...

-Ποιο Μάτζικ Μπας?
-Έλα…έλα να δεις!!!
-Πού πας?
-Έλα έλα…πίσω…στην αυλή!!!

...

-Τι είναι αυτό ρε?
-Ε δε βλέπεις?
-Τι να δω καλέ? Που το βρήκες?
-Το βρήκα?…χα…καλό!!!
-Έλα ρε συ…πες!!!
-Δεν το βρήκα ρε σου λέω…Φύτρωσε!
-Ορίστε???
-Τι ορίστε? Φύτρωσε λέμε!
-Πως φύτρωσε?
-Ε πως φύτρωσε! Ξέρω ‘γω? Βγήκα να καπνίσω…μη με πάρει μάτι κανένας απ' το σπίτι…Σήμερα το πρωί! Όπως κάνω πάντα δηλαδή…Α! Σημειωτέον πως έχω να βγω από το σπίτι δυο μέρες. Κοινώς, εάν το άφηνε κάποιος στην αυλή θα τον άκουγα…Άρα??
-Άρα??
-Άρα φύτρωσε λέμε!!!!!
-Και τώρα?
-Ε άντε τι κάθεσαι? Πάνε ετοίμασε μια βαλίτσα κι έλα. Εγώ την έχω έτοιμη.
-Τι??
-Τι!! Κοίτα…κοιτα...το κλειδί που μου έδωσε ο παππούς πρόπερσι…είναι το κλειδί του λεωφορείου λέμε!!
-Μιλάς σοβαρά?
-Το δοκίμασα και πήρε μπρος!!
-Πωωωω….
-Πωωωω….άντε ρε Πω και Πω!!…ακόμα εδώ είσαι? Φέρε τα πράγματα σου!!!

ΦΥΓΑΜΕΕΕΕΕΕΕΕΕ……………………………

 …αυτός ο άγνωστος!
Για ποιόν να ήταν αυτά τα λουλούδια άραγε?
Και πως βρέθηκαν στα χέρια μου, στα άγνωστά του χέρια, από αυτόν τον άγνωστο?

…μα που είναι?
Το τραίνο θα φύγει…κι εγώ με ένα μπουκέτο λουλούδια από έναν άγνωστο…
Από έναν τελείως άγνωστο…κι ο γνωστός μου, ο καλός μου, ο μονάκριβος, δεν φάνηκε ακόμα…
Και το «Αντίο» του?
Πώς θα αντέχω να μην το ‘χω?
Με τη φωνή και τη χροιά του…αυτή την αγαπημένη, την μονάκριβη?
Ποια αίσθηση θα με συντροφεύει στο ταξίδι αν δεν έχω το «Αντίο» του?
Και το «Αντίο» αυτού του άγνωστου?
Μήπως τελικά του ήμουνα γνωστή?
Μπα όχι…μια άγνωστη ήμουν που της είπαν ένα «Άγνωστο Αντίο»…
για συντροφιά...

Όταν τα τετράστιχα έχουν ανάστημα...

και αποφασίσουν να σκύψουν χαμηλά

και να αφουγκραστούν το χώμα το βρεγμένο...

τότε θα ακούσουν μια ακατέργαστη μελωδία, θα την ερωτευτούν και θα την παντρευτούν

http://rapidshare.de/files/33934751/galaksidi.mp3.html

Στίχοι: Μαργαρίτα Πάσχου