Για αυτό ο  ποιητής και ο σοφός στέκονται πίσω από τον δαυλό να δώσουν   το σύνθημα για το πρώτο φως της μέρας, ανάβοντας τον ήλιο μέσα στα μάτια σου …

Let me make a gift to a song as I do so rarely, as the wise become wind, and the poet crazy dreamer.

When some nights, the stars go down low, the moon melts and cools the soul. When the birds in the trees are silent, it is night, all hummed Even the stones and dry branches, the sound of the night to dominate ....

So the poet and the wise man stand behind the torch to give the signal for the first light of day, lighting up the sun in your eyes ...

O Θρύλος ζει…

Δεν νομίζω ότι ένοιωσα ποτέ μεγαλύτερη συγκίνηση, παρακολουθώντας κάποιον μουσικό, απ`ότι ένοιωθα βλέποντας τον Jimmy να παίζει . όταν τον άκουγα μου έδινε την εντύπωση ότι ήταν τόσο ελεύθερος, λες και ήταν έτοιμος να πετάξει, και κατάφερνε πάντα να μεταδίδει αυτό το συναίσθημα σε όσους τον άκουγαν. ένοιωθες ότι πέταγες μαζυ του …

Γεννημένος στις 7 Νοέμβρη  του 1942 στο Seattle της Washington,Ο πατέρας του James Allan Hendricks  δούλευε σαν κηπουρός .Η μητέρα του, κόρη ενός καθαρόαιμου ινδιάνου της φυλής των Cherokee,

Πέθανε όταν ο τζίμι ήταν 10 ετών, ένα χρόνο αργότερα ,ο νεαρός χεντριξ έπιανε στα χέρια του την πρώτη του κιθάρα.. το ενδιαφέρον του για την μουσική είχε αρχίσει νωρίς..

Ο τζίμι  ποτέ δεν είχε επίσημη μόρφωση, το να παρατηρεί και να ακούει άλλους κιθαρίστες ,του έδωσε τις πρώτες εμπνεύσεις του και τον βοήθησε να βρει μια προσωπική  τεχνική στο παίξιμο του….σε μια συνέντευξη του στο Λονδίνο στις αρχές της καριέρας του είχε πει ..

1961 κατατάχτηκε στον στρατο..14 μήνες αργότερα και με τον Στρατό πίσω του πλέον, άρχιζε να χτίζει την επαγγελματική του καριέρα.. ακολουθώντας τον little Richard στις συναυλίες του που γύριζε για ένα διάστημα..

όταν αργότερα τον συναντά ο μπλουζίστας John Hammond , και φανερά εντυπωσιασμένος από τις ικανότητες του, του κλείνει μια σειρά εμφανίσεων στο περίφημο κλαμπ Go`Go` Café, λέγοντας ,,

ο τζίμι ήταν εκεί, και ένα βράδυ που τον άκουσα να παίζει μερικά από τα κομμάτια του.. όταν τελείωσε ,τον πλησίασα  και τον ρώτησα πως μπορούσα να τον βοηθήσω,

<κλείσε μου μερικές εμφανίσεις > μου είπε << και πάρε με από δω>>..έτσι τον πήρα στο Café a Go-Go και δουλέψαμε ένα χρόνο μαζί. ο τζίμι ήταν η πρώτη κιθάρα στο γκρουπ. Έπειτα o Chas Chandler τον κάλεσε στην Αγγλία.. όταν τον ξαναείδα μετά από καιρό ,είχε γίνει σούπερσταρ >>

                                                 John Hammond   

<<

Επί τέλους οι φασουλήδες , μπήκαν στα κουτιά τους

Και οι κλόουν πέσανε για ύπνο

Μπορείς να ακούσεις την ευτυχία να περπατάει κάτω στον δρόμο

Αφήνοντας κόκκινες πατημασιές.

Και ο άνεμος ψιθυρίζει …  Μαρία,

Μια σκούπα σαρώνει λυπημένα τα σπασμένα κομμάτια

Της χθεσινής ζωής

Και ο άνεμος φωνάζει  Μαρία                                   

Πραγματικά ! όταν ο Chas Chandler , πρώην μπασιστας  των animals ,τον άκουσε για πρώτη φορά ,κατάλαβε ότι είχε μπροστά του ένα  σπάνιο ταλέντο, ιδιαίτερα όταν τον είδε να παίζει εξ ίσου καλά μπάσο και τύμπανα ,κατάλαβε πως ο χεντριξ δεν ήταν μουσικός με περιορισμένες δυνατότητες.. τον κάλεσε αμέσως να έρθει μαζί του στο Λονδίνο…

ο τζίμι δέχτηκε ..και ήταν ο μόνος της γενιάς του  που άρχιζε την καριέρα του βαδίζοντας  αντίστροφα ..από την Αμερική στην Αγγλία !!!! τώρα πια λέγονταν

Jimmi hendrix ………..

<< κατάφερα να έρθω σε επαφή μαζυ του με την βοήθεια της Linda Keith, φίλης του Keith Richard ..είχε ακούσει πως ήθελα μουσικούς για ένα άλμπουμ και μου είπε πως σε κάποιο κλαμπ του Village έπαιζε ένας μαύρος που πραγματικά ήταν φοβερός….

Και Είχε απόλυτο  δίκιο …………….

 Chas Chandler

1966 .. στο τέλος ,ο Chandler βρήκε  τον Noel  Redding  στο bass και τον Mitch Mitchell στα ντραμς ..το γκρουπ ονομάστηκε ….

The Jimi Hendrix experience……..Και με τις εμφανίσεις του ,και ιδιαίτερα με το τραγούδι  HEY JOE…Όλη η μουσική σκηνή του Λονδίνου τινάχτηκε στον αέρα………  

Ει τζο που πηγαίνεις με αυτό το όπλο στο χέρι ??

Πάω να βρω τη γυναίκα μου τώρα

Γιατί τριγυρνάει με κάποιον άλλο άντρα..

Ει τζο πες μου ,και τι θα κάνεις ??

Λοιπόν ,θα σκοτώσω την γυναίκα μου.

Αυτό θα κάνω..

Λοιπόν θα τους  σκοτώσω και τους δυο πριν ξοφλήσω..

Ει τζο πες μου που θα πας ??

Λοιπόν, νομίζω ότι θα πάω στο αγαπημένο μου μέρος, το Μεξικό

Λοιπόν, νομίζω πως θα πάω εκεί όπου κάποιος μπορεί να είναι ελεύθερος,

Και έτσι κανείς δήμιος δεν θα περάσει το σκοινί γύρω από τον λαιμό μου….

-------------------------------------------------------------------------------

Πραγματικά ο Χεντριξ είχε  αποκτήσει ένα τελείως διαφορετικό προσωπικό τρόπο και στιλ με ιδιόμορφη τεχνική ,καινούργιους ήχους και ταχυδακτυλουργίες…

Όταν τον ρώτησαν για τον τρόπο που έπαιζε απάντησε….

<< μερικές φορές πηδάω πάνω στην κιθάρα μου ,,άλλες φορές τρίβω τις χορδές πάνω στον βραχίονα μου ,,η στους ενισχυτές ,,μερικές φορές παίζω κιθάρα με τον αγκώνα μου η με τα δόντια μου ,,,ούτε και εγώ θυμάμαι με πόσους τρόπους παίζω  >>

1967 ..όμως όλα αυτά ήτανε μονάχα μια γεύση από το κερασάκι στην τούρτα από αυτά που συνέβησαν την ίδια χρόνια ..το Purple Haze ανέβηκε στην τρίτη θέση του τοπ τεν ,, και τον μαη του 67 το πρώτο άλμπουμ …Are You Experienced … έγινε χρυσός όπως και τα επόμενα τρία άλμπουμ του γκρουπ…..

μωβ καταχνιά είχε πέσει στο μυαλό μου

τελευταία τα πράγματα δε φαίνονται τα ίδια

φέρομαι παράξενα μα δεν ξέρω το γιατί

συγχωρέστε με ,όσο θα φιλώ τον ουρανό

μωβ καταχνιά παντού τριγύρω δεν ξέρω

αν ανεβαίνω η κατεβαίνω είμαι χαρούμενος

η λυπημένος μα ότι και αν συμβαίνει αυτό

το κορίτσι μου έχει κάνει μάγια δεν ξέρω αν είναι μέρα η νύχτα

είναι το αύριο η μήπως μονάχα το τέλος του χρόνου

και έτσι την ίδια χρονιά επιστρέφει θριαμβευτικά στις USA από όπου είχε φύγει λίγα χρόνια πριν άσημος και άγνωστος στο πλατύ κοινό.. όχι τίποτα άλλο αλλά για να λάβει μέρος σε ένα από τα μεγαλύτερα φεστιβάλ της μεταπολεμικής Αμερικής .. Το φεστιβάλ του Monterey Pop Festival Ενώ ήταν διάσημος στην Αγγλία ,, στην Αμερική ήταν ελάχιστα γνωστός.. Ο Jimi James του Café Wha δεν έλεγε τίποτα στο κοινό της εποχής εκείνης.. Όμως η εμφάνιση του στο φεστιβάλ του Monterey θα τα άλλαζε όλα αυτά άρδην, Στο Monterey o jimi έπαιξε κιθάρα με τα δόντια του ,, και πίσω από την πλάτη του, Το κοινό αιφνιδιάστηκε στην αρχή.. μετά ενθουσιάστηκε … κατάλαβε ότι αυτός ο κλόουν, ήταν πάνω από όλα μουσικός .. Όμως παρ` όλες τις αισιόδοξες προοπτικές, οι Jimmi Hendrix Experience, Διαλύθηκαν τον Νοέμβρη του 1968 … Όχι ότι δεν ήταν δημοφιλείς πλέον ,,απλά ο χαρακτήρας του Jimmi είχε αλλάξει , Και η συνεργασία μεταξύ τους γινόταν ολοένα και πιο δύσκολη έως και αδύνατη Μερικές φορές .. από το 1969 και μετά ο Jimmi δεν εμφανιζότανε συχνά ..η συμπεριφορά του είχε γίνει απότομη, και ο ίδιος ήταν περισσότερο παρά ποτέ κλειστός στον εαυτό του.. κανείς δεν μπορεί να μιλήσει με σιγουριά για την κατάσταση στο μυαλό του την εποχή εκείνη..

με τον παλιό του φίλο και μπασιστα Billy Cox  και τον διάσημο ντραμμερ  ήδη Buddy Miles, που είχε  παίξει έως τότε  σε πολλά νέγρικα συγκροτήματα ..

Γεια σου φιλε μου

Είμαι μονάχος μου, μόνο με τον εαυτό μου,

Δεν μπορούσα να τα καταφέρω

Άκουσες μωρό μου ???

Τι έριξε ο άνεμος κάτω ??

άκουσες  μωρό μου ??

ένα σωρό άνθρωποι κατεβαίνουν

η επικοινωνία μεταξύ μας είναι δυνατή

μη σου καίγεται καρφί μωρό μου

αν τα μαλλιά σου είναι μακριά η κοντά..

για πρώτη φορά μετά από αρκετό καιρό επιστρέφει στην Αγγλία για να εμφανιστεί στο φεστιβάλ του  νησιού Wight..με άλλους μεγάλους  της εποχής εκείνης..όμως παρά την επιτυχία του νοιώθει να βρίσκετε σε αδιέξοδο..νομίζει ότι η υπόλοιπη Ευρώπη τον έχει ξεχάσει μετά την μεγάλη παραμονή του στην Αμερική.. και αυτό ήταν το έναυσμα για μια από τις καλύτερες δουλειές του ..

το κύκνειο άσμα όπως λεγόταν και λέγετε ακόμα από τους φανατικούς θαυμαστές του μέχρι και σήμερα…

περιμένω στο σταθμό του τραίνου

περιμένω εκείνο το τραίνο που θα με πάρει μακριά.

Θεέ μου πάρε στο διάβολο μακριά από δω πέρα,

Πάρε με από αυτή την μοναχική πόλη

Πολύ άσχημα που δεν μ` αγαπάς ακόμα μωρό μου,

Πολύ άσχημα που οι άνθρωπο σου με ηρέμησαν…

Ξεφορτώσου με

Ξεφορτώσου εμένα και την ψυχή μου

Ωω, πολλά αδέρφια μου ανεβαίνουν σε αυτό το τραίνο

Ξεφορτώσου εμένα και την καρδιά μου

Δάκρυα καίνε ως κάτω την ψυχή μου ..

Πάρα πολλοί είπαν ότι είχε διαισθανθεί το επερχόμενο τέλος όταν έγραφε τους στοίχους ,χαμογελούσε λες και περίμενε κάτι. και μετά μεταστροφή στην μελαγχολία ..

Όταν πεθάνω συνεχίστε να παίζετε τους δίσκους ,εγώ θα είμαι δίπλα σας

Ελευθερία ,αυτό θέλω τώρα

Ελευθερία ,αυτό χρειάζομαι τώρα

Ελευθερία, για να ζήσω

Ελευθερία, για να την δώσω και αλλού…

Στο Woodstock μπροστά σε 1 εκκ.. κόσμο φώναξε   τραγουδωντας

Λοιπόν στέκομαι όρθιος δίπλα σε ένα βουνό

Και το κόβω με την άκρη του χεριού μου

Λοιπόν στέκομαι όρθιος δίπλα σε ένα βουνό

Και το ρίχνω κάτω με την άκρη του χεριού μου

Μαζεύω τα κομμάτια του και φτιάχνω ένα νησί

Ίσως να φτιάξω και λίγη άμμο…

Και ενώ ο κόσμος τον επευφημούσε , αυτός ανταπαντούσε

Δεν εννοούσα να σου φάω την ώρα σου

Θα στη δώσω πίσω μια από αυτές τις μέρες

Δεν εννοούσα να σου φάω τον χρόνο σου

Θα στον δώσω πίσω μια από αυτές τις μέρες

Και αν δεν σας συναντήσω σε αυτόν τον κόσμο

Τότε θα σας συναντήσω στον επόμενο…

---------------------------------------------------------------------

Και ακολούθησε το μαγευτικό σόλο κιθάρα .που ακόμα και σήμερα ζηλεύουν μεγάλοι  κιθαρίστες ..ο μόνος που πλησίασε κάπως τον τρόπο ήταν ο έτερος μεγάλος Stevie Ray Vaughn που και αυτός έφυγε στο άνθος της ηλικίας του από ατύχημα..

Ήταν Σεπτέμβρης του 1970 και το τέλος …Ο Jimmi πηγαίνει να κοιμηθεί στο σπίτι μιας φίλης του .Ήταν ήδη μεθυσμένος ,είχε πάρει και βαρβιτουρικά πολλά..Η αναρρόφηση του στέρησε την ζωή στα 27 του μόνο χρόνια…Μόνο η εφημερίδα Τimes του Λονδίνου κατάφερε να δώσει μια πραγματική εικόνα του Χεντριξ ..παρόλο που σχεδόν κανείς δεν μπορεί να πει ότι τον γνώριζε καλά..Όμως τον παρουσίασε σαν άνθρωπο κλειδί στην εξέλιξη της ροκ μουσικής σκηνής ,,,,

Έγραψαν..

Ήταν ένας ευγενικός, ήρεμος, άνθρωπος, που τον ένοιαζε μόνο η μουσική του.

Ο μάνατζερ του στις περιοδείες του Getty Stickels, πήρε το σώμα του και το πήγε στο κοιμητήριο του greenwood στο Seattle όπου και θάφτηκε με την παρουσία των στενότερων φίλων του και του πατέρα του.. αυτοί που στάθηκαν δίπλα του …,ήταν  οι Mitch Mitchell, Νoel Redding, και άλλοι όπως , Μiles Davis, Johnny Winter, Βuddy Μiles…

Σε όλο τον κόσμο ,τα εκατομμύρια των οπαδών ,ένοιωσαν το κενό που άφηνε πίσω του με τον θάνατο του.. πέθανε σε ηλικία των 27 ετών ..σούπερ σταρ της Δεκαετίας του `60 έζησε μόλις την αρχή μιας καινούργιας δεκαετίας .η εποχή που τον δημιούργησε ήταν ήδη μια φανταχτερή ανάμνηση .. μονάχα η μουσική του επιβίωσε ..ίδια ,, άθικτη ,, απαράμιλλη.. κανείς δεν μπορεί να πει που θα τον έβγαζε η καινούργια δεκαετία αν ζούσε και ίσως να μην έχει και καμία σημασία αυτό ……

Tiberius Claudius Nero

Είναι όλοι εδώ ?

             Είναι όλοι εδώ ?                    

                       Είναι όλοι εδώ ?

Πρόκειται να αρχίσει η τελετή

ΞΥΠΝΗΣΤΕ

Ο James Douglas Morrison είχε μια γλυκιά κι` ευγενική ομορφιά που σου θύμιζε άγγελο αναγεννησιακών πινάκων. Το μυστήριο παιδί αγαπούσε τα άκρα και αυτό το είχε πει κάποτε με τον εξής τρόπο : (( Μ`αρέσουν τα ψηλά ,και τα χαμηλά σημεία. έχουν πιο πολύ ενδιαφέρον)). Σάτυρος στην σκηνή ,με γνήσια ντροπαλότητα και αθωότητα ,προκαλεί και γίνετε αινιγματικός τραγουδώντας νεανικά την ευαισθησία της ελευθέριας του.. Πολλές φορές οι χοντράδες του και ο ηλεκτρισμός του ήταν η αφορμή να προκαλεί το δέος και την δραματική άποψη των πραγμάτων.. συνομιλούσε με το κοινό του λες και γνωριζόταν χρόνια.. Δεν κρατούσε  προσχήματα ,και μαινόταν σαν ταύρος όταν αντίκριζε αστυνόμευση στις εμφανίσεις του. Γνωρίζουμε πολύ καλά τις φασαρίες που είχε σε μια εμφάνιση στο Μαϊάμι ,όταν έδειχνε τα αχαμνά του γυμνά στους αστυνομικούς που είχαν κατακλύσει τον χώρο.. Και όμως τον είχαν πληγώσει πολύ, και πρώτοι οι γονείς του που του φέρθηκαν τόσο παγωμένα όταν είδαν τον γιο τους χίππη.

Ήταν Νοέμβρης του 78 όταν έμαθε ο κόσμος για ένα αμερικανό προσευχητή που το όνομα του, θρύλος πια , είχε περάσει από τις 3 Ιουλίου του 71 στο μουσικό πάνθεον της αιωνιότητας . εκείνο τον Νοέμβρη κυκλοφόρησε η ποιητική πλευρά του Jim Morrison πάνω στο βινύλιο που ξάφνιασε τους απανταχού φίλους του κάνοντας τους να πιστέψουν πως το δαιμόνιο παιδί επέστρεψε στην ζωή για να  συνεχίσει ότι άφησε λειψό.. όλοι ήξεραν τον Morrison σαν ποιητή από τα υπέροχα λόγια που επενδύανε τα άλμπουμ των Doors ,αλλά ήταν η μοναδική φορά που στο American Prayer ο ίδιος απαγγέλλει ποιήματα του.O Robbie Krieger,μέλος του συγκροτήματος ,είπε πως ήταν επιθυμία του ιδίου του Jim να παρουσιαστούν αυτά τα ποιήματα κάποτε στο κοινό του, τις μαγνητοταινίες τις είχε βρει ο Robbie στα 1975 και βρισκόταν στα χέρια του john Haeny. είχαν ηχογραφηθεί στις 8 Δεκεμβρίου του 1970 ημέρα γενέθλιων του Jim .στο στούντιο  από τον haeny …Αργότερα όταν πήγε στο Παρίσι ο Morrison ,θέλησε να συνεχίσει την ηχογράφηση των ποιημάτων του ,μα το μοιραίο δεν επέτρεψε να πραγματοποιηθεί κάτι τέτοιο. Έτσι λοιπόν ,αφού είχαν βρεθεί οι ταινίες ,την ύπαρξη των οποίων αγνοούσε και η εταιρία τους . Η ELEKTRA,σε συνεννόηση με τους υπόλοιπους Doors,Ο John καταφέρνει να ηχογραφήσει για ένα άλμπουμ τις απαγγελίες με την συνοδεία της μουσικής του γκρουπ και όλοι μαζί να προσφέρουν την δουλειά αυτή σαν φόρο τιμής στον ποιητή Jim Morrison που έδωσε τόσα πολλά ..

Τα ποιήματα αυτά μιλάνε για την ζωή , τους ανθρώπους ,τον θάνατο ,το Σεξ και την ασχήμια του αμερικάνικου κατεστημένου. με την προσθήκη ορισμένων ηχητικών εφε o Morrison σαν να ήθελε αυτά τα ποιήματα να τα χρησιμοποιήσει για σενάριο κάποιας ταινίας που ονειρευότανε.. ακούμε μέσα στον δίσκο βουητό δρόμου, ένα δυνατό ήχο ισχυρού αέρα ,θόρυβο βροντής ,στρατιωτικά παραγγέλματα ,κ,α…

Σε μερικά σημεία ακούμε ηχογραφημένα στιγμιότυπα από το Absolutely Live Όπου ο Morrison απευθύνετε στο κοινό του .ακόμη υπάρχουν και φράσεις που είχε πει ο τζιμ σε διάφορες στιγμές και τις είχε γράψει σε κασέτες .για την ολοκλήρωση του υλικού οι doors χρειάσθηκαν 3 ολόκληρα χρόνια μέχρι την στιγμή που παρουσίασαν το άλμπουμ αυτό…ο Morrison  όταν ξεκίνησε για την λεύτερη δημιουργία του δεν φόρεσε καμία μάσκα γιατί κατάλαβε κάτι που οι άλλοι αστέρες της μουσικής των τελευταίων δεκαετιών δεν θέλησαν να καταλάβουν. αυτό το κάτι ήταν ο αυθορμητισμός ..

Αυτή η έκλυτη μανία του γκρουπ στις ζωντανές εμφανίσεις του, έχει σχέση με την ηθική των πουριτανών ,και είχε πει ,<< θαρρώ πως υπάρχει μια ολόκληρη θρησκεία μέσα μας από εικόνες και συναισθήματα που σπάνια βρίσκουν διέξοδο στην καθημερινή ζωή. αυτή είναι η σκοτεινή πλευρά .όταν την αντικρίσουμε αναγνωρίζουμε το ίδιο πράγμα μέσα του. είναι μια αναγνώριση δυνάμεων που σπάνια βλέπουν το φως της μέρας>>..Παρομοιάζοντας μια παράσταση των Doors με πνευματική συγκέντρωση ,θα πει .<< όσο πιο πολιτισμένα  γινόμαστε επιφανειακά, τόσο περισσότερο οι άλλες δυνάμεις μας ικανοποιούν, απευθυνόμαστε στις ίδιες ανάγκες στις οποίες απευθυνόταν η κλασική τραγωδία και τα πρώτα μπλουζ του νότου.. φανταστείτε το σαν μια συγκέντρωση πνευματιστών μέσα σε ένα περιβάλλον που έχει γίνει εχθρικό προς την ζωή , κρύο , περιοριστικό . οι άνθρωποι νιώθουν  πως πεθαίνουν σε ένα φριχτό τοπίο .οι άνθρωποι μαζεύονται σε μια πνευματική συγκέντρωση ,για να  επικαλεστούν , να εξευμενίσουν και να διώξουν μακριά τους νεκρούς .. μέσα από τους ψαλμούς ,τα τραγούδια ,τον χορό και την μουσική προσπαθούν να γιατρέψουν  μια αρρώστια, να φέρουν την αρμονία ξανά στον κόσμο.

Η αιτία για τον χωρισμό των Doors ,κατά κάποιο τρόπο ήταν ένα τραγούδι ,

το THE END. 

Αυτό είναι το τέλος ωραίε μου φίλε

Αυτό είναι το τέλος μοναδικέ μου φίλε

Το τέλος όλων αυτών που ονειρευτήκαμε

Το τέλος κάθε πράγματος που στέκετε ακόμα,

Το τέλος

Χωρίς ασφάλεια η έκπληξη το τέλος

Ποτέ δεν θα ξανακοιτάξω μέσα στα μάτια σου

Αυτό είναι το τέλος ωραίε μου φίλε

Αυτό είναι το τέλος μοναδικέ μου φίλε, το τέλος

Είναι δύσκολο να σε λυτρώσω αλλά και ποτέ δεν θα με ακολουθήσεις

ξεκίνησε σαν ένα απλό τραγούδι αποχωρισμού, οι πρώτοι στίχοι ,και το ρεφρέν, καθώς όμως το παίζαμε κάθε νύχτα ,ανακαλύψαμε ένα περίεργο συναίσθημα ,ένας μακρύς ,αργόσυρτος ,απλός ρυθμός ,η παράξενη κιθάρα που έβγαζε εκείνους του ήχους ,αόριστα ανατολίτικους η αμερικάνικους η ινδικούς .

Ήταν μια φόρμα στην οποία ο καθένας πρόσθετε κάτι, την τελευταία νύχτα στο Whiskey, έφτιαξα εκείνο το ατμοσφαιρικό μέρος ,στο (Πατέρα θέλω να σε σκοτώσω). Εκεί προσπαθούσε να μας οδηγήσει το τραγούδι  και όχι μόνο .. >>

Μητέρα , θέλω να σε ……………………… !!

<Θαρρώ πως τα ψηλότερα και τα χαμηλότερα σημεία είναι και τα πιο ενδιαφέροντα,

Όλα τα αλλά σημεία που βρίσκονται ανάμεσα σε αυτά τα δυο άκρα , είναι ε, κάτι μεταξύ,,  Θέλω ελευθέρια για να δοκιμάσω το καθετί, τουλάχιστον μια φορά.>>

Πολλοί παρατηρητές περιγράφουν την σκηνική παρουσία του Μορρισον σαν σατανική, Ο ίδιος προτιμούσε τον όρο πρωτόγονη, και είχε πει ,,

< Ήμουν λιγότερο θεατρίνος και τεχνικός όταν ξεκίνησα, αλλά τώρα το κοινό, το ακροατήριο που παίζουμε είναι πολύ μεγαλύτερο και οι αίθουσες τεράστιες .είναι αναγκαίο να προβάλλομε περισσότερο, να υπερβάλω σχεδόν στο σημείο του αλλόκοτου, θαρρώ πως όταν είσαι μια μικρή κουκκίδα στην άκρη μιας τεραστίας αρένας , πρέπει να αναπληρώνεις αυτή την έλλειψη αμεσότητας με κινήσεις πιο μεγαλοποιημένες ..>

ο Μορρισον έβλεπε πως  η προσπάθεια της βιομηχανοποίησης να επιβάλει μια συγκεκριμένη μουσική ,ήταν κάτι απάνθρωπο που του προκαλούσε αηδία,

πάλεψε ενάντια στην κυριαρχία των στάνταρς με στίχους , νότες ,κείμενα ,ουρλιαχτά,

κραυγές ,προσπαθώντας να δείξει στο πλήθος τον δρόμο της ελευθερίας.

Ο ήχος του επιδρά με πολύ διεγερτικό τρόπο στο νευρικό σύστημα ,στον εγκέφαλο και δημιουργεί  (τάσεις εξέγερσης )στον ακροατή που αρχίζει να  ξερνά την σαβούρα που τον τάισαν τόσο καιρό.

Εξ άλλου φαίνεται ολοκάθαρα  στους στίχους του η προσπάθεια του να δείξει στον κόσμο τις πόρτες για την ελευθερία .

είσαι καταδικασμένη σε μια φυλακή

που επινόησες η ίδια

γκρέμισε τα όλα και βαλε πλώρη για αλλού

<<Μερικές φορές μου αρέσει να παρομοιάζω την ιστορία του ροκ` ν `ρολλ με την καταγωγή του ελληνικού δράματος που ξεκίνησε από ένα αλώνι στις κρίσιμες εποχές και ήταν στην αρχή μια ομάδα από πιστούς που χόρευαν και τραγουδούσαν .και έπειτα  κάποια μέρα κάποιος , εκστασιασμένος ,τινάχτηκε έξω από το πλήθος και άρχισε να μιμείται ένα θεό.. στην αρχή ήταν καθαρό τραγούδι και κίνηση . καθώς άρχισαν να αναπτύσσονται οι πόλεις όλο και περισσότεροι άνθρωποι ρίχτηκαν στο κυνήγι του χρήματος .έπρεπε όμως να συνεχίσουν να έχουν επαφή με την φύση με κάποιο τρόπο, και έτσι βρήκαν τους ηθοποιούς να το κάνουν αυτό αντί για αυτούς, Νομίζω πως το ροκ υπηρετεί τον ίδιο σκοπό και μπορεί κάποτε να γίνει ένα είδος θεάτρου.>>

Όταν οι Doors εμφανίσθηκαν κάποτε στην εκπαιδευτική εκπομπή του Γκολντσταιν , αυτός ρώτησε τον Μορρισον <<εξακολουθείτε να πιστεύετε αυτό που είχατε πει σε ένα δημοσιογράφο ,ότι είστε άνθρωπος που ενδιαφέρετε για την πολιτική και το σεξ?>>Στωικός ο τζιμ του έδωσε μια πετυχημένη απάντηση που θα χαρακτηριζόταν σαν μια εφ άπαξ απάντηση για τα λεγόμενα των αστραπιαίων συνεντεύξεων, << ήταν μια απάντηση που δόθηκε σε κάποιον δημοσιογράφο, τίποτε άλλο,>>

Ο Γκολντσταιν όμως συνέχισε << πως νιώθετε όταν είσαστε ο Τζέσε τζειμς της ροκ? >>

ΤΜ<<Να σας πω, ο Τζέσε τζειμς είχε κίνητρο την απληστία ,ενώ ο μπιλυ δε κιντ ότι έκανε το έκανε για το κέφι του. ίσως με αυτόν  να μοιάζω περισσότερο>>

Πέστε μου τώρα , είπε τελειώνοντας τις ερωτήσεις του ο παρουσιαστής,<< πως αισθάνεστε που είσαστε ο πατέρας της κίνησης για την ευπρέπεια?>>

Ο Μορρισον εύκολα πια του απήντησε .<<Φαντάζομαι το να είσαι πατέρας οπουδήποτε πράγματος είναι κάτι ωραίο >>προς το τέλος της εκπομπής ο Μορρισον, αφού διάβασε μερικά ποιήματα από μια δική του συλλογή που την χάριζε μόνο σε φίλους, έκλεισε το βιβλίο, γέλασε ζεστά αλλά αμήχανα και κατέληξε << Δεν τα καταφέρνω να διαβάζω. Η μουσική μου δίνει το είδος της σιγουριάς που χρειάζομαι. .Θαυμάζω τους ποιητές που όχι μόνο γράφουν αλλά και διαβάζουν άνετα τα ποιήματα τους σε κόσμο. Θα ήθελα να ήμουν και εγώ έτσι>>

Ξαναμπές στο αγαπημένο δασάκι, Ξαναμπες στο Όνειρο

Έλα μαζί μας, Έγιναν όλα θρύψαλα και χορεύουν

  Ο Μορρισον δεν επικροτεί τα ναρκωτικά καθώς γνωρίσει ότι η μαζική τους κατανάλωση δεν εκφράζει τίποτε άλλο από την αθλιότητα και την μιζέρια των καθημερινών σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων. η ηρωίνη και τα άλλα ναρκωτικά που τόσο έξυπνα πλασάρισε η εξουσία  (CIA) για να διαβρώσει το κίνημα των χίπις και του ροκ έκαναν μια χαρά την δουλειά τους , αποπροσανατόλισαν μια ολόκληρη γενιά.

Η εξουσία για τον Morrison ήταν το μανιφέστο του κακού, γιατί η εξουσία έλεγε ψέματα, έλεγε ψέματα με το στόμα των τραστ και των υπαλλήλων των υπουργείων, των αξιωματικών της αστυνομίας, των διαφημιστικών γραφείων, των εκδοτών εφημερίδων και περιοδικών μεγάλης κυκλοφορίας, η εξουσία ήταν αυτή που οδήγησε την νεολαία της εποχής του Morrison στο γαλλικό Μάη του '68 στην Ευρώπη και στην άρνηση στράτευσης για το Βιετνάμ στην Αμερική…

Απογοητευμένος από την απομόνωση του μέσα στην κοινωνία από την στέρηση της ελευθέριας του, μέσα στην αυτοεξορία του βλέπει κάπου μακριά μια σπίθα, ακούει γλυκούς ήχους με τεντωμένες τις αισθήσεις του πάνω στην μάνα γη.

Ο ποιητής Morrison δαιμόνιος και μυστικιστής, Hθελε την αμερικανική κοινωνία με αλλαγμένο πρόσωπο για να μπορέσει να δεχθεί τα καινούργια πράγματα και να πάψει να αμφιταλαντεύεται στις μετριότητες . αυτό ήταν που ο Jim δεν ήθελε καθόλου, την μετριότητα. Πήγε με τους doors επειδή με τον Manzarec γνωρίστηκε μια εποχή που ο Morrison με τα λόγια του προσέλκυε τις μάζες , Kι` αυτή η δύναμη του ήταν που ήθελαν οι Doors που ονομάζονταν ( Eπαναστάτες μέσα από τον Eρωτα ).Tο όνομα τους οι Doors  το πήραν από το βιβλίο του Albous Huxley (The Doors Of Perception).

Η ζωή και η επανάσταση για τον Jim ήταν ένα και το αυτό και περνούσε διαδοχικά από τον οργασμό ,στο σεξ ,στο θάνατο. οι 3 λοιποί Doors που έζησαν από κοντά τον Jim , μπορούν να θυμούνται καθαρά για μια ζωή το Θρύλο Morrison ………..Από τότε που γνωρίστηκαν ,που τραγούδησαν ,που φώναζαν, που (κάπνισαν ),που διαμαρτυρήθηκαν και ήπιαν μαζί, μέχρι και τότε που πήγαν στο κοιμητήρι του Παρισιού, έδειξαν ότι είχαν συνδεθεί στενά ,όχι μόνο μουσικά ,αλλά και ιδεολογικά και κυρίως ψυχικά .αυτό το απέδειξαν στο American Prayer,άλμπουμ προσκύνημα στην μνήμη του μεγάλου τους φίλου , Jim Morrison.  

Η ευκαιρία είναι μοναδική, δεν επαναλαμβάνεται
και κάθε δισταγμός είναι καταστροφή.
Δεν υπάρχουν περιθώρια για παζαρέματα,
Θέλουμε τον κόσμο και τον θέλουμε ΤΩΡΑ

Ξεφωνίζει πάνω στο πάλκο, αλλά και μέσα από τον τάφο του,
Στο Παρίσι, Όπου βρίσκεται από το 1971, μόνο βιολογικά νεκρός …

1967 - Live At The Matrix
1967 - Live in California - 67-12-16
1967 - Strange Days
1967 - The Doors
1968 - Alive She Cried
1968 - In Concert
1968 - Live At The Philadelphia Arena
1968 - Live in Stockholm (2-CD)  (Bootleg)
1968 - Television Bleeding
1968 - Waiting for the Sun

1968 - Westbury Music Fair (Bootleg, NY 19-04-68)
1969 - Live At The Aquarius Theatre
1969 - Soft Parade -
1970 - Absolutely Live
1970 - Morrison Hotel

1971 - L.A. Woman -  {Elektra EKS-75011-2}
1972 - Full Circle
1973 - In Concert Live  2cd
1978 - An American Prayer

1980 - The Doors Box Set
1990 - Best Of -
1996 - Greatest Hits
2000 - Essential Rarities
2004 - Backstage & Dangerous Private Rehearsal

2008 - Live In Pittsburgh 1970 - (Live)

Tiberiusclaudiusnero