Στις παρακάτω προτάσεις, να σημειώσετε Σ αν θεωρείτε ότι το περιεχόμενό της είναι σωστό, και Λ αν θεωρείτε ότι το περιεχόμενό της είναι εσφαλμένο.Για όσες σημειώσατε Λ, να δικαιολογήσετε την απάντησή σας:

1. Οι νέοι σήμερα έχουν ελέυθερο χρόνο.
2. Κύρια μέριμνα των πολιτικών είναι η ψυχο-πνευματική υγεία του ατόμου.
3. Η πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών παρακολουθεί κάθε μέρα τηλεόραση.
4. Η Παιδεία και το εκπαιδευτικό σύστημα στην Ελλάδα νοσεί.
5. Ο θεσμός των Πανελληνίων είναι πολλαπλά οφέλιμος για το πνεύμα των νέων.
6. Στο εξωτερικό παρέχονται περισσότερες ευκαιρίες για επαγγελματική ανέλιξη, σε αντίθεση με την Ελλάδα.
7. Αξιόλογοι άνθρωποι χάνονται στο πλήθος των τσαρλατάνων.
8. Υπάρχει πνευματικό υπόβαθρο ώστε να ακμάσουν οι τέχνες στην Ελλάδα.
9. Είναι πρέπον να εμμένουμε στον μεσσιανισμό.
10. Κατά την αδιαβατική εκτόνωση, η πίεση του αερίου μειώνεται.

Περιμένω απαντήσεις.

(Ας κάνουμε συζήτηση, και βλέπουμε για τον βαθμό :-) )

Ποιος από εμάς μπορεί;

Και με ποιον τρόπο;

Καλά, αστείες κουβέντες όταν διαβάζει ένας ενήλικας τις γραμμές αυτές..

Αγαπητοί μου,

ως κοπέλα του λυκείου, βαθιά προβληματισμένη για την μοίρα αυτού του τόπου, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας ένα κομμάτι από τις σκέψεις μου..

Είναι δύσκολο να παραχωρούμε τη θέση μας στο λεωφορείο σε ηλικιωμένους ανθρώπους;

Είναι επίπονο να βοηθάμε τον συνάνθρωπο αντί να τον κοιτάμε αφ' υψηλού;

Και μήπως είναι ακατόρθωτο να βγάλουμε τις παρωπίδες που φοράμε και νομίζουμε ότι το κέντρο του κόσμου είμαστε οι ίδιοι;

Οι ίδιοι, απαίσιοι τύποι, που σιχαινόμαστε να βλέπουμε γινόμαστε τελικά, εμείς που θέλουμε να χαρακτηριζόμαστε ως άνθρωποι.

Αν θέλουμε να αλλάξει ο κόσμος, δεν χρειάζεται ούτε να βγάζουμε πλουμιστούς λόγους, ούτε να χαρίζουμε τη μισή μας περιουσία -οι πιο ευκατάστατοι- (φυσικά για να κοτσάρουμε το ονοματάκι μας δίπλα), ούτε να βαριαναστενάζουμε..

Πρέπει να πάρουμε την απόφαση σήμερα και να αρχίσουμε σταγόνα - σταγόνα να γεμίζουμε το ποτήρι μας από αύριο..

Μην ξεχνάτε να προσέχετε το περιβάλλον, να ζητάτε συγγνώμη, να λέτε "σ' αγαπώ". Αυτά είναι τα σταθερά ερείσματα στα οποία θα στηριχτεί ο νέος μας κόσμος..Α! Και φυσικά η ΤΕΧΝΗ θα πρέπει να κατέχει την πρώτη θέση στις καρδιές μας..Για να αντέξουμε...

Γεια σας φίλοι μου...

Αγαπητοί μου φίλοι,

παρόλο που αισθάνομαι σαν να γράφω εισήγηση στις εξετάσεις, θα προσπαθήσω να εκφράσω απλά μερικές απο τις σκέψεις μου ^^

Κατ' αρχάς, θα ήθελα να εξηγήσω την απουσία μου από τον διαδικτυακό τόπο. Πέρασα μια "γεμάτη" ομολογουμένως χρονιά δίνοντας δύο διπλώματα ( proficiency και της royal academy of dance) και διαβάζοντας σχετικά με άλλες χρονιές πολύ! Αυτά μου "ρούφηξαν" όλη την ενέργεια και ξέχασα κάπου εκεί να περνάω καλά -αν και θεωρούσα ότι με αυτό τον τρόπο περνάω τέλεια - .

Λοιπόν αυτά που έμαθα φέτος είναι:

α) να αγαπάω τους φίλους μου γιατί αυτοί μπορούν να με στηρίξουν

β) να προσπαθώ και να ρισκάρω γιατί έτσι τα καταφέρνω

γ) να βρίσκω διεξόδους (όπως η τέχνη) για να αποσιωπώ τις ατέλειες του κόσμου μας

δ) να μην ξεχνάω να ζω την ζωή μου πέρα από όλα τα άλλα

Αυτά είναι για να ξαναμπώ στο κλίμα του musicheaven κι εσείς να ξαναμπείτε στο δικό μου!

Επειδή σε λίγο τελειώνει η περίοδος εξετάσεων εύχομαι να...προαχθείτε όλοι (σε όλους τους τομείς ) και να περάσετε ένα υπέροχο καλοκαίρι ^^

Χαιρετισμούς

"Το μέλλον ανήκει σ' εκείνους που μαθαίνουν πώς να κατακτούν την γνώση, πώς να δημιουργούν και πώς να είναι ευτυχισμένοι μέσα στη δημιουργική δράση. Αυτήν την αγωγή της αυτοβουλίας, της κοινότητας, της συμμετοχής, της ενεργοποίησης των μορφικών αξιών, της ανύψωσης, της μορφωτικής εργασίας, της φυσικής (και όχι τεχνιτής) μάθησης και μύησης, αυτή την αγωγή που αποτελεί τη via regia προς το υπέρτατο αγαθό της παιδείας, την εσωτερική ελευθερία, ποιος γονέας την προσφέρει, ποια κοινωνία και ποιο σχολείο;"

                                                                 απίστευτο...                    

Καλησπέρα ω, του μιούζικχέβεν κόσμε!!

Να ένα άλλο θέμα (απο τα πολλά) που με απασχολούν...Λοιπόν πήγα το καλοκαίρι στο Λονδίνο στη Βασιλική Ακαδημία χορού να δω τι παίζει...Γνώρισα μία κοπέλα στα 16 της (1 χρόνο μεγαλύτερή μου), η οποία έχει μάνατζερ που την ενημερώνει για τις οντισιόν κατά καιρούς κι εκείνη πάει...Μου λέει λοιπόν μια μέρα : "Γιατί ιδεν κάθεσαι εδώ να πας κ εσύ σε οντισιόν για παράσταση;Είμαι σίγουρη πως θα τα καταφέρεις!". Και εγώ βεβαίως-βεβαίως της απαντώ "ΕΕ πρέπει να πάω πίσω..."..Τότε είναι το κορυφαίο "Ε καλά μπορείς να βρεις και στην Ελλάδα" και απαντάω "Νομίζεις.....".

Δεν είμαι τόσο αισιόδοξη ώστε να πιστεύω ότι γίνονται αυτά τα πράγματα στην Ελλάδα αλλά παρακαλώ αν κάποιος τυχαίνει να έχει ασχοληθεί ή, γνωρίζει κάτι ΠΛΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΖ!!!! ας το πει..!

τάνκις

Πολύ συνοπτικά θα ρωτήσω αν μαθητής-μαθήτρια του Τοσιτσείου Αρσακείου Εκάλης (προσοχή στα στοιχεία) ενδιαφέρεται για συμμετοχή σε μαθητικό συγκρότημα του σχολείου...Για συναυλίες μέσα και έξω απ' το σχολείο (ξέρετε εσείς ;-) ) και γενικά για να τζαμάρουμε!!!Είμαστε δύο φωνές, ένα πιάνο, δύο αρμόνια, δύο κιθάρες, ένα μπάσο και η ντράμερ μας αποχώρησε δυστυχώς. Περιμένω τις προτάσεις σας ακόμη και στο blog αν θέλετε,

ευχαριστώ εκ των προτέρων...

Α!Τι αφηρημένη!Ξέχασα να σας πω τι παίζουμε...!Απο evanescence και nightwish μέχρι scorpions και black sabbath.Έχει πέσει στα χέρια μας και Σολωμός (μελοποίηση) και Χατζηγιάννης....Ό,τι να 'ναι!

Γενικά το είδος της μουσικής που παίζουμε λέγεται μεταλ αχταρμάς...καλο??? :-)

Λέω να εκμυστηρευτώ κάτι στα μέλη...

Εγώ μέχρι πριν 2 περίπου μήνες στο σχολείο δεν είχα φίλους επειδή μισούσα το trendy στυλ και δεν τους άντεχα...Και είναι όλοι έτσι στο σχολείο μου..Κάθε μέρα ήταν απαίσια..Δεν άντεχα καθόλου..Δεν αντάλασσα κουβέντα με κανέναν..Είχε παρεκλίνει αλλού και η κολλητή μου..Ένιωθα μόνη..Οι γονείς μου τότε μου έτριψαν στη μούρη τι συνέβενε.Υπήρχαν άτομα που τρία χρόνια τώρα δεν τους είχα μιλήσει ποτέ..Άρχισα τότε να τους χαμογελάω..Δεν μιλούσα, μόνο τους χαμογελούσα.Έπειτα λέγαμε καλημέρα..Τώρα όλοι μου μιλάνε.Λοιπόν δεν ξέρω τι συνέβει και ήρ8αν έτσι τα πράγματα..Εγώ ποτέ δεν ήμουν έτσι.Τώρα όμως δεν φοβάμαι να δείχνω την αγάπη μου σ' όποιον πιστεύω ότι το αξίζει..Νιώθα πολύ όμορφα όμως δεν χωράνε όλα μέσα μου...Πρέπει να τα δώσω και αλλού..Είναι πολύ εγωιστικό να τα κρατάω μέσα μου..ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ...

λοιπόν λοιπόν...να ενημερώσω για την κατάστασή μου...αυτήν την στιγμή δουλεύω Rumores de la Caleta (Isaac Albeniz) με το οποίο έχω κ-ο-λ-λ-ή-σ-ε-ι και το Danza Cubana- εύκολο αλλά εύηχο..μου αρέσει επειδή δεν δυσκολεύομαι ιδιαίτερα αν και πάντα η δυσκολία είναι πρόκληση. Εγώ έχω αρκετές με τον χορό, δεν θέλω κι άλλες!Και επίσης σκέφτηκα να αναδιαμορφώσω λίγο το "μουσικός" του προηγούμενου θέματος...Θα ήθελα λοιπόν να συνδιάσω την μουσική με τον χορό και την υποκριτική..Θα ήθελα να κάνω musical..Θέλω δηλαδή!Αλλά αντιμετωπίζω ενδοιασμούς απο τους συγγενείς μου, οι οποίοι μου λένε οτι είμαι για "άλλα"..Ας τους ακούσω μέχρι τα 18 και μετά...:D

xxx