28 Φεβρουαρίου και στις 6 και 20 χτυπαει το ξυπνητηρι! Πιστευω οτι οπως κ εγω , και τα αλλα 48 ατομα που 8α πηγαιναμε τετραημερη ειχαμε τον ιδιο κομπο στο στομαχι απο τη χαρα και την ανυπομονησια!Ηταν το μοναδικο πρωι που καταφερα να ετοιμαστω μεσα σε ενα τεταρτο και να ειμαι σχολειο σε δεκα λεπτα!

ΜΕΡΑ 1η:

Όλοι μαζευτηκαμε στο σχολειο στις 7 το πρωι και η αναχωρηση για το στα8μο Λαρισης εγινε στις 7 και τεταρτο.Η διαδρομη με το τρενο ηταν πραγματικα απιστευτη ! Περασαμε απο μερη που δεν ειχα ξαναδει ποτε και τοτε καταλαβα πως η Ελλαδιτσα μας εχει τελικα ακομη πολυ ωραιες περιοχες . Βεβαια , ο εν8ουσιασμος που νιω8αμε , δεν αργησε να μεταδο8ει και στους κα8ηγητες, για τους οποιους πρεπει να πω οτι τελικα εχουν δικιο οσοι λενε οτι εκτος ταξης ειναι τελειως διαφορετικοι αν8ρωποι!Μεσα λοιπον απο αυτη τη χαζοχαρουμενη δια8εση , ουτε καταλαβαμε ποτε φτασαμε Λεπτοκαρυα.Τωρα 8α μου πειτε γιατι κατεβηκατε εκει και οχι Θεσσαλονικη, ναι αυτη την απορια ειχαμε και εμεις μεχρι που μας την ελυσαν οι κα8ηγητες. Θα επισκεπτουμε μας ειπαν εναν αρχαιολογικο χωρο και μετα απο εκει 8α μας επαιρνε πουλμαν και 8α πηγαιναμε στο ξενοδοχειο.Το 8εμα της εκδρομης ηταν σχετικο με τη Μακεδονια οποτε νομιζω ηταν αναμενομενο να μας ξεναγουσαν σε διαφορα μερη.Αφου λοιπον ειδαμε και τον αρχαιολογικο χωρο και ετσι κουρασμενοι οπως ημασταν , το ταξιδι μεχρι τη Θεσσαλονικη ηταν ησυχο και ξεκουραστηκαμε και οσο μπορουσαμε.Οταν φτασαμε στη πολη πλεον , οι κα8ηγητες ειχαν ξεχασει πως χρειαζομαστε και φαγητο( ολη τη μερα ημασταν με πατατακια) και μετα απο παρακαλια δωσαμε ραντεβου στο πανεμορφο λευκο πυργο σε τρια τεταρτα ετσι ωστε να προλαβουμε να φαμε και τιποτα! Στις 9 πλεον φτασαμε στο ξενοδοχειο, το οποιο ηταν απιστευτο ! Μας εδωσαν 2 ωρες να ετοιμαστουμε γιατι κα8ως ηταν και τσικνοπεμπτη  8α πηγαιναμε σε ενα ρεμπεταδικο.Παρολη τη κουραση που νιω8αμε , περασαμε ολοι πολυ ωραια.Οι κα8ηγητες χορεψαν πιο πολυ απο εμας μπορω να πω , αλλα και εμεις δεν πηγαμε πισω . Τιμησαμε και τα τραπεζια αλλα και τη πιστα που οι κακομοιρηδες οι τραγουδιστες κατεβηκαν για να χορεψουμε εμεις.Φυγαμε απο εκει κατα τις 4 γιατι δεν μπορουσαμε αλλο και στο ξενοδοχειο ναι αν και ξενερωτο για πρωτο βραδυ πεσαμε ολοι σαν τουβλα! 

 ΜΕΡΑ 2η:

Το πρωινο ηταν στις 8 οποτε αυτο σημαινε πως ο ωρες υπνου ηταν ελαχιστες! Βεβαια δεν ειχαμε και παραπονο κα8ως το πρωινο αξιζε το κοπο. Ειχε τα παντα ,απο γλυκα μεχρι αλμυρα ! Αυτο λοιπον μας εκανε να τρωμε το πρωι τοσο πολυ ετσι ωστε το μεσημερι να μην χρειαζεται να ξαναφαμε.Τη δευτερη μερα αναχωρηση απο το ξενοδοχειο εγινε στις 10 και ο προορισμος ηταν στη βεργινα και μετα ναουσα.Πραγματικα στη Ναουσα ηταν παρα πολυ ομορφα και πολυ γραφικα, κατσαμε εκει γαι εναν καφε και γυρισαμε στο ξενοδοχειο το απογευματακι για ξεκουραση γιατι το βραδυ 12ηωρα επρεπε να ημαστε ετοιμοι γιατι σημερα το προγραμμα ειχε κλαμπ.Εκει πραγματικα χορεψαμε οσο ποτε με καλυτερη παρεα τους καθηγητες οι οποιοι περνουσαν πιο καλα απο εμας.Απο το κλαμπ φυγαμε στις 4.30 και κατα τις 5 που φτασαμε στο ξενοδοχειο αποφασισαμε να φαμε κατι γιατι δεν αντεχαμε αλλο !Το καλο ηταν οτι το ξενοδοχειο ειχε room service ολο το 24ωρο και αυτο αποδειχτηκε σωτηριο.Αυτο το βραδυ δεν κοιμη8ηκαμε κα8ολου , αλλα γυρνουσαμε απο δωματιο σε δωματιο

ΜΕΡΑ3η:

Σημερα το προγραμμα ειχε Θεσσαλονικη και Αγιο Δημητριο (ευτυχως δηλαδη γιατι για πιο μακρυα δεν θα αντεχαμε) και το μεσημερι μας αφησαν να κανουμε τα ψωνια μας να φαμε και κατι επειδη κατα τις 4 θα γυρνουσαμε στο ξενοδοχειο να αρχισουμε να μαζευουμε σιγα σιγα και το βραδυ στις 12 μπουζουκια μεχρι πρωιας!Μπορω να πω οτι στα μπουζουκια . οσες ωρες ημασταν εκει , τοσες ωρες χορευαμε και οι περισσοτεροι πανω σε τραπεζια.Απο εκει φυγαμε κατα τις 5 και μολις φτασαμε στο hotel επρεπε και να μαζεψουμε.

ΜΕΡΑ 4η:

Αυτο το πρωινο , ηταν το χειροτερο ολων.Αισ8ανομασταν τοσο περιεργα που 8α φευγαμε που σχεδον δεν μιλουσαμε.Ειχαν περασει τοσο γρηγορα αυτες οι 4 μερες που ουτε που τις καταλαβαμε.Για μενα προσωπικα τελειωνε αυτο που περιμενα απο την αρχη της χρονιας , ομως ξερω πως οπως και εγω ολοι καπου μεσα μας  νιω8αμε ανακουφισμενοι που επιτελους 8α ξεκουραζομασταν.Στο στα8μο φτασαμε 10 και το τρενο εφευγε στις 10.30.Για αλλη μια φορα η διαδρομη ηταν απιστευτη , με ολους να γελανε και να μιλανε.Στο σχολειο φτασαμε 7 το απογευμα και απο εκει και μετα κοιμομασταν για 2 μερες

Αυτη ηταν η τετραημερη μας ! Και νομιζω πως ηταν απο τις καλυτερες στιγμες που εχω ζησει μεχρι τωρα!

Θυμάμαι πως πριν από ένα μήνα τέτοια μερα καθόμουν με τη βάσω και λέγαμε για την εκδρομή στο Ναύπλιο που τόσο περιμέναμε.Δεν κατάλαβα πότε πέρασε ο καιρος και πότε τελείωσε αυτή η απίθανη εκδρομή σε αυτό το μαγευτικό μέρος!

Τη Κυριάκη στις 9 Δεκεμβρίου , μαζευτηκαμε όλοι οι μαθητες του φροντηστηρίου και ημασταν πλέον έτοιμοι να ξεκινήσουμε για το Ναύπλιο...Συνήθως , πριν από αυτη την εκδρομή, πίσετυα πως η διαδρομή με το πούλμαν ήταν η πιο βαρετή αλλά όπως φάνηκε έκανα λάθος! Η διαδρομη ήταν απίστευτη . Όλοι είχαν φέρει μαζί τους CDs , επιτραπέζια και άλλα πολλά τα όποια είχαν ως αποτέλεσμα να γελάμε μέχρι δακρύων και να επικρατει γενικα ένα κλίμα χαράς( εως και χαζοχαρούμενα θα μας περιέγραφα!)

Πρώτη στάση, Παλαμίδι , ήταν υπέροχα αν και δεν προλάβαμε να το γυρίσουμε όλο.Αμέσως μετά ελεύθερος χρονος μέχρι τις 2 που θα πηγαίναμε και για φαγητό.Καθώς η ώρα ήταν μονο 11 αποφασίσαμε να παμε για καφε κ επειδή πείνασαμε παραγγείλαμε και κάτι(δεν ειχαμε φαει τιποτα.... ) και όταν πλέον βαρεθήκαμε , αποφασίσαμε να παμε με το καραβάκι μεχρι το Μπούρτζι το οποίο ήταν απλά μεγευτικό! Μέτα απ όλα αυτα και όταν ήρθε η ώρα να πάμε στη ταβέρνα , αφου είχαμε ενα ατύχημα με το cdplayer, αρχίσαμε τους αυτοσχεδιασμούς(ΩΧ!!!!) και αποδείχτηκε πολυ καλό δίοτι τότε μόνο ξεσηκώθηκαν ολοι!

Τέλος στο πούλμαν η κατάσταση ήταν η ίδια ακριβώς μονο λίγο πιο kinky (οπως λεει κ ο καθηγητης μας) καθως παιξαμε και θαρρος ή αλήθεια

Αυτή η εκρδρομή ήταν κατι που ποτέ μα ποτέ δεν θα ξεχάσω και αυτο το ωφείλω στους φιλους μου που συντέλεσαν σε αυτο ( Βασούλα, Σαντυ, Βαγγέλης και Αυγουστινα!)

Μετά από τη πρόσκληση της γλυκιάς tolaruba , λεω να γράψω και εγω 5 πράγματα για τον εαυτο μου τα οποία είναι :

 1)ιδρύτρια του nickname μου sindy-windy  ήταν η καθηγήτρια των αγγλικών μου( δν έχω ιδέα πως της ήρθε αλλα μου το κόλλησε.... ¨: - ) )

2) Το όνομα μου Σάντυ βγαίνει από το Κυριακή ( έχω ακούσει πολλές εκδοχές για αυτό πριν χάσω τα μαλλιά μου ....αυτό είναι το μόνο που ισχυεί.....)

3) Πηγαίνω στη Σχολή Λαμπίρη ( ουδέν σχόλειο)

4)Λατρεύω τη Χίο , στην οποία πηγαίνω κάθε καλοκαίρι απο τότε που γεννήθηκα , ειναι εκπληκτικά

5) Φέτος το καλοκαίρι , (ελπίζω δηλαδή) θα έρθουν στη χίο οι φίλες μου ( tolatuba & youngangel)

αυτα..............................

τωρα δίνω πάσα στους εξής:

-str

-YoungAngel

-atrixopi8iko

Θυμάμαι στη πρώτη γυμνασίου , πως ξεκινησαν ολα, η καινουρια χρονια και μονη μου . Ευτυχως υπηρξε ενα κοριτσι , που στην αρχη με βοηθησε να μην νιωθω ανετα και να μην αισθανομαι μονη μου . Το μονο πραγμα που με ενοχλουσε ηταν πως με τη συγκεκριμενη κοπελα οι σχεσεις μας δεν ηταν καθολου καλες  στο δημοτικο. Στην αρχη λοιπον , πιστευα πως την ειχα κρινει αυστηρα και πως εκανα λαθος και ετσι μεσα σε λιγο χρονικο διαστημα " δεσαμε"....με το παροδο του χρονου ομως και καθως γνωρισε ενα αγορι , ο οποιος ηταν φιλος μου και εγινε κατι μεταξυ τους , αρχισε τις ζηλιες, οτι δεν θελει να του μιλαω , να τον πλησιαζω και γενικοτερα ολα αυτα που ακους σε κοριτσιστικους καυγαδες για αγορια. Ετσι και εγω οπως και ολοι οι αλλοι προσπαθουσαμε να της εξηγησουμε πως ολα αυτα τα φανταζεται και να μην γινεται υπερβολικη. Το αποτελεσμα ηταν πως οχι μονο δεν μας ακουσε , αλλα αλλαξε ριζικα το χαρακτηρα της μεσα σε ενα καλοκαιρι και απο τοτε δεν μιλαει σε κανενα . Φτασαμε πλεον πρωτη λυκειου και φετος αποφασισε πως επρεπε να αλλαξει τμημα γιατι κανεις δεν ηταν αρκετα καλος και του επιπεδου της. Τελικα ισχυει αυτο που λενε πως για ενα αγορι καταστρεφονται φιλιες και οχι μονο??? Γιατι πρεπει η ζηλια να κυριαρχει και να μην επιτρεπει στον αλλο να δει ξεκαθαρα???

Είναι τα πρώτο Σαββατοκύριακο μεσα στη χρονιά που επιτέλους δεν εχω να διαβάσω ή να κάνω κατι , τα Χριστουγεννα ειναι Σωτήρια περίοδος όχι μόνο για τους γνωστούς λόγους πέρι Χριστιανοσύνης κτλ αλλά διότι είναι κ περιοδος ξεκόυρασης από τους απαιτητικούς ρυθμούς της καθημερινότητας για όλους πιστεύω . Για αυτό πρέπει να ξέκουραστουμε όσο το δυνατό περισσότερο , να μαζέψουμε δυνάμεις και μετά με το καινούριο χρόνο να γυρίσουμε στα ίδια...

Θα ηθέλα μια μέρα , κάποιος να έρθει και να μου λύσει μιά απορία , που για μερικούς μπορεί να φανεί χαζή ή ανόητη, αλλά για μένα θα διαδραμάτιζε πολύ σημαντικό ρόλο.

" ΠΩΣ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΜΟΥ?"

Με αυτό δεν εννοώ , μονο ερωτικά συναισθήματα , αλλά συναισθήματα πραγματικης αγαπής μεταξύ φίλων , η ακόμη και τη ζήλια ή το μίσος ...Με αυτό , θα μπορούσε ο καθένας να καταλάβει το πραγματικό σκοπό του αλλού και να τον δεκτεί στη ζωή του ή αντίθετα να τον απορύψει

Όμως μάλλον αυτό είναι το αλατοπίπερο της ζωής . Να μην ξέρεις τι αντιμετωπιζείς , έτσι ώστε εσυ ο ίδιος να κρίνεις μέσα απο τις πράξεις του άλλου , αν αξίζει την αγάπη σου ή τη φιλία σου..!!

Σήμερα, πραγματοποιήθηκε η πρώτη εκπευδευτική εκδρομή του σχολείου μας , μας πήγαν στην Ακρόπολη και μετά στο Θησείο για καφε, τι το θέλανε ? Χίλιες φορές καλύτερα να είχαμε μείνει στην Ακρόπολη!!! Ο λόγοι για τους οποίους το λέω αυτό είναι οι εξής:

1) Ήμασταν γυμνάσιο και λύκειο μαζί και πήγαμε απο την Ακρόπολη μέχρι το Θησείο με τα πόδια τόσα παιδιά , επικράτησε ένας χαμός ( που ήταν αναμενόμενος άλλωστε).Αυτό λοιπόν είχε σαν αποτέλεσμα , οι μεγαλύτεροι να χαθούν ( μεταφορικα) σε κλάσματα δευτερολέπτου στις καφετέριες , ενώ οι μικρότεροι , να χαθουν (κυριολεκτικά ) στο Θησείο, με δυο λόγια επικρατούσε ένα χάος , αλλά το καλύτερο σε όλη την υπόθεση ήταν οι καθηγητές , οι οποίοι και αυτοί εξαφανίστηκαν , χωρίς να εξηγήσουν στα μικρότερα τα να κάνουνε ή που να κάτσουνε αλλά ούτε τι ώρα έπρεπε να μαζευτούμε . Το πιο γελοίο σε όλη την υπόθεση ήταν πως καθώς εμείς είχαμε κάτσει σε καφετέριες , βλέπαμε κάθε πέντε λεπτά να περνάνε τα δικά μας τα παιδιά ( τα πρωτάκια βασικά ) σαν χαμένα πάνω κάτω

2) Ένας άλλος λόγος , είναι πως και στο δικό μας σχολείο ( όπως και στα περισσότερα) υπάρχουν κάποια παιδια που έχουν προβλήματα είτε στην ομιλία , είτε στο τρόπο κίνησης κτλ. Όπως όλοι γνωρίζουμε , πρέπει σε ένα σχολείο και πόσο μάλλον ιδιωτικό σαν το δικό μας , αυτά τα παιδιά , να είναι συνέχεια υπό την επίβλεψη των καθηγητών . Σήμερα όμως , η αδιαφορία ορισμένων καθηγητων πλησίασε στα όριά της . Καθώς πλησιάζαμε , σε μια καφετέρια με τη παρέα μας, βλέπουμε να κάθονται μόνα τους αυτά τα δυο παιδιά και να κοιτάνε πάνω κάτω για να δουν τι θα κάνουν(όπως καταλαβαίνετε , οι καθηγητές μας , πολύ που χ*****  για το τι θα κάνουν αυτά τα παιδιά ) και για αυτό αποφασίσαμε να τους πούμε να κάτσουμε μαζί μας . Βέβαια ήταν κάπως άβολα , αλλά τι να κάναμε? Εκτός αυτού , όταν ήρθε η στιγμή να πληρώσουμε , καταλάβαμε πως το ένα από τα δύο αυτά παιδιά είχε ξοδέψει όλα της τα λεφτα σε πειρατικά cd και πληρώσαμε και για αυτή . Εδω θέλω να τονίσω , πως το θέμα δεν ήταν που πληρώσαμε τρια ευρώ παραπάνω , αλλά τι θα γινόταν αν δεν τα είχαμε δει ???

Είναι καμιά εβδόμαδα τωρα που έψαχνα να βρω ένα τραγούδι των darkness και όταν άνοιξε η ιστοσελίδα και τον έιδα έμεινα!!! Ήταν τέλειος και 'ηταν ο κιθαρίστας τους....αυτό ήταν κόλησσα....

Φιλία....αυτή η λέξη αν και μικρή σημαίνει πολλά ιδιαίτερα όταν είναι πραγματική ....Στη ζωή μου υπάρχουν δύο φίλες η αλλιώς κολλητές , τα ονοματά τους Βάσω και Σάντυ ( οχι εγώ) .

ΒΑΣΩ

Το Βασουλινάκι , το γνώρισα στη πρώτη γυμνασίου και μπορώ να πω , πως οι σχέσεις μας δεν ήταν και απο τις καλυτέρες , δεν συμπαθούσε η μία την αλλή και απλώς δεν μιλούσαμε. Τα πράγματα όμως άλλαξαν και αρχίσαμε σιγά - σιγά να δενόμαστε, μέχρι που φτάσαμε στο σημείο να δεθούμε τόσο ώστε να λέμε τα πιο κρυφά μυστικά μας ή ακόμη και να παμε μαζι διακοπές !!! Αυτό που θέλω να τονίσω για το γλυκό αυτό κοριτσάκι , είναι πως ήταν και ειναι πάντα δίπλα μου σε ότι τη χρειαστώ και μου έχει σταθεί σε πολλά περιστατικά και γεγονότα , είτε ευχάριστα είτε δυσαρεστα που έχουν συμβεί

ΣΑΝΤΥ

Με τη Σαντούλα , ήμαστε μαζί από το νηπιαγωγείο και σε όλο το δημοτικό όπως γυμνάσιο και τώρα στο λυκείο ( όπως και με τη Βασω ) .Στην αρχη , οι σχέσεις μας ήταν τυπικές και απλώς δεν δύναμε σημασια η μία στην άλλη , ώσπου στη πρωτη γυμνασίου δεθήκαμε απότομα ( όπως και με τη Βάσω ) . Ειλικρινά πιστεύουμε , πως το ότι γνωριζόμαστε απο το προνήπειο , πήγαμε στο ίδιο σχολέιο και έχουμε και το ίδιο όνομα δεν είναι απλώς μια σύμπτωση. Αν και στο κόσμο της που και που όταν τη χρειάζομαι είναι δίπλα μου και με έχει βοηθήσει και εκείνη σε πάρα πολλά

Τελος θα ήθελα να υποσχέθω κατι!!!! Πως θα προσπαθήσω να μείνω δίπλα τους για πάντα αν γίνεται και ότι όπως με έχουν στηρίξει και οι δυο όλα αυτά τα χρόνια θα τις στηρίζψ και εγώ για όσο χρειαστεί και πως θα είμα δίπλα τους όποτε κια για οτιδήποτε με χρειαστούν

Αύριο είναι Δευτέρα , ξεκινάει μια καινούρια εβδομάδα και δυστυχώς η χειρότερη που ήρθε ποτέ......ο λόγος είναι μια υστερική καθηγήτρια μας , που είναι και υπεύθυνη στο τμήμα μας και αποφάσισε να κάθεται ο καθένας μόνος του ( δίοτι κατα τα λεγομενα της έχει ακούσει παράπονα απο όλους τους καθηγητές για το τμήμα μας ). Ξέρω πως ακούγεται χαζό να στενοχωριέμαι επείδη άλλαξα θέση , όμως τι να κάνω??? Ναι στενοχωριέμαι , καθώς τρία χρόνια τώρα είχα συνηθίσει να κάθομαι μαζί με μια γλυκήτατη φατσούλα και να περνάμε τέλεια και όλα αυτα άλλαξαν επειδή ένα πρωί ξύπνησε αυτή η μουρλή και της ήρθε να αλλάξει όλη τη τάξη θέσεις , παραμυθιάζοντας μας διάφορες δικαιολογίες.....τώρα ποιος ευθύνεται που η γυναίκα αυτή ειναι τρελή ένας Θεός ξέρει.....!!!