους να είναι διατεθειμένοι να ξοδέψουν τίποτα παραπάνω από λεφτά. Δεν δίνονται πλεόν οι άνθρωποι. Δεν κομματιάζουν τον εαυτό τους για κανένα. Από τη μια το κατανοώ αλλά από την άλλη αν δεν δώσεις σε κάποιον ενα μικρό κομμάτι του εαυτού σου, τότε πως είσαι σίγουρος οτι έδειξες σε κάποιον τον πραγματικό σου εαυτό;

Γιατί όμως ο κόσμος μπαίνει σε αυτή την διαδικασία; Γιατί ψάχνει για αγάπη ενω στη διαδικασία φαίνεται οτι έψαχνε κάτι εφήμερο; Ισως πλεόν οι νεοι έχουν μια διαβρωμένη σκέψη για την αγάπη. Την σκέφτονται ίσως με ενα εντελώς διαφορετικό τρόπο απ' οτι την σκέφτομαι εγω και η γενιά μου. Ο ρομαντισμός έδωσε τη θέση του στο κυνισμό.

Δεν με απασχόλησε ποτέ ο Άγιος Βαλεντίνος. Με απασχολεί όμως η αγάπη. Η αγάπη είναι τα πάντα. Η μάνα της καλής ενέργειας. Η καλή διάθεση, η στοργή. Ολα είναι αγάπη. Μπορούμε να δώσουμε αγάπη σε όλους και σε όλα. Αλλα για κάποιο λόγο τα τελευταία 30+ χρόνια η κοινωνία έχει διοχετεύσει όλη την όρεξη της στα λεφτά και στον υλισμό.

Τραγικό ναι μεν αλλά αυτή είναι η ολη αλήθεια.

Χρίστουγεννα 2011. Ενα μεγάλο χαμόγελο, το καινούργιο πουκάμισο, όλα τα πράγματα για την βάφτιση και έξω από τη πόρτα. Αεροδρόμιο μαζί με 30 καλεσμένους και βούρ για τη Ρώμη της Ιταλιάς να γίνω νονός. Προσγείωση στο αεροδρόμιο και ταξάκια στο ξενοδοχείο. Πρώτη μέρα χαλαρή. Βόλτες στα Ισπανικά σκαλοπάτια. Via De Corso, Via de Nazionale....τυρί πεκορίνο και τυρί γκοργκονζόλα, προσούτο με καραμελωμένα σύκα και μασκαρπόνε, απίστευτο ιταλικό παγωτό, κρέπες με διπλή νουτέλα και ο φόβος να μην με χωρέσει το καινούργιο κουστούμι για τη βάφτιση.

Συνεχίσαμε με Κολοσσαίο, Παλαιά Αγορά, Βατικανό, Άγιο Πέτρο. Ευτυχώς έμενα κοντά στη Λεωφόρο που γυρίστηκε και το Dolce Vita τη Via Veneto. Απίστευτα όμορφα ξενοδοχεία με φοβερά εστιατόρια. Elegance. Κάτι που σ αυτό το νησί δεν υπάρχει ουτε για δείγμα.

27.12.2011 Εκκλησία Αγίου Θεοδώρου, Ρώμη. Μια συγκλονιστική ροτόντα που δώθηκε στην Ορθόδοξη Ελληνική Εκκλησία πριν περίπου μια δεκαετία, κοντα στην Παλαια Αγορά σε μια ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ τοποθεσία. Μια ακόμα πιο συγκινητική τελετή (με ολα τα ευτράπελα της) και επιτέλους έγινα νονος.

Μια μικρή σημείωση: Τόσα χρόνια ήμουν τοσο μα τόσο κοντα με φίλους και μου έλεγαν οτι θα ήμουν ο κουμπάρος τους και οτι θα βάφτιζα τα παιδιά τους. Μετά από χρόνια, το τοπίο ξεκαθάρισε. Ολοι αυτοί οι φαφλατάδες παντρευτηκαν και με έβαλαν στο χρονοντούλαπο. Δεν πειράζει, ο καθένας κάνει τις επιλογές του. Εγώ ήρθα πολύ πιο κοντα στην οικογένεια μου και οταν ήρθε το πρώτο παιδί του αδελφού μου, ανέλαβα να είμαι ο πνευματικός πατέρας του. Κάτι που ήθελα για χρόνια.

Το μικρό μου άναψε φώτα μέσα μου που δεν ήξερα καν οτι είχα..Σ ευχαριστώ μωρό μου και ελπίζω ο Θεός να μου δίνει χρόνια να σε βλέπω να μεγαλώνεις.

Ειμαι τυχερος γιατι μπορω να βλεπω μπροστα μου τη ζωη να ανοιγει καθαρη πλεον. Μπορω να βλεπω τον υπεροχο δυνατο ηλιο της πατριδας μου, τα καταγαλανα νερα. Μπορω να ακουω τις Μοιρες της Τανιας και να αναγαλιαζεται η ψυχη μου. Μπορω να μυριζω τα φαγητα της μαμας μου που ειναι το μεγαλυτερο κομματι που μου εχει μεινει στο παζλ.

Δεν ειμαι αχαριστος. Αντιθετως με πυγμη προχωρω με τα δυο μου ποδια σε καλη κατασταση να περπατω στο μονοπατι της ζωης. Ειμαι εδω και δε με νοιαζει πλεον κανενας και τιποτα παρα αυτοι που μου δινουν αγαπη. Λιγη πολυ δεν εχει σημασια. Εγω ηθελα λιγο απο το χρονο. Με αυτους που μου απαντησαν και ανοιξαν τη πορτα πορευομαι πλεον παρεα με ενα τεραστιο χαμογελο.

Ειμαι παρα πολυ ευγνωμωνας σε οτι συνεβη πριν στη ζωη μου. Δεν μετανιωνω για οτι ειπα και οτι εκανα. Απλα βλεπω οτι απο τη μερα που μπηκα στη θεση που ηθελα στη καρδια μου, ειμαι ο εαυτος μου και αυτο το λατρευω. Να νιωθω οτι ειμαι εγω. Ποσοι ειναι αυτοι που θελουν να το νιωσουν αυτο το συναισθημα. Να ξερεις ποιος εισαι και ποσο αγαπας το μονοπατι στο οποιο περπατας.

Οσο και να μην θελεις πολλες φορες να αφησεις καποια ατομα πισω αυτο ειναι αδυνατον. Η ανθρωπινη ανακυκλωση ειναι πολυ δυνατη. Σε αναγκαζει να αφησεις αυτα που δεν ταυτιζονται πισω πλεον και να αγκαλιασεις οτι ομορφο ερχεται στη νεα διαδρομη. Ειναι αδυνατον να προσπαθεις ματαια να κρατιεσαι απο το παρελθον γιατι ηταν ομορφο. Καλα θα κανεις να καταλαβεις οτι και το μελλον ειναι εξισου υποσχομενο και ομορφο.

Ειναι κατι πρωινα σαν το σημερινο που σκεφτομαι ποσο τυχερος ειμαι. Που εχω την υγεια μου, που καταφερα σε 2 χρονια να βρω δουλεια ενω τοσοι φιλοι ειναι ανεργοι, που ειμαι εδω. Γιατι δεν εχω σκοπο να ειμαι αχαριστος προς την κυρα ζωη. Για κανενα λογο δεν ειναι καλη ιδεα να προχωραμε με εφοδια την μιζερια και τη κακοκεφια. Μια ζωη ειναι. Δεχτειτε το, καταλαβετε το. Μια ειναι. Ζωη μου εγω σε παντρευτηκα και οτι ορκο και αν σου ειχα δωσει θα τον τηρησω.

Πήγα χθες βράδι στο λαιβ της Νατασας Μποφιλιου και έχω μεινει αναυδος. Δεν ξέρω τι να σχολιάσω. Δεν ξέρω τι να πω. Σε ευχαριστω θεεουλη μου που υπαρχουν τετοιοι καλλιτεχνες γιατι αν περιμενα απο κατι αλλες....Η γυναικα ΤΑ ΣΠΑΕΙ - ΕΙΝΑΙ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ - ΕΙΝΑΙ ΦΩΝΑΡΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΗΣ.

Εχω να ενθουσιαστώ ετσι με λαιβ ελληνα καλλιτέχνη από την αρχη των 00'ς που η Αρβανιτακη, η Αλεξιου και η Πρωτοψαλτη και η Γαλανη εκαναν το κοπο να ψαχτουν λιγο στα ζωντανά προγράμματα τους.

Χωρις συζητηση η καλυτερη παράσταση των τελευταιων 5 χρονων. Σολντ αουτ και αυριο και σολντ αουτ και σημερα. Σου αξιζει!!!!Στο τελος μας ειπε και ευχαριστώ. Εμεις ευχαριστουμε. Πραγματικα ομως. Χαλαλι που θα κοιμηθώ 5 ωρες μονο. Χαλάλι σου!

εισαι θεαααααα και οχι δεν εχω πιει αλλά άρχισα με τις τελευταιες ελληνικες μουσικές κυκλοφοριες να νιωθω το μυαλο μου να νερουλιαζει και να απελπιζεται!!!!

Ενας ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ δισκος τα Εισητηρια Διπλα, και με προικα 2 υπεροχους δίσκους (100 μικρες Ανασες και Μέχρι το τελος) η Νατασα με ταξίδεψε και τα έσκισε τα κομματια στο λαιβ με μια παιδικότητα και μια θεατρικότητα που θυμιζαν την Τσανακλίδου πριν 20 χρονια χωρις όμως σε καννενα σημειο να την αντιγραφει.

Κρύψου, Κοπερτί, Άστο το χεράκι σου, Το αστέρι μου, Εκκρεμότητα, Σ'έχω βρει και σε χάνω, Εν λευκώ.

Τα ειπε υπέροχα!!!

Ηταν η μέση της βδομάδας, ήμουν κουρασμένος αλλα δε το κουνησα ρουπι. Μα το θεο.

Η αναρή είναι ένα τυρί τύπου “ricotta” πλούσιο σε πρωτεΐνη και χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά. Παράγεται από τον ορό γάλακτος που αποστραγγίζεται κατά την διάρκεια παραγωγής του χαλουμιού. Η παραγωγή της αναρής ξεκινάει όταν τα υγρά του χαλουμιού απομακρύνονται από το καζάνι παραγωγής του. Το τυρί αρχίζει και παίρνει μορφή όταν προστεθεί φρέσκο γάλα στον είδη υπάρχων αποστραγγισμένο ορό γάλακτος του χαλουμιού.

Το παραπάνω προϊόν μπορεί να καταναλωθεί είτε φρέσκο είτε ξηρό. Όταν καταναλώνεται φρέσκο μπορεί να συμπεριληφθεί στο πρωινό ή να αποτελέσει ένα υγιεινό συνοδευτικό με μέλι. Στην ξηρή του μορφή κυρίως χρησιμοποιείτε σε μακαρονάδες.   

Τα λιπαρά που περιέχονται στην φρέσκη αναρή είναι περίπου 15%, η πρωτεΐνη 12%  και η χοληστερίνη 50mg στα 100 γραμμάρια προϊόντος.

Ξέρω πάντα αμα έχει ποδόσφαιρο στη τηλεόραση. Οχι δεν ειμαι φαν. Οχι δεν έχω τον τηλεθεατή πρόχειρο στη δουλεια. Θα σας εξηγήσω με ενα απλο παράδειγμα.

Τετάρτη 23/2/2011. Κατεβαίνω από το αμάξι και αρχίζουνε να κτυπάνε μηνύματα στο κινητό. Εγω δεν έχω καθόλου χρόνο εκείνη τη μέρα γιατι ήμουνα με ενα προγραμμα αστα να πανε. Δουλειά, συσκέψεις, συναντήσεις, πελάτες. Ο χαμος. Η επόμενη φορά που ασχολήθηκα με τα μηνυματα ήταν κατα τις 1600 το απογεμα. 17 μηνύματα! Ολα από φιλες γυναίκες που θυμήθηκαν να με προσκαλέσουν να πάμε καπου με κάποια παρεα. Σημειώστε οτι σε αυτές τις φιλες (απλές φιλες παρακαλώ) εγω τον υπολοιπο καιρό τους προτεινω να βγουμε, να κανουμε, να ρανουμε. Πάντα τρωω πόρτα και πάντα ακουω ΟΧΙ. Πλεον βλεπετε εχουν γκομενους/γκομενες.

Εδω και 2 χρόνια συνεχίζει πλεον αυτό το τρελλο παρανοικό γαιτανακι. Όποτε εχει ποδόσφαιρο στην τηλεοραση οι εν λόγω κυριες θυμουνται οτι θελουν να βγουν. ΟΠΟΙΑ αλλη μερα να ζητήσεις κατι, εχουν ειτε κανονισμένα με τον γκομενο/γκομενα, ή ειναι κουρασμένες και δεν μπορουν να βγουν.

Εγω φυσικα εχω βγει από αυτο το λουκι και πλεον κανω σχέδια με ανθρώπους που ανταποκρίνονται. Ασε που η ωρα μου ειναι λιγοστη λογω δουλειας. Την εν λογω μέρα ειχα ήδη βεβαια κανονισει να παω συναυλία με ενα φιλαράκι.

Το θεμα αυτό το εχω αναφέρει και προηγουμενος στο μπλογκ μου. Δεν με ενοχλεί πλέον. Απλα το θεωρώ γελιο και τραγικό κάποιος να συνεχίζει να πιστευει οτι θα φτιαχνω το προγραμμα μου οποτε ο γκόμενος βλεπει ποδοσφαιρο ΕΦΟΣΟΝ ολο τον υπολοιπο μηνα μου ταιζει χυλόπιτα και κλείνει τη πορτα του ερμητικα κλειστα. Η ζωη ειναι παρε δωσε. Εγω βρηκα παιδια για να βγαινω, για να μην ενοχλω τα ζευγαρακια. Αλλα darlings αυτο δε σημαινει οτι οποτε εχει Champions League οτι ειμαι διαθέσιμος. Καλα θα κάνετε να δίνετε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ χρονο στους φιλους σας. Δειτε τη γκόμενα μια μερα λιγότερη. Δε χαθηκε ο κοσμος. Πιστεψτε με!

Αχ εσκασα στο φαγητό βρε παιδιά. Κουραμπιέδες, μελομακάρονα, γαλοπούλα, γέμιση, christmas cake/st nicholas cake, φοινικωτά (με χουρμάδες γεμιστά), σοκολάτες και πάρα πολλά εδέσματα παρέλασαν από τα στομάχια όλων τις γιορτές καιρός να αρχίσουμε πάλι τα γυμναστήρια και τις διατροφές. Εξάλλου αυτα τα βαριά φαγητα δεν είναι καλο να υπερκαταναλώνονται.

Κάπου μεταξύ γαλοπουλας και κουραμπιέ, το έσκασα για 4 μέρες στη πρωτεύουσα της Τσεχίας, τη Πράγα. Κατέβηκα στη Πράγα στις 27 Δεκεμβριου με μειον 12 βαθμούς. Μια διαφορά 32 βαθμών αφού χριστούγεννα στη Κύπρο έιχαμε 20 βαθμούς. Από λαθος του πρακτορείου, ειχαμε 5 ωρες κενο και κτυπήσαμε μια 4ωρη ξεναγηση στη πόλη!!! Μια πανέμορφη ονειρεμενη πολη γεματη κάστρα, παλατια, εκκλησίες. Εκείνη την ωρα άρχισε να χιονίζει και το ονειρικό τοπιο στη παλιά πλατεία έγινε ακόμα πιο όμορφο.

Η Πράγα ειναι μια σχετικά μικρή πολη. Γεμάτη πανεμορφα δρομακια και πανεμορφα κτίρια για να χαζεψεις με τις ωρες. Απέναντι από το αγαλμα του Καφκα ξεσκισα ενα απιστευτο cheesecake ενω ηπια φρεσκο χυμο αχλάδι. Κτυπησα ανελεητα τα Trdelník τα οποια ειναι ζύμη με ζάχαρη και καρύδια σε μια σουβλα, το γνωστό trdlo ενω δοκίμασα και υπέροχα λουκανικα και γλυκα!

Μια πανέμορφη πόλη ιδανική για χριστουγεννα με ζεστο κρασι και κανελα και μαι διαθεση ηρεμη χωρις ιδιαίτερες έντάσεις. Βέβαια έξω από το κέντρο (Πραγα 1) οι υπολοιπες 12 περιοχες της Πράγας θέλουνε δουλεια ακόμα. Μερικά θεατρα και οπερες που είναι πανέμορφα κτίρια περιστιχοίζονται από άσχημα κτίρια της εποχής του κουμουνισμού.Τσιμέντο και ξανά τσιμέντο.

Βγήκαμε και 2 ωρες εκτος Πράγας στη λουτρόπολη, Carlovy Vary. Mια ομορφη μικρή πολη με ιαματικά λουτρα ντυμενη στα άσπρα. Γεμάτη ρωσσους τουριστες το καλοκαίρι, καζίνο και ιαματικές πηγες. Πανέμορφα παρκα και κτίρια και ωραιο φαγητό. Βοδινή γλώσσα με γλυκοπατάτες και πάπια με παραδοσιακά μικρα εδεσματα της Τσεχίας για συμπλήρωμα.

Πανέμορφο διαλειμμα! Αλλα το χρειαζόμουνα.

Περπάτησα προς το μεγάλο δέντρο με τις μπάλες. Βρήκα ένα αγοράκι να παίζει με ένα ξύλινο παιχνίδι. Δε με κοίταξε. Κάθισα δίπλα του.

Άνοιξε μια παλιά σχολική σάκκα. Έβγαλε ενα άλμπουμ με φωτογραφίες. Εκδρομές στα λουτρά της Αφροδίτης, στη Χλώρακα στη Πάφο, στο Πεδουλά στα βουνα, στην Αίγυπτο, στο Ισραήλ, στο Λονδίνο. Γύρναγε το κεφάλι του στον ουρανό και έκανες ευχές στο αστέρι που έφεγγε στον ουρανό. Να του φέρει πίσω το μπαμπά του. Βασικά αυτό του είπε η μαμά. Οτι ο θεούλης του πήρε το μπαμπά για να τον δώσει δανεικό σε ένα αστεράκι γιατι τον χρειαζόταν περισσότερο. Ο μικρός δεν φάνηκε να το καταλαβαίνει. Μέρα παρα μέρα ζητούσε το αδύνατο από το αστέρι. Το ευχόταν με τη ψυχή του, το είναι του μα τελικά αποφάσισε οτι τα αστέρια είναι κουφα. Δεν υπήρχε άλλη εξήγηση.

Τελικά μάζεψε τις δυνάμεις του και αποφάσισε οτι πρέπει να προχωρήσει έτσι και οτι ο μπαμπάς του θα το αγαπά πάντα. Έστω και αν βρίσκεται παρέα με τα αστέρια. Εκεί ψηλά. Έστω και αν στην ονομαστική του εορτή, δε θα του ευχηθεί ποτε ξανά. Ποτέ. Μα πάντοτε.

Η ετυμολογία του ονόματος Κύπρος δεν είναι σίγουρη. Υπάρχουν διάφορες απόψεις. Μία άποψη έιναι ότι η καταγωγή του ονόματος προέρχεται από την Ελληνική λέξη για το Μεσογειακό κυπαρίσσι (Cupressus sempervirens, κυπάρισσος) ή ακόμα και από το Ελληνικό όνομα για του φυτού χέννα (Lawsonia alba), κύπρος. Μία άλλη άποψη είναι ότι η ρίζα του ονόματος είναι από την Ετεοκυπριακή και τη λέξη για το χαλκό. Ο Georges Dossin, για παράδειγμα, εισηγείται ότι οι ρίζες της λέξης βρίσκονται στην λέξη των Σουμερίων για το χαλκό (zubar) ή του μπρούντζου (kubar), από τα μεγάλα αποθέματα χαλκού που υπήρχαν στο νησί.

Οι μεγάλες εξαγωγές χαλκού από τη Κύπρο έδωσαν το λατινικό όνομα στο χαλκό μέσα από την φράση aes Cyprium, "μέταλλο της Κύπρου", που αργότερα συντομεύτηκε στο Cuprum.[4] Η Κύπρος είναι επίσης γνωστή σαν το Νησί της Αφροδίτης[5] αφού κατά την Φοινικική Μυθολογία, η Αστάρτη, θεά του έρωτα και της ομορφιάς, που αργότερα συνδέθηκε στην Ελληνική Μυθολογία με τη θεά Αφροδίτη, γεννήθηκε στο νησί στις ακτές της Πάφου.

Ο κάτοικος της Κύπρου αναφέρεται συνήθως ως Κύπριος. Σπανίως αναφέρεται και σαν Κυπριώτης ή και Κυπραίος.

Έχω τα μάτια σου. Μα δεν έχω τίποτα άλλο. Με ήθελες Χ και έγινα Υ μπαμπά. Δε μπορούσα να συνεχίζω να υποκρίνομαι οτι ήμουν κάποιος που δεν είμαι. Με έδιωξες. Βρήκαμε πολλές δικαιολογίες. Δε τις δέχτηκα ποτέ. Ίσως επειδή πάντα πίστευα πως με λάτρευες και μετά μου έκλεισες τη πόρτα κατάμουτρα.

Γράφω αυτό το κείμενο γιατί νιώθω οτι δε σε συγχώρεσα ποτέ. Επίσης μου το συνέστησε και μια ψυχολόγος. Να γράψω και μετά να τα απελευθερώσω.Αν και έχω το μπλόγκ πολύ καιρό, δε το σκέφτηκα ότι έπρεπε να σπάσω τα μπλόκα μου με αυτο το τρόπο.Ξέρεις αυτά τα εσωτερικά μπλόκα που πονάνε πολύ και σε γδέρνουνε ζωντανό.

Με απέρριψες. Με σκότωσες,με ρήμαξες.Ναι με αγαπούσες μα δε κατάλαβες τι έκανες? Ήμουν 24 χρονών και με έσπρωξες στο σκοτάδι. Με διέλυσες. Το ήξερες οτι μπορούσες και το έκανες. Δε το πίστευα.Οτι ο άνθρωπος που μου έδωσε το μισό μου, τώρα με κομμάτιαζε. Μετά ηρέμησες. Ήταν όμως αργά γιατί κομμάτι μου έσπασε ήδη.

Αλλά εμένα μ αρέσει αυτός που είμαι. Με αγαπώ και δέχομαι επιτέλους τη διαφορετηκότητα μου. Σε συγχωρώ μπαμπά. Ξέρω οτι δε το έκανες απο κακία.Σε συγχωρώ γιατί πριν και μετά απ'αυτό μου έδωσες πολλά. Μην ανησυχείς για μένα ή τη μαμά θα την προσέχω.

ο Βενιαμίν σου

Χρίστος

Oper(O), μια ελληνική εναλλακτική πρόταση στην Όπερα. Η ομάδα Οper(O) δημιουργήθηκε στην Αθήνα το 2008. Σκοπός της είναι να ενώσει νέους Έλληνες ταλαντούχους λυρικούς τραγουδιστές σε ένα κοινό όραμα. Πολλοί ήδη ακολουθούν διεθνή καριέρα. Σ’ αυτούς, ήρθαν να προστεθούν μουσικοί, εικαστικοί, σκηνογράφοι και video-καλλιτέχνες, που είχαν έργο και καριέρα ο καθένας, στον τομέα του. Το όραμα και ο στόχος της ομάδας είναι να σπάσουν τα σύνορα και οι προκαταλήψεις που παραδοσιακά περιχαρακώνουν την Όπερα.

Γι’ αυτό και η ομάδα στράφηκε για τις παραστάσεις της σε απρόσμενους, κοινόχρηστους χώρους, δρόμους, πλατείες, παραδοσιακά μνημεία. Μακριά από την προχειρότητα και τον εκχυδαϊσμό, η αρχική ιδέα ήταν να συναντηθεί η Όπερα με ένα μεγάλο κοινό, καινούργιο, έξω από τυπικότητες και προκαταλήψεις, με μόνα εφόδια το ταλέντο και τη μαγεία της τέχνης. Να δημιουργηθεί ένα μουσικό-θεατρικό-εικαστικό γεγονός υψηλών καλλιτεχνικών απαιτήσεων, αντίστοιχων τωνμεγάλων διεθνών θεάτρων, στα οποία μαθήτευσαν και δημιουργήθηκαν οι τραγουδιστές της ομάδας. Στην πορεία των παραστάσεων της ομάδας, αποκαλύφθηκε παντού, όπου δόθηκαν παραστάσεις, ένα συνεχώς ανανεωνόμενο και διευρυνόμενο κοινό, περίεργο και ενθουσιώδες απέναντι στον κόσμο της Όπερας. Στον πρώτο χρόνο πραγματοποιήθηκε η παράσταση της Carmen του Bizet με πολύ μεγάλη επιτυχία. Την είδαν 7.000 θεατές σε 5 παραστάσεις στην Αθήνα και την επαρχία και ο τύπος αναφέρθηκε με πολύ επαινετικά σχόλια.

 Η παράσταση θα παιχτεί, μετά από πρόσκληση, τον Σεπτέμβριο του 2010, στο Φεστιβάλ θεάτρου δρόμου στη Σόφια. Αυτήν την περίοδο η ομάδα Οper(O) προετοιμάζει την όπερα Traviata του G. Verdi, παράσταση που θα δοθεί για πρώτη φορά στις 20 και 22 Ιουλίου στο αίθριο του Μουσείου Μπενάκη, Πειραιώς 138.

Band Members ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΕΣ: Εριφίλη Γιαννακοπούλου, Βάσια Ζαχαροπούλου, Νικόλας Καραγκιαούρης, Μυρσίνη Μαργαρίτη, Λητώ Μεσσήνη, Δημήτρης Πακσόγλου,Γρηγόρης Πυριαλάκος,Ελένη Σωτηρίου, Γιωργος Τζιουβάρας, Λευτέρης Χαρέλλης. ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ-ΠΙΑΝΟ: Πάνος Λουμάκης ΕΝΟΡΧΗΣΤΡΩΣΗ: Νικολέτα Χατζοπούλου ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ: Μαρία Αδαμοπούλου,Εριφίλη Γιαννακοπούλου,Δημήτρης Πακσόγλου,Φράνκα Παπανδρέου, Λευτέρης Χαρέλης ΧΟΡΟΓΡΑΦΙΑ-ΚΙΝΗΣΗ: Μαρία Αδαμοπούλου ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΙΑ-VIDEO: Μανώλης Χάρος, Μανώλης Ζαχαριουδάκης ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ: Εριφίλη Γιαννακοπούλου, Δημήτρης Πακσόγλου