(1)

Θέλω δυο λόγια να σου πω

Μα θα με διώξεις  σα το ζητιάνο

Θέλω τα μάτια σου να βλέπω

Όταν θα φεύγεις και θα σε χάνω 

./.

Να φεύγεις όνειρο πικρό

Γιατί καρδιά μου όλα τα αρνήσαι?

Αν μ αρνηθείς φιλώ σταυρό

δεν είσαι εσύ, κάποια άλλη είσαι 

 (Refrain)

Θέλω μια άρνηση ακόμα

ΓΙΑ να πεισθώ πριν μπω στο χώμα

Ότι ποτέ σου δεν μ αγάπησες πολύ 

./.

Θέλω μια άρνηση στα χείλη

Πως θέλεις να μαστε δυο φίλοι

Και πως δεν θέλεις τα δικά μου σ αγαπώ 

 (2)

Θέλω τους όρκους μου να ακούσεις

Να ρθεις κοντά μου και να ζήσεις

Πόσο μετάνιωσα μικρή μου

Που σε διωξα κι απ τη ζωή μου 

./.

Να με πιστέψεις σου ζητάω

Κι αμα με διώξεις θα πεθάνω

Είναι μαρτύριο φοβερό

Να ζω μονάχος δεν το φτάνω 

Με πειράζει που δεν είμαστε μαζί ...

Σήμερα ήμουν κι εγώ εκεί ... Πρεμιέρα ΑΘΗΝΩΝ ΑΡΕΝΑ

Ψιλοβαρετά θα έλεγα , αν εξαιρέσουμε τη μεγάλη φωνή της Μαρινέλλας και ότι ήταν παρών ο Γιάννης Πάριος  (ο μουσικός πατέρας του Αντώνη Ρέμου).

Ο οποίος  έσωσε τη παράσταση αφού είπε 5-6 τραγούδια όπως ξέρει αυτός ( φωνάρα) και το μαγαζί παραληρούσε ...

Το ξέρω ότι δεν είναι έντεχνα όλα αυτά ... αλλά ούτε και χαμαιρπή.

Αδιαφορώ για τα marketing "παιχνιδάκια" της Sony και της ΕΜΙ με τον Γιώργο Θεοφάνους και με τον Γιάννη Παπαθεoχάρη. Απλως  ξέρω ότι μέσα από το "άτεχνο" και εμπορικό κατασκεύασμα , ζουν οικογένειες , σερβιτόροι , βοηθοί , παρκαδόροι ... αλλά και δικά μας παιδιά οι μουσικοί που τελικά κάνουν ότι μπορούν για να διασκεδάσει ο κόσμος.

[Πανελλήνια αποκλειστικότητα]

Όμως ακούστηκε κι ένα ωραίο ανάλαφρο τραγουδάκι του Γ. Θεοφάνους σε εκτέλεση Αντώνη Ρέμου το οποίο σας παραθέτω. ( Ισως το πρώτο blog που το κάνει πανελλαδικά)

(refrain)

Δεν ξέρω τι να κάνω για να σε πείσω

Θέλω μονάχα να γυρίσω πίσω

Δεν ξέρω τι πω να αλλάξεις γνώμη

Συγνώμη , συγνώμη

Συγνώμη φταίω για όλα εγώ

συγνώμη ...

(Tα ακόρντα και τις νότες θα σας στις παραθέσω σε επόμενη ενότητα)

αφιερωμένο στον Αντρέα dr

Πήγα να τα πιώ σ’ ένα μπαράκι.Αφού ήπια δύο τρία ποτά στο μπαράκι. Βγήκα κάποια στιγμή να πάρω αέρα...Εσεις που πίνετε με καταλαβαίνετε. 

Είδα ένα κουκλίστικο στεναχωρημένο σκυλάκι...Καθόταν δίπλα σε μία παρέα με τραπέζι  σ’ ενα χαλάκι. Είχε κουρνιάσει και προσπαθούσε να κοιμηθεί στο χαλάκι ... Η παρέα αδιαφορούσε για το σκυλάκι αλλά δεν το έδιωχναν κιόλας. Το σκυλάκι κουλουριάστηκε και κοιμήθηκε σίγουρο πια πως βρήκε τη συντροφιά που γύρευε... Κι ας μη του δίναν σημασία. Ακουγε τα χαχανιτά τους τα γέλια τους τις χαρούμενες φωνές τους και είχε περιέλθει σε νιρβάνα βαθειά και ανείποτη. Πότε πότε σήκωνε το μάτι του και το φοβερό του φρύδι όταν αντιλαμβανόταν σερβιτόρους και άλλους που ήξερε ότι δεν τον θέλαν κι ένιωθε ανασφαλής. Αλλά έλεγε μέσα του , δεν μπορεί εγω τώρα είμαι μέλος της παρέας μου. Δεν θα με διώξουν ποτέ. Η καινούργια μου παρέα... και καμάρωνε. 

Εβλεπα το σκυλάκι και σώθηκε η ψυχή μου.

Ένιωσα την υποκρισία και την ουτοπία ταυτόχρονα κι έκλαψα γιατί κάπου μοιάζαμε με τον μικρό ονειροπόλο. Χώθηκε και λάτρεψε ο ονειροπόλος την παρέα  του κι ας ακουγε μόνο τη φωνή τους. Κι ας μη το χάιδεψαν ποτες. «Είμαστε παρέα ...» έλεγε στους σερβιτόρους ... 

Ωσπου η παρέα αποφάσισε να φύγει ’λλος με ταξί άλλος με μηχανή αδιάφορο ...Κι στάθηκε στη τελευταία της παρέας. Της κούνησε τη ουρά ... με χαρές αλλά εκείνη του είπε ήσυχα "Σκύλε μου δεν μπορώ να σε πάρω μαζί μου.Εχω τη ζωή μου και τα θέλω μου. Και δεν χωράνε άλλα στη ζωή μου.Κοίταξε να βρεις κάτι άλλο στη ζωή σου και μη κομματιάζεσαι άλλο..."

 Με μιας η ουρά σταμάτησε να χτυπά δεξιά κι αριστερά και η πίκρα χύθηκε απ΄ τη χολή στο στομάχι του. Κατάλαβε ο σκύλος ότι πάλι δεν βρήκε φίλους .Ένα αποκούμπι , ένα ξεροκόκκαλο Τίποτα ... τώρα έφυγε από κει περήφανα αλλά θλιμένα. Αλλά οι ανάγκες του κουβάρι. Κι όμως κάπου μοιάζαμε σκύλε μου. Με το θλιβερό σου βλέμμα να ικετεύεις βουβά και να παρακαλάς μέσα σου τον θεό των σκύλων να βρείς ένα λιμάνι κι εσύ.-

Aπό το ταξίδι μου στη Σαουδική Αραβία ...

Το κεφάλι σου τώρα πάει να σπάσει

Και τον ύπνο σου για πάντα έχεις χάσει

Πάρ’το αλλιώς

Δεν γίνεται αλλιώς 

Σε κυνηγάνε χρέη να εισπράξουν

Σε κυνηγάνε όλοι να σε σπάσουν

Πάρ’το αλλιώς

Ρε φίλε δυστυχώς 

Απ’ τη δουλειά σε διώξανε μια μέρα

Κι από τότε δεν σού’ παν ούτε καλημέρα

Πάρ’το αλλιώς

Δεν είσαι τυχερός 

Το βράδυ γύρισες στο σπίτι σου ν’ αράξεις

Τη κοπελιά σου που’ φυγε δεν θέλεις να ξεχάσεις

Μα στη ματιά σου συνέχεια κολλημένη

Η γκομενά σου που δεν είναι ερωτευμένη

Πάρ’το αλλιώς

Παίξτο χαλαρός

Πάρ’το αλλιώς

Δεν υπάρχει γυρισμός 

Μα δεν αντέχεται αυτή η ιστορία

Θα τρελαθείς ...θα κάνεις μαλακία

Θα τρελαθεις και θα είσαι πάλι μόνος

Θα τρελαθεις σταμάτησε το χρόνο

Πάρ’το αλλιώς

Δεν γίνεται αλλιώς 

Γράψτους όλους στα δυό σου τα παπάρια

Και βγες στους δρόμους με μηχανή χιλιάρα

Κάνε ότι δεν έκανες μικρός

Γιατί η ζωή αγριεύει διαρκώς

Πάρ’το αλλιώς

Κοιμήθηκες νεκρός

Χαλάρωσε φίλε κι όλα θα περάσουν

Και τη ψυχούλα σου δεν θα την υποτάξουν

Θα τα θυμάσαι όλα αυτά και θα γελάς

Και μες στους δρόμους θα βγείς να τραγουδάς

Πάρ’το αλλιώς

Θαρθεί πάλι το φως 

Πάρ΄το αλλιώς

Δε γίνεται αλλιώς

Πάρ΄το αλλιώς

Παίξτο χαλαρός

Θαρθεί πάλι το φώς.-

Ένα λιμάνι η αγκαλιά μου

Κι ας μπαίνεις μόνο όταν φυσά

Αυτό που σε κρατάει μακρυά μου

Πάλι κοντά μου σε γυρνά ...

( Η βάρκα των Κυθήρων )